12 sep 2008

Made for "Flitsend Nylon" Nederland


Flitsend Nylon, wie kent dit door Jan Schreiner leerzame maar ook spannend geschreven visboek niet? Het kwam uit in 1950 en haalde acht drukken. De totale oplage is veertigduizend stuks geweest! In het kort Ook het eerste winkeltje van Jan Schreiner (samen met Willem Persoon) aan het Kleine-Gartmanplantsoen in Amsterdam voerde de naam Flitsend Nylon.

 
Hengelsporthuis Flitsend Nylon werd op 1 september 1956 aan het Kleine-Gartmanplantsoen 33 te Amsterdam geopend. 

Daar werden destijds al hengels gebouwd en verkocht door de legendarische schrijver en winkelier. Hengels voorzien van het Fair Play logo, genaamd 'Glass King'. Vrij snel na de verhuizing eind jaren zestig naar de Roelof Hartstraat verdween de naam Glass King van de hengels. De firma Schreiner & Zn werd opgericht. Onder de naam Fair Play zouden de hengels voortaan tot op de dag van vandaag verkocht worden.

Made for "Flitsend Nylon" Nederland



De Glass King hengels met de tekst: Made for "Flitsend Nylon" Nederland zijn verkocht in het winkeltje aan het Klein- Gartmanplantsoen. Deze zijn van voor 1969.

Via een forum werd ik op de hoogte gebracht dat er een verzameling Glass King hengels op Marktplaats werd aangeboden. Niet door een handelaar, maar hengels uit familie bezit. Twee vliegenhengels, drie tiengrammers, een vijftiengrammer, maar ook een achtgrammer stonden nog op Marktplaats. Ik koop niet graag op Marktplaats. Het lijkt soms wel een doorgeef luik van hengels. Als je wat vaker kijkt zie je regelmatig dezelfde hengel(s) voorbij komen. Handelaren drijven de prijzen op, en soms verkeren hengels niet meer in hun orginele staat. Dit was echter een buitenkansje, de prijzen zijn niet laag, maar zeker wel redelijk voor wat wordt aangeboden. Na eerst een belletje aan de verkoper te hebben gegeven heb ik een afspraak gemaakt. Gisteravond was het zover. Ik voelde me als een kind in een snoepwinkel tussen al dat moois. Het was niet makkelijk, maar ik kon me beheersen, het is bij één Glass King gebleven. Achtgrammer




Geen goud, brons of zilverkleurige taile op de Glass King.

De Glass King achtgrammer is mee naar huis gegaan.

 

Ultra lichte hardverchroomde geleideringen, met garen gewikkeld over staniol heen.




Het hardverchroomde Luxor topoog is klein en zeer licht. 

Echt een mooie en nostalgische spinhengel, het oermodel van de huidige Fair Play spinhengels.

 

Vergrote foto van de vaderbus. Boven de vaderbus en onder de moederbus staat het getal 18 geschreven. De top en het achterdeel horen bij elkaar. De hengelbouwer heeft op deze manier ook iets persoonlijks aan de hengel toegevoegd.




Een verchroomde messing bus van het Zwitserse type.

Een spinhengel die niet alleen mooi eruit ziet, maar ook razend snel is, zonder te hard te zijn. Eigenschappen die je nu nog terug vindt in de huidige generatie Fair Play spinhengels. In de tijd van deze Glass King was holglas een revolutionair materiaal. De tijd heeft ook bij de firma Schreiner & Zn. niet stil gestaan, maar naast spinhengels van grafiet (en zelfs van grafiet waar titanium vezels in verwerkt zijn) wordt glasvezel nog steeds in ere gehouden door de firma.


Struinen door de polder met de Glass King spinhengel




Zondag 14 september ben ik voor de eerste keer met de ruim 40 jaar oude Glass King spinhengel de polder ingeweest.

 

De eerste snoek op de achtgrams Glass King, Made for "Flitsend Nylon" Nederland.




Polders, zo mooi en ongerept als in de tijd van de Glass King bestaan nog steeds. 

Struinen met een nostalgische spinhengel door een ongerept stukje van de groene wereld, is optimaal genieten van de rust en de stilte. Het geeft je een beetje het gevoel alsof de tijd veertig jaar lang heeft stilgestaan!

Groeten,
Peter

22 jun 2008

Het zeelt virus slaat toe

Zondag 22 juni. Het zeelt virus heeft toegeslagen, niet alleen bij mij, maar ook bij Paul. Jan-Willem wil ook wel eens gericht op zeelt vissen, en ook hij is na vanmorgen aangestoken door het virus. Vissen gaan we met zijn drieën in mijn schatkamer, de zeeltsloot. Gelukkig weet Paul precies waar die is, want ik heb me vanmorgen gruwelijk verslapen. Paul en Jan-Willem ontmoeten elkaar even voor 5.00 uur voor een woning waar diepe rust heerst. Geen koffie dus! Nogmaals: sorry mannen!

Als ik om 6.00 uur wakker schrik baal ik als een stekker. Gelukkig zijn Paul en Jan-Willem alvast samen naar de zeeltsloot gegaan, en is een mooi vis-uur niet verloren gegaan. Ik schuif om 6.30 uur aan bij de mannen, en na het goede nieuws gehoord te hebben dat Paul al een mooie en grote zeelt heeft gevangen, bewonder ik de nieuwe 'zeelt'hengel van Jan-Willem. Een Fair Play Winston Special Light, 11 ft medium tapered glasvezel met een testcurve van 1 lbs. Een prachtige hengel voor de zeelt, maar ook voor de karper als er voldoende ruimte om te drillen aanwezig is.

Er gaat ruim een uur zeeltloos voorbij, Paul vangt nog wel een mooie dikke brasem. Gelukkig heeft hij vanmorgen in ieder geval een zeelt gevangen, hou ik mezelf voor. Hoe verder de ochtend vordert, hoe kleiner de kans wordt om nog een zeelt te vangen.

Vanmorgen is gelukkig een uitzondering op deze regel. Het dorp waar de zeeltsloot doorheen loopt is ondertussen al helemaal ontwaakt. We zien een aantal inwoners hun huizen ontdoen van alles wat maar iets met voetbal heeft te maken. Die zijn vast wakker geworden met een flinke kater. Jammer!!!


Een fraai exemplaar

Als uit het niets krijg ik een aanbeet. Toch nog een zeelt, ik ben er blij mee, maar hoop stiekem op nog een zeelt maar dan voor Jan-Willem.


Jan-Willem is terecht blij met de eerste zeelt gevangen aan zijn nieuwe aanwinst

Die zeelt komt er! Dat hij er blij mee is hoef ik niet te schrijven, de foto zegt genoeg. Met alle drie een zeelt, is deze ochtend toch nog onverwacht succesvol geworden.


Op dit lichte materiaal een echte vechterbaas

Paul voegt daar op de valreep nog een vierde zeelt aan toe. Gericht en met succes vissen op deze mysterieuze vis die sommige polders, vijvers en beken in ons land rijk zijn, is ons ook deze keer gelukt.

Om 12.15 uur ben ik weer thuis, de rest van deze nu al mooie dag is voor de kinderen en natuurlijk Francine.

Zeelt groeten,
Peter

20 jun 2008

Tinca Tinca

Donderdag 19 juni. De zeelt is niet meer uit mijn gedachten geweest, sinds de laatste keer dat ik erop gevist heb. Afgelopen zondagavond heb ik Jan-Willem een echte zeeltsloot laten zien die ik op het oog heb. Die ziet er nog mooier uit dan de sloten waarin ik nu vis. Dat daar ook zeelt zwemt, kan niet missen. Deze sloot staat in verbinding met 'mijn' zeelt water, maar dat niet alleen, we hebben ook plakkaten gezien bestaande uit kleine uit elkaar ploppende belletjes, en licht trillende leliebladeren. Die trillingen worden niet veroorzaakt door kleine visjes onder het blad, maar door zeelten die de stengels onder de bladeren ontdoen van slakjes en al het andere wat klein en eetbaar is.

Er is echter een probleem, en dat zijn de karpers die we ook hier gezien hebben. Zou je hier op karper gaan vissen, dan is minimaal 2 lbs glasvezel met flink wat body gewenst. Tussen al dat groen in het water ben je anders kansloos, de vis mag geen ruimte krijgen.De zeelt wordt gedegradeerd van sportvis tot aasvis aan zo'n hengel en dat is natuurlijk ook niet de bedoeling. De oplossing van dit luxe probleem zou in het aas kunnen zitten. Geen mais, maar klein natuurlijk aas zoals maden en wormpjes. Voeren met kleine pellets lijkt me ook het uitproberen waard.

Mocht het geen verschil uitmaken en blijkt de karper de overhand over de zeelt te hebben, dan ben ik in ieder geval een mooi karperwater rijker. En nee, de zeelt wint het bij mij niet van de liefde voor het karpervissen!
Het leuke van het vissen op zeelt is, dat het me doet denken aan mijn vroege karperjaren. De tijd toen alles nog ontdekt moest worden, toen struinen door die vervelende aardappel bijna onmogelijk was en toen het karpervissen zich beperkte tot een of twee stekken op een avond. Voeren met aardappelkruim, en vooral lang, soms heel lang wachten op die aanbeet. Tegen donker was de karper vaak het meest actief, en daarmee was de kans het grootst dat het brok aardappel gevonden werd. Wat was ik toen blij met een karpertje op een avond! Soms zat je de hele avond voor niks.

Terug naar dat tijdperk zou ik niet meer willen, maar spannend was het wel. Zoals ik met mijn aardappel ruim vijfentwintig jaar geleden statisch voor een pluk riet of rietkraag viste, ga ik vanavond met een worm bovenop een voerplekje van pellets bij een leliebed vissen. Ik ga niet naar de nieuwe zeeltsloot, maar naar mijn oude en vertrouwde sloot. Eens kijken of het werkt.

De hengel die ik straks aan het nieuwe water ga gebruiken is de Hardy Trotter. Bijna 40 cm langer dan de Avon, en een tikkie zwaarder. Nog steeds ben je kansloos tegen een grote karper in de bijna dicht gegroeide sloot, maar het gaat mij vooral om zijn lengte. Een medium tapered glasvezel hengel van 11 ft bij 1 lbs zou ideaal zijn voor het zeeltvissen. Langer heeft alleen zin als er tussen kleine openingen in de begroeiing gevist wordt. Vissend in slootjes waar meestal bomen omheen staan is 11 ft handiger. Juist onder bomen is een vis landen met een langere hengel moeilijk. De Trotter gaat vanavond mee, samen met een Luxor 1 met op de spoel 20% Maxima nylon. Naast de gele Stren Original en Stilon is Maxima een uitstekende lijn voor deze visserij. Een beetje extra rek, maar vooral slijt en knoopvast.

Zoals te verwachten staat het pennetje met daaronder een klein wormpje bijna niet stil vanavond. Wegtrekkers en opstekers: een prachtig schouwspel speelt zich voor mijn neus af. Vooral hele kleine ruisvoorntjes vormen een plaag. Met de gedachte in het achterhoofd dat dat later op avond wel minder zal gaan worden, vis ik vrolijk door.

Met het wegzakken van de zon worden de aanbeten van de voorntjes minder. Mooi hoe de natuur in elkaar steekt, het lijkt wel of de vissoorten elkaar afwisselen wat hun actieve aasperiode betreft. Het overgangsuurtje van licht naar donker is ook nu het meest lonend. Schemering! De paling begint te lopen, zeiden we vroeger rond dit tijdstip. Vissend met een worm neemt de kans op paling als bijvangst natuurlijk ook toe.

De zeelt is vanavond helaas niet zo actief als zondag. De rust is onder water wel geheel teruggekeerd, het pennetje is niet constant meer in beweging. Ik krijg zelfs nog maar een keer echt beet vanavond. Ook nu schokt het pennetje, maar heel anders dan aan het begin van de avond. Niet zenuwachtig om daarna met een rotgang te verdwijnen, maar rustig. Ik laat het pennetje zeker 30 cm 'lopen', om daarna kort maar krachtig aan te tikken.

Als reactie krijgt de hengel een paar krachtige bonken te verwerken. Zeelt, zeker weten. Zeelt vecht heel anders dan een karper. Tussen de lelies weet de zeelt de weg, en inplaats van weg te schieten zal hij direkt de lelies opzoeken. Als een klopboor op een betonnen muur, probeert de zeelt zich al bonkend het leliebed in te boren. Door meteen druk op de vis te houden krijgt de zeelt niet de kans om zich vast te zwemmen.


Zeelt, Tinca Tinca in het Latijn, is één brok pure kracht

Het verzet is kort en krachtig, maar wat een mooie vis weer! Een mannetje, herkenbaar aan zijn grote buikvinnen die tot voorbij zijn aars doorlopen. Bij een vrouwtje zijn de buikvinnen korter en minder breed. Leuk om te weten; zeelt is één van de weinige vissen waarbij je op het eerste gezicht kunt zien of je met een mannetje of een vrouwtje van doen hebt.

Vissen blijf ik tot ver in het donker, maar de zeelten geven niet meer thuis. Net zoals vroeger in het aardappeltijdperk op karper, ben ik vanavond met een vis meer dan tevreden.

Groeten,
Peter

8 jun 2008

Een ochtend vol verrassingen

Zondag 8 juni. Zeelten, het blijven mysterieuze vissen, schreef ik op 25 april 2006 op het blog. Dat zijn ze nog steeds, en dat maakt het vissen op zeelt ook zo leuk. Toch klinkt het allemaal mysterieuzer dan het is. Het barst van de zeelten in de Noord en Zuid-Hollandse polders, en niet te vergeten de provincie Utrecht. Ze delen hun leefgebied samen met de karpers en de brasems. Vandaar dat de zeelt ook af en toe de klos is tijdens het vissen op karper.

Maar, vind je karper en brasem bijna in iedere poldersloot, zeelt dus niet. De zeelt heeft een voorkeur voor water met begroeiing, hoe meer hoe beter zelfs. Vooral polderwater dat bijna dicht staat met leliebedden is top. Overdag houdt de zeelt zich daaronder schuil. Behalve beschutting vindt de zeelt er ook voedsel in overvloed. Heel vroeg in de morgen, en laat in de avond komen ze onder het blad vandaan. Het laat zich raden dat je, wil je met succes gericht achter de zeelt aan, je dus héél vroeg of laat in de avond naar de waterkant moet.

Blikmais, maden en wormen (mestpiertjes!) zijn mijn favorieten om zeelt te mee vangen. Een cocktail van een maisje en een piertje werkt ook heel goed. Maden en wormen hebben een groot nadeel, en dat is dat de vaak in de polder in overvloed aanwezige baarsjes er niet vies van zijn.

Als je goed kijkt zie je soms gangenstelsels door de waterplanten lopen, vaak ontstaan door zwemmende eenden die de begroeiing uit elkaar gedrukt hebben. De zeelt doet dit ook tijdens zijn zoektocht naar voedsel. Zie je miniscule belletjes aan het oppervlak drijven (formaat speldenknop) die bijna een voor een uit elkaar ploppen, dan kan het niet missen: hier zwemt zeelt. Heb je zo'n water gevonden, wees er dan zuinig op.

Door een hark zonder steel aan touw door de waterplanten te trekken is het mogelijk een super zeeltstek te creeëren. De open plek tussen de waterplanten zal zeker gevonden worden door de aanwezige en van nature nieuwsgierige zeelten. In de omgewoelde bodem vinden ze dan makkelijk hun kostje en hopelijk ook ons aas! Zelf doe ik dat niet, omdat ik zo min mogelijk schade aan en in de natuur wil achterlaten na het vissen.

Gericht op zeelt, samen met Paul

Na de intro zal het duidelijk zijn dat ik vandaag achter de zeelt aan ga. Niet alleen, vismaat Paul gaat mee. De keuze is gevallen op de ochtend, en de wekker laat zich om 4.00 uur horen. Voor Paul is het alweer een aantal jaren geleden dat hij een zeelt heeft gevangen. Ik heb hem zeelt beloofd, hij moet er ruim een uur voor in de auto zitten om naar mij te komen, en na vrijdagavond heb ik er vertrouwen in.

Belofte maakt schuld, en gelukkig heb ik mijn belofte waar kunnen maken. Het is voor Paul zelfs een zeer bijzondere dag geworden!



De eerste zeelt na jaren voor Paul, is ook de eerste vis van deze morgen.




Is de zeelt tijdens het karpervissen een bijvangst, tijdens het gericht op zeeltvissen is dat andersom.



De kans op karper is altijd aanwezig tijdens het zeelten, maar een koi karper is wel een heel speciale bijvangst! De eerste verrassing van vanmorgen.

Behalve de zeelt en de prachtige koi karper ving Paul vandaag een ruisvoorn, een blei en een brasem. Aan het eind van de ochtend zou er nog een verrassing voor hem volgen.



De eerste zeelt voor mij vanmorgen laat even op zich wachten. Als een kind zo blij ga ik er mee op de foto. ;-) Mijn eerste van vandaag, de tweede gezamenlijk.



Gevolgd door een prachtige donkere brasem.



Daarna komt er nog een zeelt even boven water kijken. Stuk voor stuk mooie en gezonde vissen hier!



Maar deze ochtend zou aan het einde nog een verrassing in petto hebben voor Paul. Een fraaie snoek gevangen op twee maiskorrels, en keurig netjes in de hoek van de bek gehaakt. Met een snoek, een koi karper, een ruisvoorn, een blei, twee brasems en drie zeelten een ochtend vol variatie wat vissoorten betreft. De zeelt is vandaag nipt in de meerderheid. Om 10.30 uur houden we het voor gezien, het water lijkt ontdaan van haar zeelten.

De zeelt is behalve een mooie en mysterieuze vis ook een sportvis van formaat. Als bijvangst tijdens het karpervissen komt de zeelt vaak niet echt uit de verf. Hengels met een testcurve van rond de 1 lbs zijn ideaal voor deze visserij. Lichter is gezien de begroeiing in het water, en de altijd aanwezige kans op karper af te raden.

Groeten,
Peter

7 jun 2008

Gericht op zeelt

Vrijdag 6 juni. De laatste keer dat ik echt gericht op zeelt heb gevist is alweer twee jaar geleden. De zeelten die ik daarna heb gevangen zijn welkome bijvangsten geweest tijdens het karpervissen. Daar moet verandering in komen, en vanavond gaat dat gebeuren. Ik ben een van de gelukkige vissers die een water achter de hand heeft met een goed zeeltbestand. Geen zware hengel, grote werpmolen en dikke nylon. De 1 ponds Hardy Richard Walker Avon en de kleine ABU Cardinal 52 gevuld met 20% nylon zijn het zeelt 'wapen' voor vanavond.




Drie zeelten en een brasem zorgden vanavond voor flink spektakel aan het lichte materiaal. De eerste twee zeelten heb ik op de foto vastgelegd, de laatste, een kleintje mocht meteen weer zwemmen.

Gericht op vissen zeelt, absoluut voor herhaling vatbaar.

Groeten,
Peter

2 jun 2008

Efgeeco Pakaseat

Zondag 1 juni. Twee weken geleden heb ik van vismaat en vriend Frits een orginele Efgeeco Pakaseat cadeau gekregen. Een struinstoeltje en tas in éen, handig te vervoeren door middel van een schouderband. Een klassieker uit het aardappel-tijdperk.



Vanavond gaat de Pakaseat voor de eerste keer mee de polder in. In de tas van het stoeltje zitten behalve het aas, een doosje met pennetjes, haakjes etc. en de Mitchell werpmolen opgeborgen. De Classic 1 karperhengel en een groot landingsnet maken de uitrusting compleet. Mijn oude en vertrouwde hoedje is weer in ere hersteld en gaat ook mee.

Helemaal op de klassieke toer, en achter de wilde karper aan, dat is het plan voor deze avond. De eerste wilde karper van dit jaar moet ik nog vangen, hopelijk komt daar vanavond verandering in.


Geweldig weer, een geweldige avond!Vissen in de vaarten van 'mijn' oude vertrouwde polder, ver weg van de bewoonde wereld, is op zich al heerlijk. Het weer doet vanavond ook zijn best, en maakt het tot een geweldige avond.



Voerplekjes en kleine openingen in het riet worden gemaakt, om later ombeurten te worden afgevist. Lekker relaxed maar toch actief vissen, genieten van het vissen en alles er omheen. Deze polder heeft het allemaal, en... er zwemmen echte wilde karpers rond.



De eerste komt al vrij snel, een mooie puntgave vis en bere sterk. De moeite van een lange wandeling en een flinke klimpartij over hekken al meer dan waard. De toch al heerlijke avond is dan al meer dan geslaagd.

De avond loopt al op zijn eind als ik het voor de tweede keer aan de glasvezel stok krijg met een karper. Deze karper rost met gemak een flink aantal meters door de slip van de oude Mitchell. De ruimte is er, hij mag gaan en de Mitchell laat zich goed horen.

Na eerst zonder succes de rietkragen aan de overkant te hebben opgezocht, probeert de karper nu onder mijn kant om een veilig heenkomen te vinden. Dit is een oude vis, dat voel je aan alles. Wat een kracht, snelheid en uithoudingsvermogen. Op geen manier te vergelijken met uitgezette soortgenoten of verwilderde afstammelingen daarvan.



Eenmaal op de kant bewonder ik de karper eerst. Wat opvalt is de enorme staartwortel die deze vis heeft. Daarna gaat het meetlint eronder, en dat stopt bij 69 cm. Met recht een beer van een wilde karper.

Frits, bedankt voor de Pakaseat, ik ben er heel blij mee!

Groeten,
Peter

6 mei 2008

Twee karpers voor de prijs van één

Dinsdag 6 mei. Met mezelf heb ik afgesproken gedurende de zomer, één ochtend door de week, op een vroeg tijdstip naar het water te gaan. Extra vistijd naast de zondag. Het is nog geen zomer, maar vanochtend was de eerste door de weekse vroege visdag. Om 4.00 uur kreeg ik van Francine een por en de mededeling, de wekker is gegaan. Pfffff.....dat valt toch niet mee, twee keer in korte tijd achter elkaar voor dag en dauw het bed uit.

Eenmaal beneden moet ik eerst achter een mok cappuccino wakker worden. Op tafel liggen een half wit en een kilozak met krokante kattenknabbels klaar. Vissen met de korst, dat is wat ik vanmorgen ga doen. Een klassieke manier van karpervissen, net zoals pen- en wakervissen. Van deze drie technieken is de korst behalve de meest actieve ook de meest spannende manier van vissen. Twee van de drie karpers die Jan-Willem zondag ving zijn op de korst en variantjes gevangen. Behalve de korst en variantjes, zijn er nog vele andere aasjes die drijvend kunnen worden aangeboden. Ook voor deze techniek is keuze genoeg, en er valt nog genoeg uit te proberen.

Ik ga naar de polder, en daar kun je nog steeds goed met de korst uit de voeten. Aan cultuurwater is dat weleens anders.

Groot bijkomend voordeel van korstvisssen is het geringe materiaal wat meegaat naar de waterkant. Met een hengel, werpmolen, schepnet en een doosje haken is de uitrusting bijna compleet. Het brood en de brokken gaan in de schoudertas, het doosje haken, meetlint, onthaaktangetje en fototoestel gaan in de zakken van mijn jas.

Om 4.30 rijd ik van huis richting de groene wereld. Ik ben nu klaar wakker en heb er zin in! Een kwartiertje later parkeer ik de auto op een kleine afstand van waar ik wil gaan vissen. Maar eerst voeren! Verspreid langs mijn eigen oever strooi ik ongeveer de halve zak met brokken leeg. De andere helft is voor de volgende keer.

Optuigen is vanmorgen een fluitje van een Eurocent. Nadat de nylon lijn door de geleide-ogen is gehaald hoeft er slechts een haak gemonteerd te worden. In de polder waar ik nu ben zwemmen gemiddeld kleinere karpers dan waar we afgelopen zondag gevist hebben. Toch heb ik voor hetzelfde materiaal gekozen, de 1.75 lbs zware en 12 ft lange Specimen en de nieuwe Daiwa werpmolen. Lichtere penhengels zoals de Avon 1 lbs en de Trotter 1.25 lbs zijn prima inzetbaar voor de winterperiode en het vroege voorjaar in de polder. Nu de karpers aan kracht winnen, en de polders langzaam maar zeker weer vol komen te staan met begroeiing in, langs en op het water berg ik ze op.

De Specimen is absoluut de beste allround karperhengel die ik tot nu toe in mijn bezit heb gehad. Wat de Daiwa betreft, daar stond ik eerst toch nog wel een klein beetje sceptisch tegenover. Na afgelopen zondag niet meer! De slipwerking is fenomenaal, de werpmolen zelf voelt degelijk aan, heeft nergens spelling en spoelt de lijn keurig op. De combinatie hengel/werpmolen is goed in balans. Niet heel belangrijk maar wel leuk, de Daiwa toont goed onder de Specimen.

Vorig jaar viste Jan-Willem en ik nog met 2500 uitvoeringen van Shimano onder de Specimen. Deze werpmolens oogden leuk onder deze hengel, maar waren achteraf te klein. Bij Jan-Willem hangt er nu een Shimano TwinPower 5000 onder de Specimen. Voor bij zijn ABU Cardinal 44 heeft hij een tweede Specimen besteld, maar deze wordt afgebouwd met klassieke onderdelen.

Wat maatvoering betreft, voor het allround penvissen ben je het beste af met een werpmolen van het formaat 4 of 5. Het binnenwerk is zwaarder uitgevoerd, en de bredere spoel geeft met minder weerstand nylon af dan bij de kleinere modellen. Een korst, of indien nodig een pennetje wegzetten gaat dan veel gemakkelijker.

Er wordt belangstelling getoond voor de gestrooide brokken, tijd om een korst te water te laten. Blijft een apart gezicht, van die grote geopende smakkende toeters die het wateroppervlak ontdoen van alles dat drijft en eetbaar is.


Een smakkende en slurpende 'toeter' gaat richting mijn broodkorst. Ik ben nog geen vijf minuten aan het vissen en het is al raak. Geen grote, maar wel m'n eerste karper van dit jaar op de korst. Onthaken, foto en zwemmen maar weer.


Een kleine 30 meter verderop, scharrelt een groter formaat karper rond onder de oppervlakte. Voorzichtig benader ik de karper, maar die lijkt zich niets aan te trekken van wat er om hem heen gebeurt. De korst wordt over de karper heen gegooid en daarna tergend langzaam zijn kant opgedraaid. Enkele seconden later verdwijnt de korst in een groot gapend slurpend gat.

Niet te vroeg slaan. Een, twee, drie en hangen! Het water explodeert en de slip van de Daiwa laat zich horen. Dit is zeker weten een grotere karper dan de eerste. Eenmaal in het net blijkt de vis 68 cm lang te zijn. Een formaat waar ik nog steeds heel blij van kan worden.



In een rap tempo wordt het nu licht. De brokken drijven ondertussen verspreid over de hele sloot, zelfs onder de overkant. De korst gaat richting de overkant van de sloot. Het duurt nu iets langer. Dan ondekt een van de slurpende karpers onder de overkant dat de korst ook eetbaar is. Een kleintje, maar wat een fraaie vis. Ik hoef nu niet meer te flitsen, en kan een mooi plaatje van een plaatje van een vis maken.

Was de wereld net nog helemaal van mij, nu zie ik de eerste auto's het dorpje verderop uitrijden. Nog eentje en dan stoppen, daar houd ik me aan, maar het worden er toch twee.


Ook de laatste karper ziet de broodkorst als afwisseling voor de brokken wel zitten. Zet zijn, eh haar gewicht even in de strijd, en trekt een paar meters nylon door de slip. Als ik de vis onder de kant in mijn net heb gedirigeerd, en daarna aan de netarmen omhoog wil heffen voelt het goed aan. Deze is zwaarder dan gedacht. Tot mijn grote verbazing zitten er niet één, maar twee karpers in het net. De grootste en de zwaarste zit aan m'n lijn vast, de kleinere (een hitsig mannetje) dacht zijn kans te grijpen. De kleinere karper is niet gedrild, breekt de boel af en mag na de foto meteen weer zwemmen. Het vrouwtje meet ik(65 cm), en gaat nog een keer op de foto maar nu samen met de Daiwa.


De Daiwa is een aanrader, een werpmolen waar ik na twee keer vissen goed over te spreken ben. Het is ondertussen bijna 6.45 uur, de sloot is vrijwel geheel ontdaan van brokken en de karpers zijn zo goed als verdwenen. Om me heen wordt het met fietsers en auto's steeds drukker. De dag is begonnen, tijd om naar huis te gaan.

Groeten,
Peter

16 jan 2008

Fair Play Floret

Woensdag 16 januari. Gisterochtend stond dit berichtje op m'n voicemail: "Met John Schreiner, je hengel is klaar!" De hengel waar ik vroeger als jongen van droomde, een (mijn) Fair Play Floret is klaar! Ik heb me door allerlei bochten moeten wringen, maar om 17.30 uur stond ik bij John in de winkel. Het is niet de 'standaard' uitvoering van de Floret geworden, zoals die in de winkel tussen de andere spinhengels onder het plafond hangt. Overigens is die ook heel mooi met zijn groene wikkelingen en bronskleurige taille.



Voor de taille heb ik niet brons maar goud gekozen. Onder en boven de taille zijn dunne gouden biesjes aangebracht.


Mijn Floret is zwart gewikkeld, net zoals de twee Spinmatics waar ik de trotse bezitter van ben De nickel titanium geleideoogjes doen door hun spiraalvorm denken aan de oogjes die vroeger op mijn korte volglas spinhengeltjes zaten. Toen vissen met de spinner nog echt een avontuur was en alles nog ontdekt moest worden.


De handgemaakte bus met een centerpen sluiting.


De Floret in vol ornaat. Een kort en kittig hengeltje, dat zijn naam (schermdegen) eer aandoet. Nu ik bijna 40 ben is mijn jongensdroom alsnog uitgekomen, en is vissen met de spinner (net zoals het in mijn jeugd was) weer opnieuw een avontuur geworden.

Groeten,
Peter