25 mrt 2011

Tripple catch voor Yuki

Vrijdag 25 maart. Vandaag komt een monteur kijken naar onze koelkast. Tussen 11.00 en 13.00 komt hij langs. Nou ja, dan maar van de nood een deugd maken. Yuki is net terug van vakantie en staat te trappelen om zijn nagelnieuwe Flevocane BB1 uit te proberen. Dat kan hij mooi hier in de stadswatertjes doen, en dan tussen de middag als de kinderen hier zijn lekker met ons een broodje mee eten.



Als rond 10.30 uur mijn mobiel rinkelt en ik de naam Yuki op het schermpje zie staan, weet ik al dat het raak geweest is langs de waterkant. En inderdaad, hij heeft een snoek van 65 cm gevangen. Zijn eerste vis op de BB1!

Om 12.15 uur schuift hij hier aan aan tafel. De monteur is dan nog steeds niet geweest trouwens. Gelukkig is de monteur er wel voor 13.00 uur en zo kan ik met Yuki mee om een tijdens de middagschool van de kinderen even samen te vissen. Uiteraard ga ik ook vissen met de BB1.













We beleven samen een paar heerlijke uurtjes langs het stadswater. Overal zien we ruisvoorns onder de oppervlakte zwemmen. Yuki haakt er zelfs eentje op een 18 mm spinnertje, maar helaas, de ruiser schiet los. De oplopende temperatuur van de afgelopen week heeft niet alleen een positief effect op de ruisvoorn gehad, ook de baars is weer actief geworden. Een uiterst traag en langs de bodem binnen gevist 18 mm spinnertje met daarachter op de haak een klein twisterje geschoven doet de truuk.




Een geluk bij een ongeluk, Yuki verspeelt zijn spinner met twistertje daarachter aan een tak aan de overkant. Dan maar een klein Sanborn spinnertje proberen. Een keiharde aanbeet op de Sanborn doet een forse baars vermoeden. Het is een ruisvoorn!

Drie verschillende rovers op een dag op de spinner voor m'n vismaat en aan zijn nieuwe spinhengel. Top!

Groeten,
Peter

23 mrt 2011

Stadswatertjes zijn niet voor de poes


Woensdag 23 maart. Na afgelopen zondag weer baars te hebben gevangen zijn Danny en ik niet meer te houden. Tot de sluiting voor kunstaas eind deze maand willen we nog zo veel mogelijk tijd doorbrengen langs het water. Zoveel tijd hebben we niet meer, dus vanmiddag gaan we samen op pad. De stadswatertjes hier in de omgeving staan bijna altijd garant voor baars. Tot maximaal anderhalve meter diep, en dus kan er nog prima met de ultra lichte spinhengel gevist worden.



Net zoals afgelopen zondag gaan we vissen met de Fair Play Floret en Flevocane BB1. Meerdere baarzen worden door ons samen gevangen vanmiddag.



Danny test meteen ook even de nieuwe JVG mini Goliath, een spinnertje speciaal voor de driegrammer. Het is bekend dat baars graag kleine soortgenoten eet! Achter het spinnerblaadje van de mini Goliath is op de haak een imitatie van een baarsje gebonden.




Maar er gebeurde nog meer langs het stadswater vanmiddag. Een flinke snoek knalde op mijn spinnertje, gevolgd door een fraaie buiging in het splitcane en gierend slipgeluid.



Een snoek die na meting 73 cm lang blijkt te zijn. Gedrild en geland op een lijntje met een breeksterkte van 1 kg.

Groeten,
Peter

20 mrt 2011

Eindelijk weer baars!


