Zondag 27 april. Vanmorgen sta ik om 5.30 uur naast ons bed. Geen problemen met wakker worden deze keer, ik heb vannacht amper een oog dicht gedaan. De hele week heb ik uitgekeken naar deze visdag en nu is het eindelijk zover. Vissen in de polder samen met Jan-Willem en Kees. Van Jan-Willem heb ik veel goeds gehoord over Kees en vandaag ga ik voor de eerste keer met hem vissen. Als ik om even voor 6.00 uur met de auto in de polder arriveer is Kees eral. Een echte vroege vogel. Met een hengel vist hij met de pen, en de tweede ligt op de steunen met een waker. Jan-Willem is er nog niet, maar me netjes voorstellen aan Kees lukt niet. Op het moment dat ik zijn richting op loop, knalt de waker tegen zijn hengel. In plaats van een hand te geven, sta ik met zijn landingsnet in mijn handen. Jan-Willem is nog net op tijd om de karper het landingsnet in te zien gaan. De eerste karper is binnen, en de hengels van Jan-Willem en mij zitten nog in de foudraaltjes.
De polder om 6.00 uur, de dag moet nog beginnen, maar de eerste karper is al binnen.
Het zal een leerzame dag worden voor wat betreft aasaanbieding, aas en wakersystemen. Met Kees en Jan-Willem heb ik afgesproken hier niet te diep op in te gaan, maar ik zal hier en daar een tipje van de sluier oplichten.
Kees en Jan-Willem vissen beiden met een hair. Het door hun gebruikte aas wordt onder de haak op de hair aangeboden. Ik begin te vissen met een 'gewone' haak en als aas zachte mais.
Met de waker vissen onder de overkant werkt, want even lijkt het dat de tweede karper van vandaag ook voor Kees is. Een haperend mechaniek in zijn werpmolen zorgt ervoor dat de karper de kans krijgt om de haak te lossen.
Dat er wel degelijk ook karper onder onze kant zit blijkt als ik Jan-Willem hoor schreeuwen. Hij heeft er eentje, en zo te horen een beste. Behalve Jan-Willem krijst ook de slip van zijn ABU Cardinal 44 het uit. Die ABU hangt vandaag voor de eerste keer onder zijn T.T. Specimen, en kan meteen goed getest worden ;-)
De eerste 70 cm plus karper van vandaag is een feit!
Het aas wat J-W en Kees gebruiken is op basis van natuurlijk voedsel. Zachte mais vangt bijna altijd, en daarom blijf ik nog even met de gele korrels door vissen. Hier en daar zie ik karpers zwemmen en ook azen, maar mijn gele korrels worden slecht besnuffeld. Wormen heb ik niet bij me, en deze mag je overigens tot 1 juni ook niet gebruiken als aas.
Als ik een kleine naaktslak over mijn vistas zie kruipen gaat er een lampje branden. Het slakje gaat aan de haak, samen met een maiskorrel, en wordt gepresenteerd op de plek waar ik zojuist een karper zag azen. De cocktail slak/maiskorrel wordt ondekt en het blijft niet bij snuffelen. En zo hebben we alledrie een karper gevangen.
Kees, een rustige en bescheiden man, een karpervisser van het eerste uur.
Het lijkt er sterk op dat aas dat van nature voorkomt in en rond het water vandaag voor ligt op mais. Kees maakt dat nog even duidelijk en vangt (deze keer aan zijn penhengel), de tweede 70 cm plusser en de vierde karper van vandaag.
De vijfde deze morgen, is op 'afstand' gevangen door Jan-Willem met de pen en aas met een natuurlijke basis.
Jan-Willem is ondertussen (net zoals als Kees met zijn wakerhengel doet) met de pen onder de overkant gaan vissen. Dat gaat als volgt; de pen wordt 30 cm hoger afgesteld dan de waterdiepte te plaatse, en als de pen onder de overkant ligt, wordt de nylonlijn met behulp van de top van de hengel onder water strak gedraaid. De pen gaat netjes 'staan' en doet waarvoor hij gemaakt is, zij het op afstand. Het blijkt een schot in de roos.
Als de volgende vis weer onder de overkant vandaan komt op het aan de hair aangeboden aas ben ook ik om. Een handje aas wordt gebietst en een haak met hair gemonteerd. Jammer genoeg moet Kees om 11.00 uur stoppen met vissen. Er zijn dan al zes mooie karpers door ons gezamelijk gevangen, maar er zat nog meer in het verschiet. Kees ,het was leuk je te onmoeten, en jou aan het vissen te zien!
Ook ik vis nu met de pen onder de overkant, met het door Jan-Willem en Kees gebruikte aas. Na een keer mis te hebben geslagen krijg ik gelukkig een herkansing. Een beresterke karper, type torpedo maar dan ook nog eens van een flink formaat, probeert onder de overkant alle obstakels uit om zijn vrijheid vervroegd te herwinnen. Die kleine torpedogevormde wilde karpertjes kunnen er al wat van, maar deze doet echt aan een onderzeeër denken. De zevende, en de derde en laatste 70 cm plus karper van vandaag mag samen met mij op de foto.
De zon is ondertussen ons gezelschap komen houden, en we genieten lekker samen na van deze meer dan geslaagde ochtend die veel te vlug stiekem overgaat in de middag. Het eerste uurtje van de middag heeft nog twee verrassingen voor ons in petto. Mijn derde karper van vandaag, en onze gezamenlijke achtste.
Jan-Willem zit dan al een tijdje achter een karper aan die onder onze eigen kant aan het azen is. Na een foto van mij en de karper te hebben genomen gaat hij verder met zijn poging om deze karper te verleiden zijn aas te verorberen.
Vandaag zit het ons mee, en lijkt alles gewoon te lukken. Ook deze karper komt tijdelijk de wereld boven water bewonderen. Wat een dag zo aan het eind van april. Het is 13.00 uur geweest, en de dag die een beetje kil begon is nu stralend en heerlijk warm geworden. We besluiten te stoppen. Het is een prachtige, en weer gezellige maar vooral ook leerzame dag geweest in de polder. Penvissen, je bent nooit uitgeleerd!
Groeten,
Peter
