30 sep 2011

2 x 3 = heel veel vis vangen





Vrijdag 30 september. Wat een weertje! Vanmiddag en vanavond zijn Danny en ik weer samen op pad geweest met de #3 vlieghengel en de driegrammer. Eerst in een polder bij Danny in de buurt, maar daar werd gesloot en het water was er bruin als koffie. We vingen een paar voorns en baarzen, maar echt lekker liep het niet. Daarna zijn we naar 'mijn' polder gegaan.







Danny ving weer flink wat voorns, maar ook mooie baarzen op de #3 vlieghengel. Wat opvallend is, dat er weer veel grote baarzen zijn gevangen vanavond.





De aantallen van de afgelopen jaren hebben we dit jaar met de ultra lichte spinhengels niet gehaald, maar er zijn dit jaar veel meer grotere baarzen gevangen.








Ik ving vanavond mijn grootste baars tot nu toe op de splitcane driegrammer, maar ook de dikste snoek tot nu toe op dit hengeltje. Gaaf!!!

Groeten,
Peter

28 sep 2011

Splitcane # 3 versus splitcane 3 grammer in 3 verschillende polders





Dinsdag 27 september. 'Geef nooit op' is een motto dat ook nu weer eens op gaat! Nog geen vier weken geleden dacht ik dat het er wat dit jaar betreft opzat voor de twee- en driegrams spinhengels. De waardeloze zomer maakte het x ultra lichte spinnen haast onmogelijk.

Dat het zomerweer waar we op hoopten nu het officieel herfst is alsnog is gekomen is mooi meegenomen. Dat geeft Danny en mij de mogelijkheid om twee verschillende hengels en technieken te vergelijken naast elkaar in de polder. Een splitcane # 3 vlieghengel versus splitcane 3 grams spinhengel. Dat we dat ook nog in 3 verschillende polders gaan doen maakt het een leuk en eerlijk vergelijk.


Polder 1

Deze polder heeft een uitstekend bestand aan ruisvoorn, met de kans op een ruiser van een droomformaat. De hobbyboer die er sinds een jaar acht zijn paarden houdt heeft mij toestemming gegeven van het land gebruik te maken.














Helaas geen grote ruisvoorns, maar wel een flink aantal mini ruisers een grote blankvoorn en een baars voor Danny in deze polder. Ik vang er op de driegrammer een leuk aantal mini baarsjes. Wat aantallen en grote van de gevangen vis betreft heeft de # 3 vlieghengel hier gewonnen.


Polder 2

Dit was altijd mijn lievelings polder, hier heb ik in het verleden heel veel uren gestruind en ontzettend veel vis gevangen. De lange koude winters van de afgelopen twee jaar hebben hun tol geeist. Het lukt mij al twee jaar niet meer om hier een mooi formaat vis te vangen. Het lijkt wel of er hier nog alleen maar jonge vis rond zwemt.




De grotere exemplaren zijn onvindbaar. Jammer, want behalve heel veel snoek kon je hier ook mooie ruisvoorns vangen. Met vijf kleine ruisertjes voor Danny en een mini baarsje voor mij houden we het na een uurtje in deze polder voor gezien. Ook hier is de # 3 vlieghengel de winnaar.


Polder 3

Wie wat bewaart heeft wat. De polder waar mijn hoop op is gevestigd is polder 3. Hier moet het gebeuren vanavond. Met nog twee uur daglicht voor ons, gebeurt dat ook.







Nog nooit heeft Danny zoveel vis in zo'n kort tijdsbestek gevangen op de vlieghengel. Op een gegeven moment was het op iedere worp raak bij hem. Geen grote vissen, maar toch, zo nu en dan komt een mooie voorn boven water kijken.








Ook de driegrams spinhengel spreekt nu een woordje mee. De mini spinner brengt vanavond een berg baars tijdelijk op het droge. Daar zitten vijf dikke vissen tussen!





Al vroeg in de avond was een snoek actief aan het jagen. Wat ik ook probeerde, mijn spinnertje werd volledig genegeerd door de rover. Een JvG Bunnybug spinner brengt uitkomst! Helaas moet ik de spinner daarvoor wel stuk knippen. Alleen de streamer achter de spinner kan ik op de driegrammer vissen. Tot mijn verbazing gaat dat perfect.





Maar zo vis ik nu opeens wel gericht op een grote snoek en doe dat met een driegrammertje en 10% nylon. Beng, en de snoek hangt op mijn eerste worp met de bug. Door het avondlicht gekleurd een gouden vangst.





Dat ik aan het eind van de avond een nog grotere snoek vang op driegrammer is mooi meegenomen. Deze snoek ging wel voor een mini spinnertje en bezorgde mij een fantastische dril.





Met dank aan Danny is de dril op film vastgelegd. Ook in polder drie is de #3 vlieghengel wat de aantallen betreft de winnaar. De driegrams spinhengel pakt hier wel de grootste vissen en wint op dat onderdeel.

Ultra licht met de spinhengel en ultra licht vliegvissen, beiden kunnen ze met veel succes uitgeoefend worden in de zomerse polder. Genieten!

Groeten,
Peter

26 sep 2011

Streetfishing in Rotterdam












Zondag 25 september. Vandaag zijn Eric, Danny, Yuki en ik te gast bij John en zijn gezin in Schiedam. De prachtige polders rond Schiedam zijn deze keer niet ons jachtterrein. We gaan met z'n vijven Rotterdam onveilig maken.





Het leek er heel even op, dat dat een makkie zou gaan worden. Op mijn eerste worp haak ik een snoekje. Een beter begin van deze visdag was ondenkbaar.

















Daarna laat Rotterdam zich van een andere kant zien. Het wordt een dag van kilometers maken, klimmen en klauteren en John gaat zelfs de Rotte in om te proberen een vis te vangen maar vooral ook om vastgelopen spinnertjes te redden. Een dag Streetfishing in de Maasstad, levert ons na de snelle snoek, uiteindelijk gezamenlijk een stuk of dertig baarzen op. Op de terugweg naar Schiedam liet Rotterdam zich nog een keer gelden. Het profiel van onze laarzen die achterin de auto lagen zat vol met iets wat honden hadden achtergelaten. Normaal gesproken zit Danny meestal achterin de auto stilletjes na te genieten. Dat ging vandaag niet lukken!











Aan de keukentafel in Schiedam wordt de dag afgesloten met een dampende pan macaroni voor ons neus. Een pikketanussie (Amsterdams voor een jenevertje) uit een fles Ketel 1 mag natuurlijk niet ontbreken na een dag struinen door 010. Rotterdam heeft ons vandaag en dan vooral Danny een poepie laten ruiken mannen. ;-)

Groeten,
Peter

23 sep 2011

KICKEN


Donderdag 22 september. Gisteren heeft Danny in tweeeneenhalf uur vissen 7 snoeken gevangen op de streamer. Vanavond ga ik met hem mee naar de polder waar het gisteren FEEST was. Niet eens om heel veel snoek te vangen, maar vooral om van Danny te leren. Je bent nooit te oud om te leren! Ik wil alle technieken van het kunstaasvissen met de spinhengel goed onder de knie krijgen. Natuurlijk kan ik ook gewoon met een spinner of een lepeltje of desnoods een plugje in deze polder gaan vissen. Maar deze technieken beheers ik omdat ik zo al van jongs af aan met de spinhengel gevist heb.

Goed naar Danny kijken dus! Na een paar minuten is het me duidelijk waarom ik zoveel aanbeten mis, en als ik ze niet mis waarom de streamer dan vaak zo diep in de muil van de snoek zit. Ik vis de streamer binnen met een 'slappe' lijn. Een beetje op de ouderwetse lepel manier. Liften en afzinken, en juist op dat afzink moment als de spanning van de lijn valt is het vaak raak. En dan ben je of te laat, of de streamer zit achterin de muil van de snoek.

De kunst van het streamer vissen is de streamer naar binnen vissen zonder dat de lijn slap valt. Om de streamer tot leven te wekken, tik je tijdens het draaien met de top van de spinhengel. Door de top naar boven en dan weer naar beneden te richten tijdens het binnen draaien huppelt de streamer ook, maar valt de lijn niet slap. En uiteraard kun je het tempo van binnendraaien varieren, en verandert de haak met veren of een stukje konijnenbont van een dood ding in een voor de snoek uitdagende prooi. Iedere aanbeet komt op deze manier van binnenvissen goed door, en 'slikken' van de streamer wordt zo voorkomen.

Danny vist vanavond met een grote streamer op de FP tiengrammer, en ik heb voor een streamer gekozen die minstens de helft van het konijn meet dat Danny onderwater aan het uitlaten is. ;-) Een streamer van hooguit 10 cm en deze kan prima op de High five spinhengel gevist worden. De eerste drie kwartier ben ik toeschouwer en kijk hoe Danny het streameren beheerst. In die drie kwartier krijgt mijn vismaat een volger, twee missers en twee snoeken die losschieten. Bij mij is het dan nog helemaal stil gebleven.





Volhouden en geloven in het kunstaas, maar vooral jezelf is belangrijk. De wetenschap dat hier snoek zwemt is wel prettig om in het achterhoofd te houden. Een schot uit de kant richting mijn streamer bevestigt dat, gevolgd door een keiharde tik op hengel. Hangen!

Jammer dat de dagen nu in een rap tempo korten, gelukkig is er in de overgang van licht naar donker nu nog wel tijd om te vissen. Ook het schemeren zal alleen maar korter worden de komende weken. Veel tijd om daarover na te denken heb ik niet.

Weer een aanbeet, maar nu gevolgd door een heel ander verzet aan de andere kant van de lijn. Geen kort en hard schot door de slip van de werpmolen, maar zwaar bonkend protest op de High five. Baars! Een grote baars heeft de streamer gegrepen.





Met deze vis ben ik heel blij. Dit slag baarzen vang je niet vaak in de polder. Geen scholen vis, maar een baars die solitair net zoals een snoek vanuit een hinderlaag op zijn prooi schiet. En deze keer was die prooi mijn streamer.





Dat een klein snoekje zich in het donker nog in de streamer vergist is mooi meegenomen. Maar deze avond kon al niet meer stuk. Danny, bedankt voor de visles!

Groeten,
Peter

21 sep 2011

Waar is m'n Rapala gebleven...



                                                   Onder de High five vandaag een Shimano Biomaster 1000, die ik uit Japan heb laten overkomen

Woensdag 21 september. Vanmorgen heb ik even een klein half uurtje met de High five en een Rapala Original F09 hier in het stadswater gevist. Een plugje dat 9 cm lang is en gemaakt is van balsahout, het weegt slechts 5 gram en doet het geweldig op de High five.




Na eerst een dikke baars, was het daarna een snoekje die het plugje niet voorbij kon laten gaan.





Op mijn beurt moest ik toch even goed kijken waar m'n Rapala was gebleven.

Groeten,
Peter

18 sep 2011

De zon schijnt weer


Zondag 18 september. Vandaag is het een jaar geleden dat mijn moeder overleed. Alweer een jaar, de tijd vliegt. De regenachtige morgen en vroege middag passen bij deze dag. Het maakt me ook niet uit, en het is ook wel lekker om zo aan haar graf te staan.

In de namiddag klaart het weer op. Ik besluit naar de polder te gaan waarin het vroegere land van mijn opa ligt. Als ik over het gouwtje de polder in rij besef ik hoe vaak mijn moeder hier vroeger gereden heeft. Niet in een auto zoals ik, maar met paard en kar. Iedere ochtend moest zij de koeien melken en zo ging ze samen met haar broer naar het land.




Lekker er even uit, ik hoef vandaag niet perse iets te vangen. Ik kies ervoor om met de tubefly te gaan vissen. Ik heb al een paar keer eerder kort met dit stuk kunstaas gevist, maar daar is het bij gebleven.





Een kunstaas dat sterk aan een staart van een papegaai doet denken, met een enkele haak erin verwerkt. Vismaat John heb ik in het verleden al flink wat snoeken op de tubefly zien vangen, maar aan mij was dit stuk kunstaas niet besteed. Ik heb de papegaaienstaart tijdens het vissen opgemeten, en kwam tot 21,5 cm! Een flink stuk kunstaas, dat zonder problemen op de High five spinhengel gevist kan worden.

De Bunny bug techniek blijkt goed toepasbaar bij de tubefly, maar ook met lange halen naar binnen vissen brengt hem tot 'leven'. Wat een aktie heeft dat ding!





