13 sep 2011

Struinen door de polder, met John, Eric, Danny, Yuki en Peter





Zondag 11 september. Voor deze zondag hebben Danny en ik een extra speciaal dagje struinen door de polder gepland. Alle vismaten zijn uitgenodigd, en komen ook vissen vandaag. Een visdag die om 9.00 uur bij mij thuis met koffie begint en rond 20.30 uur bij Danny thuis eindigt met een heus driegangen menu.

Vier verschillende polders gaan we aandoen, en deze gaan we proberen zoveel mogelijk met de spinner uit te vissen. Achteraf gezien een onmogelijke opgave, zeker op een dag als vandaag waarop de snoek zijn medewerking volledig gaf. Uiteraard blijf je dan langer hangen in een polder dan van te voren gepland.

De eerste polder ligt tussen Danny's huis en het onze. Een beschut stuk water, nou ja, eerder een slootje met hier en daar wat boerderijen die voor luwte zorgen. Ondiep, maar met een goed visbestand. Yuki kan er in de eerste polder niet bij zijn, en zou zich pas in de middag bij ons aansluiten. We beginnen dus met z'n vieren, (John, Eric, Danny en ik). John en Eric gaan meteen van start met de vijfgrammer, Danny en ik met de twee en de driegrammer. Er 'zit' hier veel baars en daar gokken Danny en ik op.













Baars vangen we overigens alle vier, en John zelfs gewoon op een Goliath spinner.





Dat een grote snoek op zijn beurt maling heeft aan een voor de baars bedoeld spinnertje, begint ondertussen een gewoonte te worden. Vandaag vergist een exemplaar van 73 cm zich in een spinnertje met een 18 mm blaadje. Na een gave dril op de driegrammer en 10% nylon wordt de strijd tijdelijk in mijn voordeel beslist.














John vangt op de Goliath spinner daar nog eens drie snoeken bij. Na vier snoeken en zeker 75 baarzen te hebben gevangen verlaten we deze polder. De visdag is dan eigenlijk al geslaagd.

Tijd voor koffie. Daarna ontmoeten we Yuki in de tweede polder. Hier moet het vandaag echt gaan gebeuren. Een speciale polder voor mij, want het land waarop we gaan vissen is vroeger van mijn opa geweest. Geen ringvaart, wetering of zelfs slootje, maar een heus veenriviertje gaan we daar uitspinnen.




De weidse polder bestaat niet meer, wordt weleens gezegd. Nou hier nog wel! Alleen mag niet iedereen dit gebied betreden. Wij wel, want de boer die hier nu zijn koeien heeft lopen was de vroeger buurman van mijn opa.

Met Yuki erbij zijn we pas echt compleet. Vijf mannen gaan met splitcane en spinners 'Hand made in Holland' in een echt Hollands landschap vissen. John met een ruim 50 jaar oude Robusta vijfgrammer en een Goliath spinner, Eric met de nieuwe Flevocane Fuego en een Zaansepolderspinner, Danny, Yuki en ik met de Flevocane High Five en Bunny bug spinners.

John krijgt hier de schrik van zijn leven als recht onder zijn neus een grote snoek zijn inmiddels uit het water gelifte Bunny bug spinner alsnog wil grijpen. Hij sprong van schrik bijna een meter in de lucht en was daarna  zo wit als een vaatdoek.

Eric is daarna aan de beurt om kennis te maken met een echte Noord Hollandse polder snoek. Zijn eerste hier, en meteen een mooi exemplaar!










De snoek heeft er zin in en trekt zelfs twee keer een paar meter nylon door de slip van de werpmolen. Echt gaaf! Eric bouwt fantastische spinhengels, maar vist ook graag. Dat is ook belangrijk, want om een goede spinhengel te maken moet je er ook zelf mee naar het water. Alleen zo weet je als hengelbouwer welke spinnertjes er aan gevist kunen worden.




Eric heeft de smaak te pakken want het volgende snoekje is ook voor hem.





Yuki is meteen daarna aan de beurt om met een snoekje op de foto te gaan. Behalve flinke exemplaren zwemmen hier ook veel echte mini snoekjes rond. Een teken dat het water gezond is, en er ruimte genoeg voor de mini predatoren is om zich voor grotere soortgenoten te verschuilen.





Als Danny dan ook een snoekje vangt, hebben we vandaag alle vijf snoek gevangen!





Ondertussen zeikt het van de regen. We krijgen echt Hollands herfstweer voor onze kiezen.





Ik vang het laatste mini snoekje in deze polder, want daarna zijn het voor polderbegrippen grote vissen die we vangen.





Yuki vangt voor een vervallen bruggetje, waar met beleid nog voorzichtig overheen gelopen kan worden, een heuse tachtiger.

Een flinke boeggolf achter mijn Bunny bug spinner verraadt een flinke snoek. Vlak voor de kant knalt hij op de spinner. Dit zijn misschien wel de mooiste snoek aanbeten die er zijn. Je houdt je adem in als een snoek zo je spinner volgt.




Alles is kletsnat, maar dat maakt op zo'n dag als vandaag niet uit. Weer een mooie snoek.

De snoek is los, in ieder geval in deze polder! John mist een snoek voor zijn voeten die richting de magische metergrens gaat, maar aan zijn kreet te horen misschien wel erover heen. Helaas heeft John in deze polder minder geluk.




Yuki heeft hier in ieder geval vandaag wel het geluk aan zijn zijde. Op de plek waar John's wereld zojuist nog even instortte is het bij Yuki raak. Niet de snoek die John net miste, maar toch weer een fraai exemplaar.





Alsof het lot ermee speelt; nog geen tien meter verderop is het weer raak bij Yuki. De man die zich als laatste bij ons voegde heeft dan al vier snoeken geland. Waarvan drie grote exemplaren!

Tijd voor de derde polder. Mooi water treffen we daar aan, maar helaas ook veel begroeiing. Na een half uur houden we het daar voor gezien.




Polder vier ligt er wel prima bij, maar ook daar stuiten we op een probleem. Het gemaal staat aan... Geen heldere ringvaart, maar een bruin gekleurde streep stroomt door de groene wereld heen. Niet de omstandigheden waarop ik hoopte. Meerdere snoekjes missen onze spinners, waarschijnlijk is het moeilijk richten voor de rovers in het stromende water. Eric lukt het wel om daar toch nog een snoekje toe te voegen aan deze visdag.

Met vier snoeken voor Yuki, drie voor John, drie voor Eric, drie voor mij en een voor Danny, totaal veertien snoeken. De komende weken worden de sloten geschoond en komt er alleen maar meer bevisbaar water tot onze beschikking. Laat de echte herfst nu ook maar komen!




Rond 20.00 uur houden we het voor gezien in de polder.





Tijd om naar Danny en zijn gezin te gaan. Cynthia, de vrouw van Danny, heeft heerlijk voor ons gekookt. Aan tafel wordt deze mooie dag smakelijk afgesloten.

Mannen bedankt!

Groeten,
Peter

Geen opmerkingen: