31 mei 2011

Ultra licht!

Zondag 29 mei. Eindelijk is het zover: er mag weer gericht op roofvis worden gevist. De eerste keer vissen in het nieuwe seizoen is altijd een speciaal moment. Samen met Danny ga ik om 17.00 uur de polder in op zoek naar de rovers.

Danny met de Floret en mini spinners en ik met de High five en Terrible 35 mm spinners. Baars vangen we zowel op de Floret als de High five. Maar, Danny's spinnertje met een 15 mm blaadje en een klein vliegje daar achter staat regelmatig in de belangstelling van de ruisvoorns. Een grote ruisvoorn op de spinner gevangen wordt vanavond door hem bijgeschreven. Mijn 35 mm Terrible spinner wordt door de ruisvoorns met rust gelaten, drie snoeken vinden hem wel de moeite waard.





Opvallend: de polders zijn na de aanhoudende warmte en droogte in april en mei bijna helemaal dichtgegroeid. De sloten zijn kraakhelder, dus een uitdaging om in te vissen. Als de droogte aanhoudt kan er binnenkort niet meer met de spinner gevist worden in de meeste kleine en ondiepe polderslootjes. Met de twee- en driegrammer gaat het dan nog wel, maar met de altijd aanwezige kans op snoek moet wel rekening worden gehouden. Een snoek drillen aan een dunne nylon lijn  is normaal geen probleem, maar is in een dicht gegroeid slootje niet aan te raden.


Maandag 30 mei. Danny Yuki en ik hebben de middag vrijgehouden om te vissen in de stadswatertjes. Het is vandaag de eerste officiele tropische dag van dit jaar. Heerlijk weer om buiten te zijn, maar geen goed voorteken voor de polders de komende tijd. We gaan alle drie vissen met de driegrammer en spinnertjes met een blad van 18 mm. Er staat een behoorlijke stroming in het stadswater, dat ontstaan is door het binnenlaten van water uit het IJsselmeer. Hoe dichter we bij de kleine sluis komen waar het water ingelaten wordt, hoe harder de stroming en hoe donkerder de kleur van het water. De baars kan daar gelukkig niet mee zitten want Yuki en ik vangen er samen een mooi aantal gestreepte rovers.




De kroon is een oude grote baars voor Yuki die zijn schuilplaats heeft onder een van de bruggetjes.



                                                                                                        Drillen met de Flevocane driegrammer en 12% Maxima



Waar de baars zich ophoudt is het voor de snoek een goed gedekte tafel. En snoek zit er! Danny en ik landen beiden een mooie snoek, en Yuki en Danny lossen tijdens de dril beiden ook nog een snoek. Blijft altijd verbazingwekkend dat zulke uit de kluiten gewassen rovers zich laten verleiden door een mini spinnertje, zeker in het diepere en brede stadswater! Om 18.00 uur zit het er voor mij op voor vandaag. De mannen gaan nog even door en vangen beiden nog een snoek, maar ook samen zeker nog 25 baarzen.

Groeten,
Peter

24 mei 2011

Het laatste weekend van de gesloten tijd, koffie bij Eric en daarna vissen




Zondag 22 mei. Aankomend weekend mag weer gericht op roofvis gevist worden. De gesloten periode voor kunstaas groter dan 2,5 cm is dan eindelijk voorbij. De afgelopen jaren lag het roofvissen geheel stil in deze periode. Dit jaar is er ons gewoon legaal doorgevist met de spinhengel in de polder en stadswatertjes met spin en propellervliegjes, en met spinners op forel en baars in de forellenplas van Baggelhuizen.

Heel benieuwd ben ik naar hoe het 12 mm ruisvoornspinnertje het op de Pequena doet. Nog even wachten... Wat de High five betreft, deze hengel is uitgebreid getest in de maand april in Baggelhuizen. Meerdere beresterke forellen hebben deze spinhengel tot het uiterste op zijn donder gegeven. Niet alleen mijn exemplaar, maar ook die van Yuki en Eric. Forellen op grote afstand azend aan de oppervlakte  konden precies worden aangeworpen, en ook de haak zetten op afstand leverde geen problemen op. De ideale nylon lijn om het maximale uit deze spinhengel te halen is Maxima 15% gebleken. Net iets meer trekkracht dan de 14%, en het verlies aan afstand op de verdere worpen bleek nihil tegenover de 14%.

Vandaag gaat John zijn door Eric gerestaureerde splitcane spinhengel ophalen, en Danny zijn nagelnieuwe Pequena tweegrammer en #3 vlieghengeltje. Een ideale gelegenheid om met z'n allen bij Eric thuis af te spreken en om daarna met z'n vijven (Eric, John, Danny, Yuki en ik)  in Baggelhuizen te gaan spinnen op forel. Het prototype van de nieuwe baitcaster is uiteraard ook bekeken en ziet er niet alleen veelbelovend uit, maar voelt ook zo aan . Lijkt me ideaal om met Manns Mid Minus One en Minus One Stretch pluggen op te vissen ,en wat te denken van de good old Midi en Big S pluggen van Shakespeare! Naast de protype baitcaster voor de polder is Eric bezig aan een tiengrammer. John van Gameren is meteen verliefd op deze spinhengel! Een hele serie met polder spinhengels vanaf anderhalf tot tiengram is zo binnenkort leverbaar. Wat ook speciaal is, is dat John voor al deze spinhengels spinners bouwt. Ook voor vandaag heeft hij weer wat nieuw ontwikkeld snoepgoed voor ons meegenomen. Spinners bedoeld voor de ondiepe polder, maar we probeerden ze natuurlijk wel even uit op de diepe forellenplas.

De afgelopen jaren hebben we van alles getest en uitgeprobeerd. Veel kunstaas dat aangeboden wordt voldoet niet voor de polder. Ook de meeste onverzwaarde spinners, het kunstaas bij uitstek voor ondiep en stilstaand water, voldeed niet aan onze eisen. Spinnerbladen (bedoeld voor verzwaarde stroomspinners) bleken te dik, haken te groot van formaat, versieringen op de haken inferieur gebonden, maar we kwamen ook spinners tegen waarvan het draad na een keer vissen al begon te roesten. Dat laatse bleek bij de kleinste spinnertjes invloed op het draaien van de spinnerblaadjes te hebben. De nodige Euro's zijn van eigenaar gewisseld om lepeltjes te testen die een aktie vergelijkbaar met de Pako PS lepel zouden hebben. Helaas!

Over spinhengels afgebouwd op blanks van verschillende kunststoffen zijn we het unaniem met elkaar eens: de beste komen nog steeds uit Amsterdam. Tonkin is een natuurproduct, van de hoogste kwaliteit, en op de juiste manier bewerkt kunnen daar de allerbeste spinhengels van gemaakt worden. Volgens de kenners gaat dat ook op voor vlieghengels, maar aan die uitspraak durf ik me niet te wagen. De ervaring ontbreekt me aan deze tak van de hengelsport.




In het kort: top kwaliteit Tonkin onderscheidt zich van goedkoop Tonkin door een dikke wand en lange vezels. Het is recht, heeft weinig noesten en is strogeel van kleur. Nadat de Tonkin paal in tweeen is gespleten, worden er met de hand (dus niet gezaagd) strips uit de beiden helften gespleten. De strips die zo ontstaan zijn niet alleen ontzettend sterk, maar ook flexibel! Van deze strips (zes stuks in totaal) die eerst nog diverse bewerkingen moeten ondergaan wordt de blank van onze spinhengels gemaakt. Wie eenmaal met een door een kundige splitcane hengelbouwer gemaakte spinhengel gevist heeft is voor goed gevangen door de fantastische eigenschappen en warme uitstraling van dit materiaal.

De forellenplas die in april ons goed gezind was, gaf ons vandaag geen enkele forel prijs. Ook de andere aanwezige vissers vingen op twee vissers na geen forel. Deze twee vissers visten ver uit kant en op de bodem met Powerbait en pilkers op een plaats waar zich een tien tot twaalf meter diepe kuil bevind. Een hele dag vissen leverde hun op deze manier vijf forellen op.




Geen actieve forel betekende gelukkig voor ons niet dat we niet gingen vangen vandaag. In de ondiepe oeverzonnes, en dan vooral langs het riet, krijgen onze spinners vele tikjes te verwerken. Baars! Nou ja, mini baars is een beter woord. Kleinere spinnertjes worden gemonteerd en zo wordt er toch nog vis gevangen. Tussen het vissen door eten we een gehaktbal en drinken een bak koffie buiten bij het clubhuis van de vliegvisvereniging.




Tijdens de koffie praten we met de beheerder en een aantal vliegvissers die er na de hele ochtend geen aanbeet te hebben gehad de brui aan geven. Wel echt gezellig hier, en na drie keer vissen ook wat bekende gezichten hier voor ons. Volgend jaar komen we hier tijdens de gesloten tijd zeker terug!




In de middag wordt er door Eric en mij met compacte vier gram zware lepeltjes over het midden langs de bodem gevist. Een lepeltje dat zijn neef (ook een splitcane hengelbouwer!) heeft ontworpen voor het vissen op zeeforel op de dagen dat deze met de vliegenhengel niet te bereiken zijn. Het is 2 mm dik en van hetzelfde formaat als de vliegen die de zeeforel vissers met de vlieghengel gebruiken. Ongelofelijk hoe ver en precies je met dit lepeltje kunt werpen, ook tegen de wind in! Helaas bracht het vandaag niet de door ons gehoopte regenboogforel op de kant.




Het was een gezellige visdag samen met de maten. Volgend weekend is de baars echt aan de beurt, maar dan met de Pequena en een mini spinnertje ergens in een mooie polder. We mogen weer! Bijna...

Groeten,
Peter

21 mei 2011

Actief op ruisvoorn




Vrijdag 20 mei. Vanavond gaan Danny en ik achter de ruisvoorns aan. Danny met de vliegenhengel en ik met de Pequena, en een vlokdobbertje. Twee totaal verschillende technieken, maar ze kunnen wel goed samen gedaan worden.




Ook met de vlok of maden kan actief gevist worden. De vlokdobber wordt ruim over de gespotte voorns geworpen, en daarna langzaam richting de vis gedraaid. Op deze manier kun je heel veel voorns vangen. Dat is ook vanavond weer gebleken.




Met de vlieg is ruisvoorn een heel ander verhaal. Zeker op een avond als vanavond waarop in eerste instantie een behoorlijk windje staat. In mijn ogen staat m'n vismaat zich uit de naad te werpen om een ruisvoorn(tje) te vangen. Maar, hij vangt ze wel! Eerst met een nimfje en later op de avond als de wind gaat liggen ook met de droge vlieg. En dat laatste is superspannend om naar te kijken. Een prachtig gezicht om de vlieg van het wateroppervlak te grazen genomen te zien worden. Soms volgende de ruisers de vlieg over een afstandje. Spannend! Tegenover elke voorn op de vlieg vang ik er zeker tien. Maar om eerlijk te zijn gaf dat me geen kick. Stiekem keek ik uit m'n ooghoeken en genoot van het vissen met de vlieg.




Vliegvissen is misschien wel de nog meest pure vorm van de hengelsport. Op een enkeling na zijn het bijna alleen puristen die aan vliegvissen doen. Hengels, lijnen en vliegjes; allles is piekfijn op elkaar afgestemd. Al vangt iemand naast je zich klem met maden, een echte vliegvisser zal het aanbod om een made aan de vlieg te prikken overslaan. Natuurlijk wil hij vis vangen, maar wel op zijn manier. Als liefhebber van het echte ultra lichte spinnen trekt het vliegvissen steeds meer aan me.

Groeten,
Peter