En toch; hand tamme karpers vangen is niet mijn ding. Voor het eerst sinds de verhuizing miste ik de polder, die altijd op loopafstand of een kort fietstochtje in de buurt was. Daar zwemmen de echte karpers, wilde karpers, schuw en beresterk. In het groen gestoken sluipen en kruipen langs het water op zoek naar soms die ene vis. Zeker in deze periode is het geen appeltje/eitje om er eentje tijdelijk te mogen bewonderen op de sappige groene grasmat. Na vijf bezoekjes aan de polder, staat de teller op twee karper(tje)s. Maandag 23 maart, - gisteren dus!!! - ving ik de tweede, en pas op het einde van (een voor mij voor het eerst weer) een lange dag vissen. De schade is meteen goed ingehaald, genieten van en in een omgeving die begin jaren 90 op slechts tien minuten fietsen van huis was. De mest wordt uitgereden, en overal te horen is dat de weidevogels hun uiterste best doen om binnenkort voor nieuw nageslacht te zorgen, en zelfs paaiende snoeken heb ik onder mijn neus voorbij zien zwemmen.
Zondag 22 februari.
Maandag 23 februari.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Bij de eerste twee pogingen in de polder bleef het net droog.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Dinsdag 10 maart. De eerste echte karper van 2015.
Vrijdag 13 maart.
Maandag 23 maart.
<*)))))))><{