25 apr 2011

100% splitcane




Zondag 24 april. Vorige week hebben Yuki, Danny en ik als break in de gesloten tijd een dag op forel gevist. Achteraf gezien was dat erg leuk, en zeker voor herhaling vatbaar. Als Eric Terluin aangeeft daar ook wel oren naar te hebben, is de afspraak om dat deze zondag te doen snel gemaakt. Een dag vissen met maker van onze splitcane spinhengels is natuurlijk heel speciaal! Leuk dat Eric behalve hengelbouwer (in de grootste zin van het woord), ook zelf graag een lijntje nat maakt.




Vandaag wordt er dan ook door ons alleen uiteraard alleen met splitcane spinhengels gevist. Yuki, Eric en ik met de High five en Danny met de BB2. De BB2, een zevengrammer is een tikje zwaarder dan de High five, geen ultra lichte, maar een lichte spinhengel. De Mepps 1 Aglia spinnertjes kun je er net zoals op de High five prima op vissen.

De verwachtingen zijn na vorige week hoog, en komen uiteindelijk voor een groot deel uit. Maar er moest vandaag flink gestruind en veel geworpen worden om een forel te haken. De forel was waarschijnlijk door de hoog opgelopen temperatuur van de afgelopen week een stuk minder actief als vorige week. Passief zou een beter woord zijn, omdat de vliegvissers die in de ochtend actief waren al helemaal geen teken van leven kregen. De middag hadden we het 3,5 hectare grote plas zelfs enige uren voor ons vieren.





Gelukkig blijkt de baars in de ochtend wel thuis te geven, waar de forel het af laat weten. Danny, Eric en ik vangen alle drie baars, en Yuki lukt het om toch nog drie forellen te landen. Zelf heb ik dan al drie keer een forel gelost, de prijs van weerhaakloos vissen. Vorige week was dat niet een probleem, toen was de forel los, maar vandaag...

De middag besluit ik dan ook met een spinnertje met weerhaak te gaan vissen, immers ik heb Francine beloofd een paar forellen mee te nemen naar huis. Ik heb geen zin om te wachten tot de vis bij mij komt, dus de plas wordt rond gestruind op zoek naar kringen in het water, veroorzaakt door een actieve forel. Die kringen zie ik zo af en toe gelukkig, dus dat biedt kansen. Helaas zijn die niet meer in de oeverzone, maar ver uit de kant, voornamelijk op het midden. Het afgelopen week bij mijn buurvrouw Liesbeth bestelde en geleverde waadpak (dank je wel buurvrouw!) biedt uitkomst. Ok, het vliegvisvest wordt zeiknat, maar ik kon tot over mijn middel door het water waden. Meters verder dan vorige week. En die meters heb ik vandaag nodig. Kringen op afstand veraden een actieve forel. De tweede worp is perfect en een boeggolf op de plek waar mijn spinner zich moet bevinden verraadt een volgende forel. Dit is misschien wel mijn enige kans nog vandaag.. Beng!!! Hij is er voor gegaan en hangt. Tot je borst in het water staan met een diep doorbuigende hengel in je handen en dan op ruim veertig meter afstand een forel met jouw spinner in zijn bek het water uit zien komen geeft een enorme kick. De lijn probeer ik strak te houden, zodat de kans op al kopschuddend de haak lossen een stuk kleiner wordt. De druk op de vis wordt zo enorm opgevoerd, en dat doet hem daardoor nog een aantal malen de oppervlakte kiezen. Progressief buigend splitcane, elastisch Maxima nylon en een goed afgestelde slip verkomen dat de vis de haak lost, of nog erger de lijn breekt.



Toch nog een forel, op een dag die op dat moment verder kansloos leek. Ook in door de mens aangelegd water blijft het slechts een kans... Azen ze niet, dan kun je op je kop gaan staan, maar niets lijkt dan te willen werken om een vis over de streep te trekken. En eerlijk gezegd ben ik daar ook wel blij om. Zouden we ons vandaag weer klem hebben gevangen aan forel, dan hadden wij waarschijnlijk na vandaag niet meer terug gekomen. Dan komen we de gesloten tijd wel door met propellervliegje in de polder, opzoek naar kringen van actieve ruisvoorns.

Met z'n vieren eten we wat onder een boom en rusten even uit. Goed gezelschap, lekker eten  - wat wil een vissersman nog meer.  Af en toe glijden mijn ogen af naar onze hengels. In de zon lijkt het wel of de vonken van onze op grond liggende glanzende splitcane stokjes spatten. Wat een mooi materiaal is dat splitcane, en vooral ook leuk dat we alle vier er een passie voor hebben.




De ingelaste pauze geeft ons weer nieuwe moed. Ze zwemmen er, we geven niet op. Yuki bewijst dat en vangt niet veel later een mooie forel.



Daarna is het weer mijn beurt, en wordt er nog een forel bijgeschreven.



Ver waden en ver werpen, anders kun je het wel vergeten. Er zijn ondertussen weer bellybotende vliegvissers op het water en ook zij vangen nu af en toe een vis.



Op deze manier vang ik nog een forel. De dag is wat sfeer en aktie betreft dan al meer dan geslaagd. Maar Danny en Eric hebben beiden nog geen forel gevangen vandaag! Vooral voor Eric, die hier nog nooit geweest is, zou het leuk zijn als hij zijn zelf gebouwde stokkie op een forel zou kunnen rondtrekken. De kracht die zo'n vis aan de dag legt ervaren op een ultra lichte spinhengel is een geweldige ervaring. Dat heeft Danny vorige week gelukkig zelf meerdere keren meegemaakt, en die kan er dus niet mee zitten dat hij vandaag minder geluk heeft. En trouwens, we genieten altijd van de drils van elkaars vissen, we vissen samen. Hoewel Yuki het er aan de eind van dag nog wel even insmeert bij Danny.




De laatste forel van vandaag kiest gelukkig voor Eric zijn spinnertje. De beloning voor een dag hard werken aan een meer dat af en toe visloos leek te zijn.

Wat een dag, wat een geweld aan onze ultra lichte spinhengels en lichte lijntjes, en wat een gezelschap. Ik prijs me rijk met de vriendschap die wij met elkaar hebben opgebouwd. Grote ontbrekende op deze dag was onze vriend John van Gameren. Hij moest helaas op het laatste moment afzeggen, en was er niet bij. We hebben je vandaag gemist John! Wel hebben we je door Eric gerestaureerde Robusta splitcane spinhengel bewonderd. Hij hangt daar goed, tussen de andere spinhengels te wachten tot je hem komt ophalen.

Groeten,
Peter

18 apr 2011

Ultra licht op de forellenplas van Forel- en Vliegviscentrum Baggelhuizen




Zondag 17 april. Frits, een lezer van Struinen door de Polder met wie ik regelmatig emailcontact heb, gaf mij een goede tip: probeer het eens met jullie ultra lichte spinhengels op de forellenplas van Forel-  en Vliegviscentrum Baggelhuizen. Je mag daar in de gesloten tijd (voor kunstaas groter dan 2,5 cm) wel gewoon met groter kunstaas vissen. Eerst had ik mijn twijfels over een bezoek aan een (in mijn ogen) 'forellenput', maar een bezoek aan de site van De Noord Nederlandse Vliegvis Vereniging deed mij van gedachten veranderen. Het is geen bomkrater volgeplemt met uitgehongerde forellen, maar een 3,5 hectare grote en kraakheldere plas gelegen in het recreatiegebied Baggelhuizen te Assen. In deze plas zwemt een prachtig bestand aan regenboogforellen die zich voeden met kleine visjes en ander klein spul dat onder water leeft en natuurlijk ook insecten. Grote baarzen zwemmen er ook, hoor ik later nog van Frits! Door de landelijke ligging waan je je een dag midden in de natuur.

Er zijn wel een aantal (spel)regels waar je je aan dient te houden als er met de spinhengel gevist wordt. Het gebruikte kunstaas dient voorzien te zijn van een enkele haak en de lijn moet minstens een breeksterkte van 1,2 kg hebben. Alle gevangen vis dient direct aan het water onttrokken en gedood te worden. De gevangen forellen moeten aan het eind van de visdag worden afgerekend met de beheerder (6 Euro per kg).

Om 6.00 uur vanmorgen vertrekken Yuki, Danny en ik richting Assen. Yuki rijdt, en de stemming zit er bij ons alle drie goed in. Rond 8.15 uur arriveren we op de parkeerplaats van het Recreatiegebied Baggelhuizen. We zijn nog niet uitgestapt of Yuki is al herkend door een lezer van SddP! De plas gaat om 8.30 uur open, en zo is er tijd genoeg voor een leuk en gezellig gesprek. Het blijken een vader en zoon te zijn, afkomstig uit Groningen, die al een aantal jaren mee lezen op het blog. Prachtige vliegenlatjes worden te voorschijn gehaald en niet veel later staan we er zelf ook even mee te zwiepen.




Als we ons bij de beheerder melden blijkt hij door vader en zoon al op de hoogte gebracht te zijn van onze komst. Geen vlieghengels! Even kijkt hij verbaasd naar ons materiaal. Yuki en ik hebben onze Flevocane High five's meegenomen en Danny de Fair Play spinmatic vijfgrammer. Nee, we gaan niet met aas uit potjes vissen, maar met kunstaas. Spinnertjes met een enkele haak en ingeknepen weerhaak! De beheerder blijkt een man met een brede visie. Niet alle door ons gevangen forellen (net zoals bij de vliegvissers het geval is) hoeven we te doden en mee te nemen. Zit de haak vast in de kieuwbogen of te ver in de bek van de forel dan nemen we ze mee, zo spreken we met hem af. De forellen mogen na gedood te zijn bewaard worden in de koeling van het clubhuis, en blijven zo dus ook vers.




Vissen op de forellenplas is een beleving op zich. Helaas mag je niet langs de gehele plas rondstruinen met de spinhengel, een voorrecht dat de vliegvissers wel hebben. De vliegviszones zijn duidelijk met borden aangegeven en daar hebben we dan ook niet gevist. De stukken waar wel met de spinhengel gevist mag worden zien er goed uit. Lieslaarzen (of nog beter, een waadpak) zijn aan te raden en vergroten de mogelijkheden tot vissen.

Onverzwaarde polderspinnertjes met daarvoor twee loodhagels van 0,6 gram per stuk op de nylon geknepen verleiden forellen, maar de verzwaarde Mepps 1 Aglia is vandaag een topper gebleken. Bij die laatste is de dreg door ons gekortwiekt tot een enkele haak(je), waarvan ook de weerhaak werd ingeknepen.




Damn, wat zijn die regenboogforellen sterk! Een forel van rond de 40 cm is sterker en heeft meer uithoudingsvermogen dan een snoek van minstens 70 centimeter. De aanbeten zijn keihard en meters nylon worden daarna door de slip van de werpmolen gescheurd. Veelvuldig springend boven water proberen de forellen de haak te lossen. Omdat we vissen met een enkele haak met ingeknepen weerhaak lukt dat ze ook regelmatig. Niet erg, want wat een prachtige sport beleven we hier vandaag in Baggelhuizen! En een beetje onbedoeld doen we zo toch ook gewoon aan catch & release. ;-)















Maar er worden ook forellen door ons geland, stuk voor stuk prachtige vissen. De forellen die niet netjes voorin de bek gehaakt zijn worden zo als afgesproken met de beheerder door ons gedood en later afgerekend.  Het visvlees van de forellen blijkt als ik ze thuis fileer stevig van struktuur en prachtig oranje van kleur te zijn. De filets gaan ergens deze week op de grill of barbeque en zo kan er nogmaals genoten worden van een meer dan geslaagde vistrip in Noord Nederland!

Groeten,
Peter

10 apr 2011

Het zijn de kleine dingen die het doen


Zondag 10 april. Wat een heerlijk voorjaar hebben we tot nu toe gehad. Ook vandaag belooft het weer een mooie warme voorjaarsdag te gaan worden. Ok, de wind komt uit het oosten, maar zo valt er altijd wat te zeuren. En omdat het bijna windstil is vandaag gaan we dat dan ook niet doen. Ideale omstandigheden om met de propellervliegjes te gaan vissen!

Om 8.00 vanmorgen sta ik bij Danny voor de deur en precies 12 uur later lever ik hem weer thuis af. Van die 12 uur hebben we zeker 11 uur gevist. Gedurende het vissen hebben we het een en ander veranderd aan de presentatie van de propellervlieg. De propellervlieg wordt niet meer aan een stukje fluorcarbon geknoopt, maar rechtstreeks aan de hoofdlijn. Het warteltje tussen de fluorcarbon en de hoofdlijn vervalt daardoor. Op 0ngeveer 30 cm van de propellervlieg wordt een 0,3 gram zware loodhagel geknepen en 15 cm daarboven een zelfde loodhagel. Danny (die vist met de Floret) gebruikt 2 loodhagels van 0,4 gram. De aantrekkingskracht van de propellervlieg is daardoor duidelijk verbeterd. Het vliegje kan zo gemonteerd, gewoon als een klein spinnertje in een tempo naar binnen gevist worden. De verspreide loodverdeling zorgt ervoor dat het vliegje langzamer zakt na de worp, en ook beter op een diepte gevist kan worden. Indien gewenst zelfs onder het wateroppervlak.

Dat de vliegvissers onder ons de afgelopen jaren stiekem in hun vuistje gelachen hebben is ons ondertussen wel duidelijk. Zij mogen en kunnen in de maanden april en mei vissen met allerlei imitaties van boven water en onder water levende insecten, als die maar niet groter dan 2,5 cm zijn. Op deze imitaties zijn (bijna) alle in de polder rond zwemmende vissen te vangen. Ook de snoek! Natuurlijk, de hoofdmoot zal bestaan uit baars en voorns, en dan voornamelijk veel klein en gretig spul. Maar als ultra lichte puristen wisten wij al dat de grotere rovers niet vies zijn van een kleine snack als deze zich toevallig voordoet.




De 2,5 cm propellervlieg (die overigens ook aan de vlieghengel gevist kan worden) bevestigt dat vandaag nog maar eens. Naast een heleboel baarsjes en baarzen voor ons samen vangt Danny ook een flinke baars op de propellervlieg.



Danny vangt als kers op de taart ook nog een bak van een ruisvoorn.



Nu komt het... Eerst hadden we besloten dit buiten het verslag te houden, maar in hetzelfde slootje als waar de ruisvoorn werd gevangen en op dezelfde propellervlieg vangt Danny ook nog een snoek. Het barst ondertussen alweer van de zoetwatergarnaaltjes en jonge visjes in de kleinere slootjes en de rovers richten zich daar waarschijnlijk op.



Een piep klein snoekje bleek net zoals eerder zijn grote broer of zuster ook niet vies te zijn van rondzwemmende insecten. Een visje dat de Pequeña (wat kleintje betekent) met recht eer aan doet.

Het was weer een gezellige maar ook leerzame dag in de polder. De propellervlieg is een schot in de roos en heeft de voorkeur boven de eerder door ons uitgeteste Spinvliegen. Die laatste kun je het beste zoals bij een klein plugje met af en toe een klein tikje uit de top naar binnen vissen. Wat de hengelkeuze betreft, een anderhalfgrammer of tweegrammer is voor het lanceren van onze ultra lichte kunstaasjes ideaal, maar met een driegrammertje lukt het ook. Maar, de huidige Floret is niet te vergelijken met de klassieke Floret waar Danny mee vist.

Groeten,
Peter

3 apr 2011

Op het randje

Zondag 3 april. Het spinnen met imitatieinsecten van afgelopen vrijdag smaakt naar meer. Vandaag maar eens kijken of rovers in de polder de Spinvliegen en propellervliegjes ook zien zitten. Met Yuki en Danny heb ik hier om 10.00 uur afgesproken voor een dagje in de polder.



Danny gaat vissen met zijn klassieke Floretje, en Yuki voor het eerst met de Pequena. Ik ga ook vissen met de Pequena, maar dan met de anderhalf grams top. XX- Ultra Licht! Nog nooit heb ik met de spinhengel zo licht gevist, want op de spoel van mijn werpmolentje is Maxima 0,08% gespoeld.



Zo goed als windstil is het in de polder. Het belooft daarom ook een mooie dag te worden voor het ultra lichte werpen. Dit soort dagen in de polder zijn om in te lijsten. Overal komen we activiteit van vis tegen. Aan de oppervlakte plukken de ruisvoorns aan alles wat ronddrijft, en puntige vinnen boven water verraden de brasems die massaal de kleine slootjes zijn ingetrokken.



Na een winter die veel te lang leek te duren komt de polder nu echt weer tot leven. Nog even en er zwemt ook weer volop klein grut aan de oppervlakte door de sloten.



De polder blijkt ons vandaag goed gezind, samen vangen we zeker veertig baarsjes (Yuki twee grote!), alle drie een minisnoekje en Danny ook nog eens twee mooie ruisvoorns. Kleinere ruisvoorns tot een centimeter of 15 tonen meerdere keren interesse in onze vliegen, maar blijven niet hangen.

Zo'n dag als vandaag is natuurlijk ook ideaal om een beeld van de Pequena te krijgen. Wat werpt dat hengeltje zuiver met een propellervliegje en slechts een BB loodje als verzwaring. Op een snoekje van +/- 30 cm gaat het splitcane helemaal rond. De aanbeet van een baarsje van nog geen 20 cm wordt doorgegeven als een dolkstoot. Een langsfietsend echtpaar keek mij lachend aan toen ik uit m'n dak stond te gaan na het landen van zo'n baarsje! In hun ogen was het een minivisje. De door Eric ontwikkelde taper is perfect, maar de grens wat x ultra licht werpen betreft is nu wel bereikt. Vissen met (bijna gewichtloze) kunstaasjes van 2,5 cm en kleiner, een lijntje met een breeksterkte van 0,5 kg is echt fantastisch!

Groeten,
Peter

1 apr 2011

Spinvliegen

Vrijdag 1 april. Het is april en dat betekende jarenlang dat de spinhengels werden opgeborgen tot er eind mei eindelijk weer met kunstaas gevist mocht gaan worden. Het enige alternatief om actief te vissen is dan op stap met de vlieghengel gaan. Sinds een paar weken bezit ik een #3/4 vlieghengeltje van splitcane. Voor mij een nieuwe visserij en uitdaging. Over een uitdaging gesproken, er hangt hier op zolder ook nog een nagelnieuwe tweegrams Pequena spinhengel. Naast de standaard top met eenpoots geleideogen, heb ik er een anderhalf grams top met hc geleideogen bij laten maken. Met de anderhalfgrammer (wat een woord!) kan ik met 0,08% Maxima op de spoel van m'n werpmolentje vissen. Een lijntje met een breeksterkte van 1 pond. De propeller vliegjes die ik vorig jaar op de tweegrams Rapier getest heb zouden het op de anderhalfgrammer weleens geweldig kunnen doen. Toch ga ik vandaag eerst maar eens wat ervaring met de tweegrams top opdoen. Samen met Danny de stadswatertjes een paar uurtjes onveilig maken met Spinvliegen. Om de critici meteen de mond te snoeren, we zijn vandaag gecontroleerd en het mag! En als de 2,5 cm maar niet overschreden wordt, zal er verder ook niet moeilijk worden gedaan. Wat ook leuk is, we hebben ook gevangen met ons legaal gevist kunstaas op de spinhengel.




Behalve een leuk aantal baarsjes voor ons samen, vang ik ook nog een ruisvoorn en een winde. Mijn eerste winde op de spinhengel en kunstaas!

Groeten,
Peter