25 jul 2014

Zeg nooit - nooit...




Vrijdag 25 juli. Gisteravond heb ik voor het eerst sinds jaren weer met de schuifpen en een klein dood visje gericht op snoekbaars gevist. Om eerlijk te zijn was ik vergeten hoe spectaculair deze manier van vissen is. Vissen met het handje (door de lijn langzaam naar binnen te strippen), en daarbij de schuifpen geen seconde uit het oog verliezen. Nu weet ik ook weer waarom voor deze techniek ooit de ABU 505 zo populair was: de losse lijn werd zonder ergens achter te blijven hangen keurig opgespoeld op deze halfgesloten werpmolen. Maar de Crack 100 voldoet uiteraard ook uitstekend. Een echte snoekbaarshengel is een must om de dunne nylon lijn heel te houden, zeker wanneer een flinke snoekbaars gehaakt wordt. Helaas, bijna nergens meer te koop, dat was vroeger wel anders. De bonkende manier van verzet is typisch voor de snoekbaars en een zachte penhengel dempt al dat geweld uitstekend. De aanbeet voel je vissend met de hand direct, waarna de pen gracieus onder water verdwijnt. Na tien seconden wordt contact met de vis gemaakt, en met een beetje mazzel is het hangen...




Om eerlijk te zijn was ik vergeten hoe spectaculair deze manier van vissen is. 




Danny kan ook prima overweg met de penhengel hoor!






Dat ik de snoekbaarshengel weer ter hand heb genomen is de schuld van Danny, die naast zeebaars sinds kort ook op snoekbaars vist met de vlieghengel.En na vanavond weet ik wat ik de afgelopen jaren gemist heb. Met vijf snoekbaarzen voor ons samen, heb ik de smaak weer te pakken. Bedankt maat!

Groeten,
Peter

Geen opmerkingen: