10 sep 2014

Karper drieluik met Danny


















De hengel maakt de vis...














Vrijdag 5 september. Wat valt er te vertellen over een namiddag vissen waarin 14 karpertjes en 6 giebels zijn gevangen. Nou heel weinig, of toch niet... We visten in hetzelfde water als op 4 september. Net zoals in de meeste afgesloten cultuurwatertjes en helemaal in (betaal)vijvers zijn de karpers hier grotendeels afhankelijk van het aas dat de vissers in het water gooien. Toch krijgen vissers het voor elkaar om ook in dit soort water weinig tot niets te vangen. Door schade en schande zijn de aanwezige karpers wijs geworden. Klein, rond en hard aas, dat verankerd op de bodem aangeboden wordt, wordt niet meer aangekeken. Daar trappen we niet meer in, hoor je de karpers bijna denken. Wie een beetje creatief is kan op dit soort wateren liefst uit de buurt van de tentjes hele mooie dingen beleven. De kans op een ongeschonden vis in groot formaat is wel degelijk aanwezig. Hier geldt; 'de hengel maakt de vis'! Op korte loopafstand van onze woning, zal ik dit water zeker een paar keer per jaar aandoen. En nee, daar schaam ik mij totaal niet voor.



















Zaterdag 6 september. Dat was genieten gisteren, maar wat nu? We besluiten dat het voor nu even mooi geweest is, en gaan voor de uitdaging. Terug naar de polder waar we van het voorjaar aan aantal mooie, grote en zelfs echt dikke karpers hebben gevangen. Waaronder drie spiegels. Je moet er een flink eind voor rijden, maar dan heb je ook wat. Hier liggen de vissen niet voor het oprapen. Geeft niet, vangen we niets, dan genieten we gewoon van de omgeving. Vooral scoringsdrang kan hier tot niets leiden. Geduld en rust zijn nodig, en maken het verschil tussen verjagen of vangen van de vis. De geringe karperbezetting zorgt ervoor dat je niet veel kansen krijgt. Danny gaat met de vlieghengel en karperbol aan de slag en ik drijvend met de korst en ook vandaag met een korte hengel van glasvezel. Struinen met hengels tot maximaal 11 ft bevalt mij uitstekend.  Zo vissen op karper doet sterk aan met kunstaas op snoek vissen denken. Alleen dan in slowmotion. Een lekkere dikke karper gaat voor de korst. Tegen donker is raak bij mijn vismaat, en hoe! Danny moet deze keer echt alles uit de kast halen, eerst om de gespotte vis te verleiden om de karperbol te nemen, maar vooral daarna om hem uit de obstakels uit de overkant te houden. Wat een kracht, en eenmaal op de klant blijkt snel waarom. Dit is met recht een BAK. Gefeliciteerd makker!



















Yes!


Uit dat slootje aan de overkant








Zondag 7 september. Het gevoel dat er meer te halen valt, en ook de zekerheid dat het in de meeste polders binnenkort minder wordt met de vangsten van karpers (nu we richting koude periode gaan), dwingen ons om terug te gaan. De herfst hangt in de lucht, en overal zie je baars jagen. Ik kan niet ontkennen dat de spinhengel regelmatig door mijn hoofd spookt. Zeker nu de dagen snel korten, is het zonde om nog veel tijd in het rijden naar deze polder te steken. Het karperseizoen in de polder loopt dus (voor ons) op z'n eind, en nog een bonus dikke vis op de valreep zou mooi zijn. Dat is gelukt... Een dikke gouden rand om een meer dan geslaagd seizoen met prachtige momenten en natuurlijk ook karpers. Zelfs de verhuizing kon wat dat betreft geen roet in het eten gooien. Danny vangt weer een bak, maar nu op de korst. Na een fraaie schub op de korst voor mij, is ook deze dag al meer dan geslaagd. Een grote karper aan de overkant, zwemmend in een klein slootje dat haaks staat op de sloot waarin wij vissen, zorgt ervoor dat ik toch een beetje hebberig word. Tussen het vuil en takken ligt misschien wel de karper van dit jaar te wachten op mij... Twee handen drijvende kattenbrokken zorgen ervoor dat de karper richting de monding van het slootje zwemt. Net voorbij het vuil... als het me lukt om deze vis tot een aanbeet te verleiden is het daarna barsten of buigen. De slipmoer van de Mitchell draai ik daarom letterlijk muurvast. De korst vliegt loepzuiver met de 9,5 footer over de karper heen op het vuil, en daarna trek ik hem voorzichtig richting het kattenbrokken opzuigende geweld. Slurp, en weg is het brood... De karper weet toch een meter lijn te pakken en haalt de rotzooi. Hoe het me gelukt is mag Joost weten, maar door met de hoepelronde hengel achteruit te lopen komt de vis er weer uit. Het vermoeden dat dit een zware vis is, wordt daarmee meteen bevestigd. Rustig zwemt ze haar rondjes, de slip die nu weer losser staat, hoeft bijna geen dienst meer te doen. De eerste glimp verraadt dat het een spiegelkarper is. Yes! De vierde dit jaar, en alle vier in deze polder gevangen.

Eigenlijk zou dit drieluik het ideale scenario zijn om voorlopig de karpers met rust te laten. Kan het nog mooier dan de afgelopen drie dagen? Waarschijnlijk niet, maar dat hoeft ook niet. Snoeken kan de hele winter nog, dus...

Danny bedankt voor het tot nu toe mooiste karperseizoen ooit!

Gr,
Peter

5 opmerkingen:

FER zei

Wow, het lijkt natuurlijk easy als je zoveel karpers vangt en het ging natuurlijk redelijk van een lijen dakkie. Maar niet zonder enig voorwerk, de juiste presentatie, spot en geduld.
Met zo'n tatoo moet er ook wel karper gevangen worden. Gents, CONGRATZ met de topvangsten.

Grtx, FER

Peter Linzell zei

Hoi Fer,

Precies... :-)

Thx,
Peter

Michael zei

Ziet er inderdaad weer makkelijk uit allemaal. Dat is een compliment uiteraard. Mooie tattoo inderdaad.

Groeten,
Michael

John van Gameren zei

Wat is dit gaaf mannen echt zo kicken. Hard werken maar daar zijn de vangsten ook naar. Ik hoop dat heel snel mij de tijd geggunt word om langs te komen. Zolang geniet ik nog van de prachtige vissen. je maatje.

Peter Linzell zei

:-)