Dat er binnen vijf minuten een snoek over de tubefly schuift verbaasd me eigenlijk niet. Gaaf en dat tijdens het onthaken Yuki mij belt is helemaal leuk. Hij is ook aan het vissen! We besluiten gedurende deze visdag via de telefoon elkaar op de hoogte te houden.





Ik vang er deze middag geen snoek meer bij, maar mis er nog zeker zes! Mini snoekjes proberen gretig de tubefly te bemachtigen. Dat blijkt een moeilijke opgave voor de rovertjes. Twee snoekjes blijven nog enkele seconden hangen, niet aan de haak, maar aan de veren die vast zitten tussen hun scherpe tandjes.

Groeten,
Peter


Hoi Peter,

Vandaag heb ik onverwacht toch nog een paar uurtjes vrij kunnen maken om met de BB1 en m'n nieuw gemaakte minibug op pad te gaan. Echt toevallig dat we precies gelijk aan de waterkant stonden toen we elkaar belde, we hebben in die paar uurtjes weer heel wat visplezier gehad!!







Zoals ik al verwachtte is de minibug perfect om ook de baars te verleiden en te vangen met deze spinner, vooral het vangen bleek moeilijk met de gewone Bunny bug, maar met het kleinere broertje is dit geen probleem meer! Hopelijk gaan we volgende week weer samen met de maten op pad.

Gr. Yuki

13 sep 2011

Struinen door de polder, met John, Eric, Danny, Yuki en Peter





Zondag 11 september. Voor deze zondag hebben Danny en ik een extra speciaal dagje struinen door de polder gepland. Alle vismaten zijn uitgenodigd, en komen ook vissen vandaag. Een visdag die om 9.00 uur bij mij thuis met koffie begint en rond 20.30 uur bij Danny thuis eindigt met een heus driegangen menu.

Vier verschillende polders gaan we aandoen, en deze gaan we proberen zoveel mogelijk met de spinner uit te vissen. Achteraf gezien een onmogelijke opgave, zeker op een dag als vandaag waarop de snoek zijn medewerking volledig gaf. Uiteraard blijf je dan langer hangen in een polder dan van te voren gepland.

De eerste polder ligt tussen Danny's huis en het onze. Een beschut stuk water, nou ja, eerder een slootje met hier en daar wat boerderijen die voor luwte zorgen. Ondiep, maar met een goed visbestand. Yuki kan er in de eerste polder niet bij zijn, en zou zich pas in de middag bij ons aansluiten. We beginnen dus met z'n vieren, (John, Eric, Danny en ik). John en Eric gaan meteen van start met de vijfgrammer, Danny en ik met de twee en de driegrammer. Er 'zit' hier veel baars en daar gokken Danny en ik op.













Baars vangen we overigens alle vier, en John zelfs gewoon op een Goliath spinner.





Dat een grote snoek op zijn beurt maling heeft aan een voor de baars bedoeld spinnertje, begint ondertussen een gewoonte te worden. Vandaag vergist een exemplaar van 73 cm zich in een spinnertje met een 18 mm blaadje. Na een gave dril op de driegrammer en 10% nylon wordt de strijd tijdelijk in mijn voordeel beslist.














John vangt op de Goliath spinner daar nog eens drie snoeken bij. Na vier snoeken en zeker 75 baarzen te hebben gevangen verlaten we deze polder. De visdag is dan eigenlijk al geslaagd.

Tijd voor koffie. Daarna ontmoeten we Yuki in de tweede polder. Hier moet het vandaag echt gaan gebeuren. Een speciale polder voor mij, want het land waarop we gaan vissen is vroeger van mijn opa geweest. Geen ringvaart, wetering of zelfs slootje, maar een heus veenriviertje gaan we daar uitspinnen.




De weidse polder bestaat niet meer, wordt weleens gezegd. Nou hier nog wel! Alleen mag niet iedereen dit gebied betreden. Wij wel, want de boer die hier nu zijn koeien heeft lopen was de vroeger buurman van mijn opa.

Met Yuki erbij zijn we pas echt compleet. Vijf mannen gaan met splitcane en spinners 'Hand made in Holland' in een echt Hollands landschap vissen. John met een ruim 50 jaar oude Robusta vijfgrammer en een Goliath spinner, Eric met de nieuwe Flevocane Fuego en een Zaansepolderspinner, Danny, Yuki en ik met de Flevocane High Five en Bunny bug spinners.

John krijgt hier de schrik van zijn leven als recht onder zijn neus een grote snoek zijn inmiddels uit het water gelifte Bunny bug spinner alsnog wil grijpen. Hij sprong van schrik bijna een meter in de lucht en was daarna  zo wit als een vaatdoek.

Eric is daarna aan de beurt om kennis te maken met een echte Noord Hollandse polder snoek. Zijn eerste hier, en meteen een mooi exemplaar!










De snoek heeft er zin in en trekt zelfs twee keer een paar meter nylon door de slip van de werpmolen. Echt gaaf! Eric bouwt fantastische spinhengels, maar vist ook graag. Dat is ook belangrijk, want om een goede spinhengel te maken moet je er ook zelf mee naar het water. Alleen zo weet je als hengelbouwer welke spinnertjes er aan gevist kunen worden.




Eric heeft de smaak te pakken want het volgende snoekje is ook voor hem.





Yuki is meteen daarna aan de beurt om met een snoekje op de foto te gaan. Behalve flinke exemplaren zwemmen hier ook veel echte mini snoekjes rond. Een teken dat het water gezond is, en er ruimte genoeg voor de mini predatoren is om zich voor grotere soortgenoten te verschuilen.





Als Danny dan ook een snoekje vangt, hebben we vandaag alle vijf snoek gevangen!





Ondertussen zeikt het van de regen. We krijgen echt Hollands herfstweer voor onze kiezen.





Ik vang het laatste mini snoekje in deze polder, want daarna zijn het voor polderbegrippen grote vissen die we vangen.





Yuki vangt voor een vervallen bruggetje, waar met beleid nog voorzichtig overheen gelopen kan worden, een heuse tachtiger.

Een flinke boeggolf achter mijn Bunny bug spinner verraadt een flinke snoek. Vlak voor de kant knalt hij op de spinner. Dit zijn misschien wel de mooiste snoek aanbeten die er zijn. Je houdt je adem in als een snoek zo je spinner volgt.




Alles is kletsnat, maar dat maakt op zo'n dag als vandaag niet uit. Weer een mooie snoek.

De snoek is los, in ieder geval in deze polder! John mist een snoek voor zijn voeten die richting de magische metergrens gaat, maar aan zijn kreet te horen misschien wel erover heen. Helaas heeft John in deze polder minder geluk.




Yuki heeft hier in ieder geval vandaag wel het geluk aan zijn zijde. Op de plek waar John's wereld zojuist nog even instortte is het bij Yuki raak. Niet de snoek die John net miste, maar toch weer een fraai exemplaar.





Alsof het lot ermee speelt; nog geen tien meter verderop is het weer raak bij Yuki. De man die zich als laatste bij ons voegde heeft dan al vier snoeken geland. Waarvan drie grote exemplaren!

Tijd voor de derde polder. Mooi water treffen we daar aan, maar helaas ook veel begroeiing. Na een half uur houden we het daar voor gezien.




Polder vier ligt er wel prima bij, maar ook daar stuiten we op een probleem. Het gemaal staat aan... Geen heldere ringvaart, maar een bruin gekleurde streep stroomt door de groene wereld heen. Niet de omstandigheden waarop ik hoopte. Meerdere snoekjes missen onze spinners, waarschijnlijk is het moeilijk richten voor de rovers in het stromende water. Eric lukt het wel om daar toch nog een snoekje toe te voegen aan deze visdag.

Met vier snoeken voor Yuki, drie voor John, drie voor Eric, drie voor mij en een voor Danny, totaal veertien snoeken. De komende weken worden de sloten geschoond en komt er alleen maar meer bevisbaar water tot onze beschikking. Laat de echte herfst nu ook maar komen!




Rond 20.00 uur houden we het voor gezien in de polder.





Tijd om naar Danny en zijn gezin te gaan. Cynthia, de vrouw van Danny, heeft heerlijk voor ons gekookt. Aan tafel wordt deze mooie dag smakelijk afgesloten.

Mannen bedankt!

Groeten,
Peter