28 okt 2016

Aan een dun draadje


Maandag 24 oktober.

Hallo allemaal,

Dat alles wat gewoon lijkt, letterlijk kan veranderen in de tijd van een keer knipperen met je ogen heb ik deze week zelf aan de lijve ondervonden.

In het kort samengevat is dit wat er gebeurd is:

Maandag middag twee uur na mijn loopje ging alles perfect. Tot ik op het toilet zat en duizelig werd. Gelukkig haalde ik daarna de woonkamer, en toen ging bij mij het licht uit. Alles ging draaien,  kon me niet meer bewegen zonder over te gaan geven. Een oog openen ging zelfs niet zonder over m'n nek te gaan. Klinkt goor en dat is het ook,  ik lag op m'n buik in m'n eigen.....  Francine is na een telefoontje van Robin direct naar huis gekomen. En zag gelukkig net zoals Robin de ernst in van de situatie. Francine heeft direct een ambulance laten komen.


Drie ampullen via een infuus waren nodig om de misselijkheid iets dragelijker te maken. Het ging allemaal langs me heen. Francine heeft het me later verteld. Wat ik wel onthouden heb en waar ik ontzettend van schrok was m'n temperatuur 33,9 celcius. Ik dacht nu gaat het niet goed. Opstaan, gewoon zitten zelfs ging ook niet. Ik kon het gewoon niet ook niet na drie ampullen.


Ik ben de brancard op getild en met volle snelheid naar het ziekenhuis gebracht.


Daar ben ik een paar uur kwijt geraakt. In de tussentijd hebben ze mijn temperatuur met een deken met ingebouwde blower omhoog gekregen. Na twee uurtjes moest ik een scan van m'n hoofd maken. De bocht om met het bed was overgeven,  in de lift hield ik het niet meer. Overrollen op een bed voor de scan was een drama. Voor de scan kreeg ik opnieuw een ampul tegen de misselijkheid. Anders was het echt niet gelukt.

Daarna kon ik nog steeds niet m'n ogen openen zonder ontzettend misselijk te worden en de rest wat daarbij hoorde. De nacht van maandag op dinsdag heb ik in een soort van foetus houding doorgebracht. Tijdens de controle,'gaat alles goed meneer Linzell ' draaide ik me om. Het gevolg is te raden.  Een nieuwe ampul in m'n infuus. Het zoutgehalte in m'n bloed bleek bij de eerste afname niet ok. Gelukkig dinsdagmorgen wel. Ik ging opknappen heen en kon zelfstandig staan en lopen, maar zonder omvallen over een rechte lijn lopen niet. Het blijkt een ontsteking aan m'n evenwichtsorgaan te zijn!

Ik mocht naar huis en moet over vier weken terug komen. In het ergste geval is dit iets van blijvende aard en kan dus onaangekondigd terug komen. De eerste keer was afgelopen woensdag. Gelukkig ben ik er nu voorbereid op, en ook Francine was in de buurt. Het gaat nu een stuk beter met mij/ons en Francine is vanmorgen weer aan het werk gegaan.

Peter


24 okt 2016

Vriendschap


Eerst even bijpraten aan de keukentafel in Volendam. 

John in het zonnetje gezet ! 









Zondag 23 oktober. Vandaag ben ik eindelijk weer een keer met John van Gameren op pad geweest. Respect voor m'n vriend en vismaat is hier op zijn plaats, hij is nog steeds herstellende van een enorm gecompliceerde operatie. Mijn aanbod om passief met de pen achter de karpers aan te gaan sloeg John af. Nee, we gaan gewoon struinen. Uiteraard dan wel met onze Fair Play tiengrammers achter de snoeken aan! Ondanks het slechts denkbare snoekweer hebben we enorm genoten van het samen kunnen vissen. Heerlijk!  Dat we samen toch nog vijf snoeken hebben geland is op zo'n dag mooi meegenomen. De laatste snoek bleek 91 cm lang te zijn,  iets waar we vanmorgen tijdens de koffie niet eens over durfde te dromen.

JOHN BEDANKT!!!

Gr,
Peter

21 okt 2016

Op de valreep










Vrijdag 21 oktober.  Als de middag al bijna overgaat in de avond, klim ik het hek over om de polder te betreden.  Niet dezelfde polder als gisteren, dit is de polder waar ik op karper vis. En m'n tot nu toe laatste karper uitstapje was ook in deze polder.  Een echte veenpolder,  dus helder water en een donkere bodem. Dat zie je terug aan de karpers die ik hier vang. Soms donkerbruin tegen zwart aan zelfs. De snoek die ik hier vanmiddag mocht bewonderen ook.

Groeten,
Peter


20 okt 2016

Herfst





De weerhaken zijn plat geknepen  !







Donderdag 20 oktober. Een ontzettend mooie visdag, die plensnat begon maar eindigde in zonneschijn. De snoek was los, en geteld heb ik ze niet. De mooiste rovers zijn op de foto gegaan.

Groeten,
Peter

17 okt 2016

Halve Marathon


Zondag 16 oktober.



Start

Finish 


TCS Adam Marathon, Peter Linzell deed Mizuno Halve Marathon in netto 2:11:06.

Groeten,
Peter

12 okt 2016

Vissen naar het gedachtegoed van Jan Schreiner



Dinsdag 11 oktober 

Vanmiddag heb ik mezelf een paar uurtjes vissen kado gedaan. En daarna deze uurtjes doorgebracht in m'n favoriete polder. Zelfs met maar een karper(tje), is het een middag geweest om in te lijsten! 





Fair Play 1 lbs geel glasvezel,  geschikt voor gewoon nylon 0,18 tot 0,22 mm - in dit geval 0,20 mm Stilon, Luxor 1 A werpmolen en een origineel Fair Play eipennetje. Met deze uitrusting struinen door de polder, gericht op boerenkarper is 100% Fair Play.









Groeten,
Peter


10 okt 2016

9 okt 2016

Brughangen na werktijd




Niet groot,  maar wel Fair Play! 



Zaterdag 8 oktober. Niet bankhangen, maar relaxed brughangen. En dat op slechts vijf minuten flink doorstappen van onze voordeur, een goed alternatief voor de televisie. Goed weekend!

Groeten,
Peter