Zondag 20 maart. Vandaag komt Dennis uit de Flevopolder hier vissen. Samen met Danny en mij staat er voor hem een dagje struinen door de polder en langs stadswatertjes op het programma. Ons doel is om eindelijk weer eens een baars te vangen. In de zomer en de herfst is het vangen van baars in de polder en de stadswatertjes een makkie, in de winter en het vroege voorjaar lijken ze daar soms helemaal verdwenen. Overigens, in de vele (jacht)havens kan er met twistertjes en shadjes gevist vaak wel goed baars gevangen worden in deze periodes. Het jojo-en met rubber op baars komt het best tot zijn recht met strakke 'spin'hengels en dunne dyneema lijnen. Bij deze techniek worden dan ook nog loodkopjes gebruikt die het opgegeven werpgewicht van de hengel meestal ruimschoots overschrijden. Met de ultra lichte werpsport zoals wij die beoefenen en waarbij alles binnen de grenzen van het materiaal perfect op elkaar afgestemd is heeft deze manier van vissen (behalve het opgegeven werpgewicht van de gebruikte hengel) geen raakvlakken.

Zou er een 'Struinen door de Polder' door de polder certificaat bestaan, dan zou Dennis deze na vandaag gekregen hebben, want we hebben vele uren en vooral kilometers struinend afgelegd. Een rustpunt in het midden van de visdag was een uurtje vlokvissen.

Baars dus, en daar hadden we ons materiaal op afgestemd. Dennis heeft zijn 200 cm lange Fair Play grafiet vijfgrammer meegenomen, Danny de klassieke Fair Play Floret driegrammer van het vermaarde gele glasvezel en ik de Flevocane BB1 viergrammer. We willen de snoek zoveel mogelijk uitsluiten, dus vandaag geen plugjes, streamers en lepels of spinners met een blad groter dan 25 mm in de speld van onze spinstangen of staaldraadjes. Nogmaals misschien ten overvloede: er mag in de maanden maart en juni niet gericht op snoek gevist worden!

We beginnen (hoe kan het ook anders) in de polder. Een polder waar je op een zomeravond dubbele cijfers aan baars en geregeld een ruisvoorn op de spinner kunt vangen.




Danny en ik vangen hier beiden onze eerste baars van 2011.



Dennis krijgt het aan de stok met een snoekje, dat na de foto direct terug het water in gaat.

Vlokvissen! De middag wordt er langs de stadswatertjes waarin we straks gaan spinnen een uurtje aan het vissen met de vlok besteed. Van Dennis lenen we beiden een echt vlokdobbertje met centraal gat. Dat vist toch wel het mooiste! We vangen geen ruisvoorns, maar Dennis (twee) en ik vangen samen wel drie blankvoorns.




Vuurwerk is er ook, maar dan in de vorm van een hoepelrond Floretje. Een karpertje kon de vlok van Danny niet weerstaan. Supergaaf, zo'n krachtpatser gedrild te zien worden op 10% Maxima nylon.



Na het vlokvissen worden vele prachtige stadswatertjes met de spinnertjes uitgekamd. Hier van de baars geen spoor, maar een klein snoekje geeft prachtige sport. Het is al donker als we hier thuis aankomen. Francine heeft een grote pan nasi en een schaal satestokjes gemaakt. Aan tafel sluiten we deze visdag af.

Groeten,
Peter

6 mrt 2011

Kleiner kunstaas

Zondag 6 maart. Na deze maand mag er tot eind mei niet meer met kunst(aas)vliegen groter dan 2,5 cm gevist worden. Gericht op snoek vissen mag van 1 maart tot 1 juli niet meer. Groter kunstaas zoals de Bunny bug spinner, Rapala orginal F9 plugjes en Tubefly's hebben we dan ook opgeborgen. Allemaal kunstaas dat gevist kan worden op ultra lichte spinhengels en dat haar meerwaarde voor het verleiden van snoek deze winter vaak bewezen heeft.



Om 12.00 heb ik met Danny afgesproken om tot donker te gaan vissen. Ons doel is de baars en daar hebben we ons kunstaas dan ook op aangepast. Danny gaat vissen met de splitcane driegrammer en kleine spinnertjes, ik met de High five en een Rapala J05 plugje. Een drijvend tweedelig plugje dat vier gram weegt en slechts 5 cm lang is!
Door het gewicht van het ultra lichte staaldraadje zinkt het plugje langzaam, zo licht is het. De kans op snoek is altijd aanwezig, en zonder staaldraadje vissen is dus geen optie. Het plugje blijkt een aanwinst, en kan perfect op de High five gevist worden.

Het was lekker weer vandaag, maar de aanbeten vielen (zoals te verwachten was) tegen. Danny loste een grote baars en dat was ook de enige baars die we vandaag zagen.



Van snoek hadden we minder 'last' en daar hoopten we op. Een snoek vergiste zich toch en zo bleef deze visdag niet visloos.

Groeten,
Peter

20 feb 2011

Smalle slootjes

Zondag 20 februari. Vanmiddag gaan Danny en ik een poging wagen in de polder. Vissen gaan we in twee smalle polderslootjes aan weerskanten van een weg die als een lint de polder in tweeen deelt. Het zachte weer van de afgelopen weken kan er voor gezorgd hebben dat de snoeken de kleinere slootjes in zijn getrokken. We weten het eigenlijk wel zeker! Helaas is het vandaag een koude zondag met een temperatuur die de hele middag rond het vriespunt zal blijven hangen. Met daarbij een oostenwind kracht 5 tot 6 geen goed voorruitzicht voor wat betreft vangen. We nemen het risico op niets vangen en gaan ervoor. Wie niet waagt, wie niet wint.

Beiden vissen we met Fair Play tiengrammers, Danny vist de hele middag met de slanke Terrible spinner en ik eerst met de Pako S lepel en daarna de Luxor Succes spinner. De auto parkeer ik aan de rand van de polder, vanaf daar gaan we de polder in vissen.




Dat ons gevoel over de smalle slootjes klopt wordt al duidelijk na vijf minuten en hooguit 15 meter water te hebben uitgevist.




Een snoekje voor Danny en we zijn nog maar net begonnen met vissen!

Als Danny daarna vrijwel meteen een ander snoekje zijn spinner ziet missen, vliegt mijn lepel door de lucht richting de plek waar dat gebeurde. Meteen is het raak, hangen.



Ongelofelijk, we zijn dan nog geen tien minuten onderweg en hebben al twee snoekjes.



Maar goed, we vissen dan nog aan de rand van de polder in de buurt van de bebouwing, eens kijken of de open polder ons ook snoek oplevert.







De open stukken kregen we inderdaad geen aanbeten of zagen we een volgende snoek afzwaaien. Daar geen snoeken dus. Maar de stukken in de luwte bij de boerderijen waren hotspots. Samen vangen we er nog zes snoeken bij (waarvan 5 voor Danny!).




De laatste snoek die Danny vandaag ving was een heuse polderkrokodil. Zo'n snoek, en dan gewoon in een smal slootje gevangen! Tegen half zes wordt het een stuk kouder en lijkt het alsof alle vis verdwenen is. Voor ons een teken om richting de auto te gaan.

Wel lekker, het blijft al langer licht, de zon gaat nu al na zes uur onder.

Groeten,
Peter

13 feb 2011

Struinen door de Flevopolder met Flevocane

Zondag 13 februari. Toen Yuki afgelopen woensdag (voor de verandering eens overdag) bij Eric Terluin in Lelystad was vielen hem de vele prachtige singels en slootjes op. Toen we daar aan de telefoon over spraken waren we er al snel uit: daar gaan we zondag (vandaag) vissen. Vissen in de Flevopolder, niet alleen de grootste polder van Nederland, maar ook van de wereld.

Om 8.30 uur zitten we samen bij mij thuis aan koffie. We hebben beiden een goed gevoel over vandaag, Yuki heeft zelfs al drie nachten niet meer rustig kunnen slapen. Onderweg in de auto raken we niet uitgepraat over wat er niet allemaal in de Flevopolder te ontdekken is. Lelystad is slechts het begin!

Als Yuki rond 9.30 uur de auto de auto parkeerd lijkt Lelystad nog niet te zijn ontwaakt. Wat een rust! Het is vandaag zondag dus de mensen slapen vast uit, is onze conclusie. Maar ook gedurende de dag blijft het rustig en langs het water komen we geen enkele andere visser tegen. Een groot verschil met waar we afgelopen zondag visten.

Daar staan we dan, op onbekend terrein met over waar je kijkt water. Niet zomaar water, maar prachtige slootjes en singels die speciaal gegraven lijken te zijn voor de ultra lichte spinvisser. Dat onze ultra lichte High five spinhengels die we vandaag gaan gebruiken hier ontworpen en gemaakt zijn maakt het nog specialer.

Goed onthouden hoe de straat heet waar we geparkeerd staan, en vissen maar is ons plan. Dat heeft uiteindelijk geresulteerd in een rondje Lelystad dat bijna acht uur duurde. Van stadswijk tot in de aangrenzende natuur we hebben langs een heleboel water gestruind. Dat we daarbij nog maar een fractie van de hele stad, laat staan de Flevopolder hebben gezien heeft ons aan het eind van de visdag doen besluiten om in de toekomst vaker die kant op te gaan.

Over ons materiaal en taktiek:
Beiden vissen we met Flevocane zesgrammers, Shimano Rarenium 1000FA werpmolens, opgespoeld met Maxima 14% (Yuki) en 15% nylon. Yuki heeft de hele dag met de nagemaakte Bunny bug spinner gevist. Ik ben begonnen met de slanke Terrible 35 mm spinner, heb daarna een tijd met de Bunny bug gevist om daarna nog anderhalf uur met een plugje te vissen. Dat plugje, een Rapala original F09, is 9 cm lang maar weegt slechts vijf gram. Het geeft weinig weerstand tijdens het binnenvissen en kan daardoor uitstekend op de zesgrammer gevist worden. Ondanks dat het plugje mij vandaag geen enkele aanbeet opleverde heb ik er een goed gevoel aan overgehouden.





De spinners brachten vandaag de vis op de kant, en hoe! Het eerste slootje dat we uitspinnen levert Yuki een mini snoekje op. Klinkt misschien vreemd, maar we zijn allebei heel blij met de kleine rover. De eerste vis in voor ons nieuw water is binnen!

Yuki ziet daarna een grote snoek zijn spinner missen, maar verder blijft het een hele tijd stil. Kilometers aan slootjes worden uitgespind zonder resultaat.

Bij een volgend slootje komt daar verandering in. Bij het naar binnen draaien van de Terrible spinner zie ik in paniek visjes alle kanten op schieten. Hier overwintert dus een schooltje witvis. De volgende worp levert mij een keiharde aanbeet op. Snoek! En het is een grote! Daar hadden we een paar uur geleden alleen nog maar over kunnen dromen.



Wat een bak, en na het terug zetten geven we elkaar een gemeende high five. Yes! Yuki en ik hebben besloten om geen grote snoeken meer verticaal hangend te fotograferen. De grotere vissen worden dus, met de tweede hand ondersteund, op de plaat vastgelegd. Wel jammer dat je dan de hengel waarop de vis gevangen is niet goed in beeld kunt krijgen. Maar ook daar verzinnen we wat op gedurende deze visdag.



Nog geen honderd meter verder is het opnieuw raak op de Terrible spinner. Een kleiner snoekje maar daarom niet minder welkom.


Het slootje gaat de bocht om, en verderop lonkt een bruggetje. Onder het bruggetje blijkt een snoekje zijn standplaats te hebben. De Bunny bug spinner van Yuki kon de rover niet voorbij laten gaan.

Daarna is het weer een tijd stil, en worden door ons struinend meerdere kilometers sloot uitgespind zonder een teken van leven te krijgen.

Als we op een iets bredere sloot stuiten besluiten we die uit te spinnen. Mijn spinner raakt daar verward in een rietstengel aan de overkant. Geen probleem, Yuki biedt aan hem los te maken. Terwijl hij omloopt zie ik op vijf meter van waar mijn spinner vast zit een snoek jagen. Ik vertel het aan Yuki, en nadat hij mijn spinner heeft los gemaakt haakt hij op zijn eerste worp de snoek!


En zo wordt er nog een mooie snoek toegevoegd aan deze visdag, die nu al meer dan geslaagd is. De bredere sloot levert verder geen aanbeet meer op.

Bij een volgend slootje schakel ik ook over op de Bunny bug. Yuki krijgt daar een aanbeet van een enorme snoek. Helaas greep de snoek de spinner van voren en beet daarbij zijn lijn doormidden. Dat deze snoek niet gehaakt was zou spoedig blijken, want als Yuki een nieuwe Bunny bug spinner en titanium spinstang monteert wordt deze meteen opnieuw aangevallen door de rover. De snoek mist deze keer opnieuw zijn veronderstelde prooi en laat zich daarna niet meer zien. In datzelfde slootje wordt mijn Bunny bug door drie verschillende snoekjes gegrepen. Twee keer bleek een snoekje alleen de staart in zijn bek te hebben, en liet na enkele seconden los. Wel een gaaf gezicht! Bij het derde snoekje zat de haak aan de buitenkant van de muil van de vis vast, en deze schoot voor m'n voeten los. Ik had minder geluk met de Bunny bug vandaag, maar bij Yuki deed deze spinner waarvoor hij ontworpen is, en dat is snoek vangen.

Na een stukje wandelen komen we aan in een woonwijk die grenst aan een soort natuurgebied. Een slootje vol witvis en kraakhelder water treffen we daar aan. Yuki lost er een enorme snoek.



Een paar worpjes later is het op bijna dezelfde plek weer raak, een grote snoek maar niet de vis die hij daarvoor loste.

We vissen richting het natuurgebied en nog voor we daar aankomen is het weer raak bij mijn vismaat.


Een klein snoekje deze keer. Wel een goed teken dat we zowel kleine als grote snoeken vangen vandaag. Het water in en rond Lelystad heeft een goede en gezonde snoekstand, waarschijnlijk kunnen de kleine snoekjes zich gedurende hun eerste levensjaren goed schuil houden. In sommige wateren kan dat niet en tref je weinig maar wel voornamelijk grote snoeken aan. De grotere snoeken vreten de kleinere op, wat uiteindelijk ten koste gaat van de snoekstand.

Het natuurgebiedje zelf levert geen snoek op, en daarom gaan we terug naar het begin van deze sloot waar Yuki de grote snoek loste. Waar we op hopen gebeurt, de snoek ligt er nog. Een grote boeggolf achterlatend mist de snoek de spinner van Yuki. Tergend traag vist Yuki de spinner na zijn volgende worp binnen.

Raak! En deze keer schiet de rover niet los. Meteen pak ik m'n camera en film de korte maar wel spannende dril.


Een grote snoek gevangen door Yuki op een hengeltje dat gemaakt is van zes stripjes bamboe en een Maxima lijn met een breeksterkte van 1,2 kg.

We gaan weer verder op zoek naar viswater. Prachtige sloten worden uitgespind en met de Rapala original F9 bestookt. Ze geven niets prijs!



Een onooglijk uitziend slootje besluiten we toch niet links te laten liggen. Maar goed ook, want Yuki weet ook daar een snoekje tijdelijk aan het water te ontfrutselen. De laatste snoek van vandaag.

Met negen snoeken en snoekjes, (waarvan 7 voor mijn vismaat) een topdag. Drie snoeken waren ook nog eens echte kneiters. Behalve heel veel plezier en goede vangsten hebben we ook een hoop ervaring opgedaan met onze High five spinhengels. Yuki, het was helemaal top!

Groeten,
Peter

23 jan 2011

Twee tegelijk op de High five!


Zondag 23 januari. Vandaag gaan Yuki, Danny en ik een nieuwe poging wagen op snoek. Natuurlijk, de eerste snoeken zijn al binnen in het nieuwe jaar, maar lekker gevangen hebben we in 2011 nog niet. Danny heeft zelfs in het nieuwe jaar nog geen enkele snoek gevangen.

Om 8.30 uur vanmorgen zitten de mannen hier binnen aan de koffie. Yuki heeft voor mij Maxima met een breeksterkte van 1,4 kg meegenomen. Onder de koffie wordt de nylon op het werpmolentje gespoeld. Daarna gaan we vissen, nu maar eens kijken of de snoeken het vandaag wel willen doen! Omdat een beetje af te dwingen gaan we niet naar de polder maar in de stadswaterjes vissen.

Danny kan vandaag maar tot 13.00 vissen en daarom plannen we een rondje langs het water waarbij we in de buurt van onze auto's blijven. Daarna gaan Yuki en ik tot donker de andere singels uitspinnen.



In de ochtend was het niet wild met aanbeten van de snoeken. Maar ondanks dat lukte het Danny om de 0 in 2011 weg te poetsen. Onze vismaat ving niet een, maar zelfs twee snoekjes. Yuki en ik losten beiden een klein snoekje, en dat was de ochtend.



Het uur tussen 12.00 en 13.00 uur vissen we buiten de bebouwing in de aangrenzende poldersloot. Deze sloot geeft een prachtige dikke snoek prijs. Yuki kan zijn geluk niet op, en ook wij zijn heel blij voor hem. De eerste echte snoek op de High five spinhengel! Om 13.00 uur nemen we afscheid van Danny. Met drie gelande en twee geloste snoeken was het eerste deel van deze visdag helemaal niet verkeerd. Ons gevoel zegt dat er nog meer gaat gebeuren vandaag, en vol goede moed beginnen we aan het tweede deel van deze visdag.

De eerste singels die we uitwerpen blijft het stil, zelfs geen tikje krijgen onze spinnertjes te verwerken. De volgende singel die we aandoen is er een om in te lijsten. Een paar honderd meter lang, en met in het midden over een tiental meters in tweeen gedeeld door een een klein eilandje. De singel is breed en helder! Dit water schreeuwt gewoon om bevist te worden met een lepel. Ik besluit dan ook mijn spinner te verwisselen voor een Pako PS lepeltje.

Na een aantal worpen richting de overkant zie ik een flinke snoek het lepeltje missen, om hem daarna meteen nog een keer te missen! Yuki staat dan ongeveer zes meter bij mij vandaan. Beiden werpen we bijna tegelijkertijd waar we de snoek verwachten. 'Hangen', hoor ik naast me. Een fractie van een seconde later voel ik een keiharde beuk op mijn lepeltje. 'Hangen!', roep ik naar Yuki. Met twee flink doorbuigende High five spinhengels staan we naast elkaar een flinke snoek te drillen. Echt geweldig om zoiets mee te maken. De High five is tot nu toe één van de beste spinhengels waarmee we geworpen hebben, maar een flinke snoek erop drillen is helemaal fantastisch.


Niet veel later liggen er twee mooie snoeken op het gras, de bovenste is gevangen door Yuki, met daarboven zijn High five, daaronder 'mijn' snoek en High five spinhengel.



Een jong stelletje komt voorbij lopen en is nieuwsgierig naar onze tijdelijke buit. Dat komt goed uit, kunnen ze meteen een foto van ons met de snoeken maken!


De singel wordt daarna verder uitgevist en levert Yuki nog een mooie snoek op. Deze snoek heeft hij gevangen op een JvG Goliath spinner speciaal voor de High five gemaakt.

De volgende singels die we uit spinnen zijn een stuk minder breed. De Pako lepel heb ik dan vervangen voor een JvG Bunny bug spinner.



Groter kunstaas werkt in deze periode dat is door de jaren heen wel bewezen. De Bunny bug is net als de Pako PS een groter kunstaas dat fantastisch op de ultra lichte zesgrammer gevist kan worden. Op de Bunny bug spinner vang ik er nog twee snoekjes bij vandaag.

Met twee snoeken voor Danny, drie voor Yuki en drie voor mij een geslaagde visdag. Acht snoeken in totaal, kan het nog mooier? Ja, want Yuki voegt daar op de valreep van deze visdag (bijna naast de auto aangekomen) nog een snoek aan toe!

Groeten,
Peter

16 jan 2011

De eerste keer struinen met de High five

Zondag 16 januari. De bedoeling was om vandaag bij John van Gameren met vijf man de omgeving van Schiedam onveilig te maken. Yuki en Henk gaan naar John toe, maar Danny en ik gaan hier in de omgeving vissen. Beiden hebben we een zware week achter de rug en hebben we de rust even nodig.

Pas rond 14.00 uur staan Danny en ik langs het water. Danny heeft zijn FP Spinmatic vijfgrammer meegenomen en ik mijn nagelnieuwe High five. Onder de High five komt de Shimano Rarenium 1000 FA te hangen. Op de spoel van het werpmolentje heb ik vanmorgen 12% Maxima met een breeksterkte van 1 kg gespoeld. Dat is iets aan de lichte kant, maar helaas was de 15% Maxima waar ik vrijdag helemaal voor naar Hoofddorp ben gereden op. Maxima 15% heeft een breeksterkte van 1,4 kg, en sluit perfect aan bij de zesgrammer.



Spinnertjes die ik vanmiddag wil uitproberen op de hengel zijn de JvG Goliath en de slanke Terrible 35 mm. Beide spinnertjes kun je perfect vissen op de High five, zo zou blijken. Van Yuki hoor ik later via m'n mobieltje dat de Bunny bug spinner het ook perfect doet op de High five. Drie uurtjes vistijd vliegen voorbij. Net als vorige week zondag leek het wel alsof de snoeken vast lagen. De spinnertjes van Danny en mij krijgen beiden een keer een harde tik te verwerken, maar de rovers 'hangen' niet. Als we een brede sloot uit spinnen zie ik dat m'n Terrible spinnerje door een snoekje gevolgd wordt. Vlak voor m'n voeten knalt het snoekje op de spinner.


De eerste snoek op de High five is binnen! Meteen bel ik daarna Yuki, hij heeft dan nog geen stootje gehad op zijn High five. Maar, John heeft dan wel al twee snoeken gevangen, dus dat komt vast goed vandaag, is zijn overtuiging. En dat komt ook goed vandaag, maar daar schrijft Yuki zelf een verslagje over op SddP! Danny en ik vangen er geen snoek meer bij vanmiddag. Geen probleem, het was lekker om een paar uurtjes buiten te zijn.

Groeten,
Peter


De eerste voor 2011 op de "High five"

Hoi Peter,

Vandaag waren we weer eens uitgenodigd om bij John in zijn omgeving te komen vissen, naast het feit dat de partij spinnertjes die Henk had besteld ook allemaal klaar zijn, ga ikzelf vandaag proberen de eerste snoek van 2011 te vangen op mijn nieuwe Flevocane "High five"!
Rond 10:00 uur komen we aan in Schiedam en staan we rond 11:00 uur langs de waterkant. John heeft speciaal voor de ruime 5grammer een Goliath spinner gebouwd met een 28mm Indiana moonblad. Mijn stoutste verwachtingen worden overtroffen, wat werpt en vist deze hengel fantastisch!


Helaas na vier worpen presteer ik 't om 't topspinnertje in een boom die over het water hangt te parkeren, vismaat John heeft 'm er koste wat kost uit kunnen krijgen met het nodige stunt en vliegwerk, bedankt nog eens man( -;

Met de temperaturen van afgelopen week en een zuidwest windje zou het wel eens mogelijk kunnen zijn dat de snoeken los gaan vandaag, net als bij jullie lagen ze nog steeds zo vast als een huis en na een paar flauwe missers hebben we rond half drie s'middags nog geen stootje gehad.


Een supertraag geviste tubefly bracht hier later gelukkig verandering in, John weet in korte tijd op zijn nieuwe 10grammer twee snoeken op deze wijze te verleiden. Henk, ook vissend met een tubefly op z'n 5grams spinmatic ziet een snoekje compleet om de vlieg heen draaien en krijgt later nog een volger tot aan de kant, ikzelf heb dan echt nog geen stootje of teken van leven gezien.


Het eerder door ons gebruikte bunny bug spinnertje zou dan toch de doorslag moeten geven, yesss!! Een snoekje vergist zich in dit superspinnertje en m'n eerste dril op het nieuwe hengeltje is een feit, wat is zo'n splitcane hengel gevoelig!!!


Als ook Henk even later een snoek aan deze dag toevoegt kan de dag al helemaal niet meer stuk.

Traditioneel hebben we na kunnen genieten tijdens een lekker bord macaroni en een potje bier, mannen en Jolanda bedankt weer!

Groetjes Yuki