6 mei 2008

Twee karpers voor de prijs van één

Dinsdag 6 mei. Met mezelf heb ik afgesproken gedurende de zomer, één ochtend door de week, op een vroeg tijdstip naar het water te gaan. Extra vistijd naast de zondag. Het is nog geen zomer, maar vanochtend was de eerste door de weekse vroege visdag. Om 4.00 uur kreeg ik van Francine een por en de mededeling, de wekker is gegaan. Pfffff.....dat valt toch niet mee, twee keer in korte tijd achter elkaar voor dag en dauw het bed uit.

Eenmaal beneden moet ik eerst achter een mok cappuccino wakker worden. Op tafel liggen een half wit en een kilozak met krokante kattenknabbels klaar. Vissen met de korst, dat is wat ik vanmorgen ga doen. Een klassieke manier van karpervissen, net zoals pen- en wakervissen. Van deze drie technieken is de korst behalve de meest actieve ook de meest spannende manier van vissen. Twee van de drie karpers die Jan-Willem zondag ving zijn op de korst en variantjes gevangen. Behalve de korst en variantjes, zijn er nog vele andere aasjes die drijvend kunnen worden aangeboden. Ook voor deze techniek is keuze genoeg, en er valt nog genoeg uit te proberen.

Ik ga naar de polder, en daar kun je nog steeds goed met de korst uit de voeten. Aan cultuurwater is dat weleens anders.

Groot bijkomend voordeel van korstvisssen is het geringe materiaal wat meegaat naar de waterkant. Met een hengel, werpmolen, schepnet en een doosje haken is de uitrusting bijna compleet. Het brood en de brokken gaan in de schoudertas, het doosje haken, meetlint, onthaaktangetje en fototoestel gaan in de zakken van mijn jas.

Om 4.30 rijd ik van huis richting de groene wereld. Ik ben nu klaar wakker en heb er zin in! Een kwartiertje later parkeer ik de auto op een kleine afstand van waar ik wil gaan vissen. Maar eerst voeren! Verspreid langs mijn eigen oever strooi ik ongeveer de halve zak met brokken leeg. De andere helft is voor de volgende keer.

Optuigen is vanmorgen een fluitje van een Eurocent. Nadat de nylon lijn door de geleide-ogen is gehaald hoeft er slechts een haak gemonteerd te worden. In de polder waar ik nu ben zwemmen gemiddeld kleinere karpers dan waar we afgelopen zondag gevist hebben. Toch heb ik voor hetzelfde materiaal gekozen, de 1.75 lbs zware en 12 ft lange Specimen en de nieuwe Daiwa werpmolen. Lichtere penhengels zoals de Avon 1 lbs en de Trotter 1.25 lbs zijn prima inzetbaar voor de winterperiode en het vroege voorjaar in de polder. Nu de karpers aan kracht winnen, en de polders langzaam maar zeker weer vol komen te staan met begroeiing in, langs en op het water berg ik ze op.

De Specimen is absoluut de beste allround karperhengel die ik tot nu toe in mijn bezit heb gehad. Wat de Daiwa betreft, daar stond ik eerst toch nog wel een klein beetje sceptisch tegenover. Na afgelopen zondag niet meer! De slipwerking is fenomenaal, de werpmolen zelf voelt degelijk aan, heeft nergens spelling en spoelt de lijn keurig op. De combinatie hengel/werpmolen is goed in balans. Niet heel belangrijk maar wel leuk, de Daiwa toont goed onder de Specimen.

Vorig jaar viste Jan-Willem en ik nog met 2500 uitvoeringen van Shimano onder de Specimen. Deze werpmolens oogden leuk onder deze hengel, maar waren achteraf te klein. Bij Jan-Willem hangt er nu een Shimano TwinPower 5000 onder de Specimen. Voor bij zijn ABU Cardinal 44 heeft hij een tweede Specimen besteld, maar deze wordt afgebouwd met klassieke onderdelen.

Wat maatvoering betreft, voor het allround penvissen ben je het beste af met een werpmolen van het formaat 4 of 5. Het binnenwerk is zwaarder uitgevoerd, en de bredere spoel geeft met minder weerstand nylon af dan bij de kleinere modellen. Een korst, of indien nodig een pennetje wegzetten gaat dan veel gemakkelijker.

Er wordt belangstelling getoond voor de gestrooide brokken, tijd om een korst te water te laten. Blijft een apart gezicht, van die grote geopende smakkende toeters die het wateroppervlak ontdoen van alles dat drijft en eetbaar is.


Een smakkende en slurpende 'toeter' gaat richting mijn broodkorst. Ik ben nog geen vijf minuten aan het vissen en het is al raak. Geen grote, maar wel m'n eerste karper van dit jaar op de korst. Onthaken, foto en zwemmen maar weer.


Een kleine 30 meter verderop, scharrelt een groter formaat karper rond onder de oppervlakte. Voorzichtig benader ik de karper, maar die lijkt zich niets aan te trekken van wat er om hem heen gebeurt. De korst wordt over de karper heen gegooid en daarna tergend langzaam zijn kant opgedraaid. Enkele seconden later verdwijnt de korst in een groot gapend slurpend gat.

Niet te vroeg slaan. Een, twee, drie en hangen! Het water explodeert en de slip van de Daiwa laat zich horen. Dit is zeker weten een grotere karper dan de eerste. Eenmaal in het net blijkt de vis 68 cm lang te zijn. Een formaat waar ik nog steeds heel blij van kan worden.



In een rap tempo wordt het nu licht. De brokken drijven ondertussen verspreid over de hele sloot, zelfs onder de overkant. De korst gaat richting de overkant van de sloot. Het duurt nu iets langer. Dan ondekt een van de slurpende karpers onder de overkant dat de korst ook eetbaar is. Een kleintje, maar wat een fraaie vis. Ik hoef nu niet meer te flitsen, en kan een mooi plaatje van een plaatje van een vis maken.

Was de wereld net nog helemaal van mij, nu zie ik de eerste auto's het dorpje verderop uitrijden. Nog eentje en dan stoppen, daar houd ik me aan, maar het worden er toch twee.


Ook de laatste karper ziet de broodkorst als afwisseling voor de brokken wel zitten. Zet zijn, eh haar gewicht even in de strijd, en trekt een paar meters nylon door de slip. Als ik de vis onder de kant in mijn net heb gedirigeerd, en daarna aan de netarmen omhoog wil heffen voelt het goed aan. Deze is zwaarder dan gedacht. Tot mijn grote verbazing zitten er niet één, maar twee karpers in het net. De grootste en de zwaarste zit aan m'n lijn vast, de kleinere (een hitsig mannetje) dacht zijn kans te grijpen. De kleinere karper is niet gedrild, breekt de boel af en mag na de foto meteen weer zwemmen. Het vrouwtje meet ik(65 cm), en gaat nog een keer op de foto maar nu samen met de Daiwa.


De Daiwa is een aanrader, een werpmolen waar ik na twee keer vissen goed over te spreken ben. Het is ondertussen bijna 6.45 uur, de sloot is vrijwel geheel ontdaan van brokken en de karpers zijn zo goed als verdwenen. Om me heen wordt het met fietsers en auto's steeds drukker. De dag is begonnen, tijd om naar huis te gaan.

Groeten,
Peter