Het zeelt virus slaat toe

Zondag 22 juni. Het zeelt virus heeft toegeslagen, niet alleen bij mij, maar ook bij Paul. Jan-Willem wil ook wel eens gericht op zeelt vissen, en ook hij is na vanmorgen aangestoken door het virus. Vissen gaan we met zijn drieën in mijn schatkamer, de zeeltsloot. Gelukkig weet Paul precies waar die is, want ik heb me vanmorgen gruwelijk verslapen. Paul en Jan-Willem ontmoeten elkaar even voor 5.00 uur voor een woning waar diepe rust heerst. Geen koffie dus! Nogmaals: sorry mannen!

Als ik om 6.00 uur wakker schrik baal ik als een stekker. Gelukkig zijn Paul en Jan-Willem alvast samen naar de zeeltsloot gegaan, en is een mooi vis-uur niet verloren gegaan. Ik schuif om 6.30 uur aan bij de mannen, en na het goede nieuws gehoord te hebben dat Paul al een mooie en grote zeelt heeft gevangen, bewonder ik de nieuwe 'zeelt'hengel van Jan-Willem. Een Fair Play Winston Special Light, 11 ft medium tapered glasvezel met een testcurve van 1 lbs. Een prachtige hengel voor de zeelt, maar ook voor de karper als er voldoende ruimte om te drillen aanwezig is.

Er gaat ruim een uur zeeltloos voorbij, Paul vangt nog wel een mooie dikke brasem. Gelukkig heeft hij vanmorgen in ieder geval een zeelt gevangen, hou ik mezelf voor. Hoe verder de ochtend vordert, hoe kleiner de kans wordt om nog een zeelt te vangen.

Vanmorgen is gelukkig een uitzondering op deze regel. Het dorp waar de zeeltsloot doorheen loopt is ondertussen al helemaal ontwaakt. We zien een aantal inwoners hun huizen ontdoen van alles wat maar iets met voetbal heeft te maken. Die zijn vast wakker geworden met een flinke kater. Jammer!!!


Een fraai exemplaar

Als uit het niets krijg ik een aanbeet. Toch nog een zeelt, ik ben er blij mee, maar hoop stiekem op nog een zeelt maar dan voor Jan-Willem.


Jan-Willem is terecht blij met de eerste zeelt gevangen aan zijn nieuwe aanwinst

Die zeelt komt er! Dat hij er blij mee is hoef ik niet te schrijven, de foto zegt genoeg. Met alle drie een zeelt, is deze ochtend toch nog onverwacht succesvol geworden.


Op dit lichte materiaal een echte vechterbaas

Paul voegt daar op de valreep nog een vierde zeelt aan toe. Gericht en met succes vissen op deze mysterieuze vis die sommige polders, vijvers en beken in ons land rijk zijn, is ons ook deze keer gelukt.

Om 12.15 uur ben ik weer thuis, de rest van deze nu al mooie dag is voor de kinderen en natuurlijk Francine.

Zeelt groeten,
Peter

Tinca Tinca

Donderdag 19 juni. De zeelt is niet meer uit mijn gedachten geweest, sinds de laatste keer dat ik erop gevist heb. Afgelopen zondagavond heb ik Jan-Willem een echte zeeltsloot laten zien die ik op het oog heb. Die ziet er nog mooier uit dan de sloten waarin ik nu vis. Dat daar ook zeelt zwemt, kan niet missen. Deze sloot staat in verbinding met 'mijn' zeelt water, maar dat niet alleen, we hebben ook plakkaten gezien bestaande uit kleine uit elkaar ploppende belletjes, en licht trillende leliebladeren. Die trillingen worden niet veroorzaakt door kleine visjes onder het blad, maar door zeelten die de stengels onder de bladeren ontdoen van slakjes en al het andere wat klein en eetbaar is.

Er is echter een probleem, en dat zijn de karpers die we ook hier gezien hebben. Zou je hier op karper gaan vissen, dan is minimaal 2 lbs glasvezel met flink wat body gewenst. Tussen al dat groen in het water ben je anders kansloos, de vis mag geen ruimte krijgen.De zeelt wordt gedegradeerd van sportvis tot aasvis aan zo'n hengel en dat is natuurlijk ook niet de bedoeling. De oplossing van dit luxe probleem zou in het aas kunnen zitten. Geen mais, maar klein natuurlijk aas zoals maden en wormpjes. Voeren met kleine pellets lijkt me ook het uitproberen waard.

Mocht het geen verschil uitmaken en blijkt de karper de overhand over de zeelt te hebben, dan ben ik in ieder geval een mooi karperwater rijker. En nee, de zeelt wint het bij mij niet van de liefde voor het karpervissen!
Het leuke van het vissen op zeelt is, dat het me doet denken aan mijn vroege karperjaren. De tijd toen alles nog ontdekt moest worden, toen struinen door die vervelende aardappel bijna onmogelijk was en toen het karpervissen zich beperkte tot een of twee stekken op een avond. Voeren met aardappelkruim, en vooral lang, soms heel lang wachten op die aanbeet. Tegen donker was de karper vaak het meest actief, en daarmee was de kans het grootst dat het brok aardappel gevonden werd. Wat was ik toen blij met een karpertje op een avond! Soms zat je de hele avond voor niks.

Terug naar dat tijdperk zou ik niet meer willen, maar spannend was het wel. Zoals ik met mijn aardappel ruim vijfentwintig jaar geleden statisch voor een pluk riet of rietkraag viste, ga ik vanavond met een worm bovenop een voerplekje van pellets bij een leliebed vissen. Ik ga niet naar de nieuwe zeeltsloot, maar naar mijn oude en vertrouwde sloot. Eens kijken of het werkt.

De hengel die ik straks aan het nieuwe water ga gebruiken is de Hardy Trotter. Bijna 40 cm langer dan de Avon, en een tikkie zwaarder. Nog steeds ben je kansloos tegen een grote karper in de bijna dicht gegroeide sloot, maar het gaat mij vooral om zijn lengte. Een medium tapered glasvezel hengel van 11 ft bij 1 lbs zou ideaal zijn voor het zeeltvissen. Langer heeft alleen zin als er tussen kleine openingen in de begroeiing gevist wordt. Vissend in slootjes waar meestal bomen omheen staan is 11 ft handiger. Juist onder bomen is een vis landen met een langere hengel moeilijk. De Trotter gaat vanavond mee, samen met een Luxor 1 met op de spoel 20% Maxima nylon. Naast de gele Stren Original en Stilon is Maxima een uitstekende lijn voor deze visserij. Een beetje extra rek, maar vooral slijt en knoopvast.

Zoals te verwachten staat het pennetje met daaronder een klein wormpje bijna niet stil vanavond. Wegtrekkers en opstekers: een prachtig schouwspel speelt zich voor mijn neus af. Vooral hele kleine ruisvoorntjes vormen een plaag. Met de gedachte in het achterhoofd dat dat later op avond wel minder zal gaan worden, vis ik vrolijk door.

Met het wegzakken van de zon worden de aanbeten van de voorntjes minder. Mooi hoe de natuur in elkaar steekt, het lijkt wel of de vissoorten elkaar afwisselen wat hun actieve aasperiode betreft. Het overgangsuurtje van licht naar donker is ook nu het meest lonend. Schemering! De paling begint te lopen, zeiden we vroeger rond dit tijdstip. Vissend met een worm neemt de kans op paling als bijvangst natuurlijk ook toe.

De zeelt is vanavond helaas niet zo actief als zondag. De rust is onder water wel geheel teruggekeerd, het pennetje is niet constant meer in beweging. Ik krijg zelfs nog maar een keer echt beet vanavond. Ook nu schokt het pennetje, maar heel anders dan aan het begin van de avond. Niet zenuwachtig om daarna met een rotgang te verdwijnen, maar rustig. Ik laat het pennetje zeker 30 cm 'lopen', om daarna kort maar krachtig aan te tikken.

Als reactie krijgt de hengel een paar krachtige bonken te verwerken. Zeelt, zeker weten. Zeelt vecht heel anders dan een karper. Tussen de lelies weet de zeelt de weg, en inplaats van weg te schieten zal hij direkt de lelies opzoeken. Als een klopboor op een betonnen muur, probeert de zeelt zich al bonkend het leliebed in te boren. Door meteen druk op de vis te houden krijgt de zeelt niet de kans om zich vast te zwemmen.


Zeelt, Tinca Tinca in het Latijn, is één brok pure kracht

Het verzet is kort en krachtig, maar wat een mooie vis weer! Een mannetje, herkenbaar aan zijn grote buikvinnen die tot voorbij zijn aars doorlopen. Bij een vrouwtje zijn de buikvinnen korter en minder breed. Leuk om te weten; zeelt is één van de weinige vissen waarbij je op het eerste gezicht kunt zien of je met een mannetje of een vrouwtje van doen hebt.

Vissen blijf ik tot ver in het donker, maar de zeelten geven niet meer thuis. Net zoals vroeger in het aardappeltijdperk op karper, ben ik vanavond met een vis meer dan tevreden.

Groeten,
Peter

Een ochtend vol verrassingen

Zondag 8 juni. Zeelten, het blijven mysterieuze vissen, schreef ik op 25 april 2006 op het blog. Dat zijn ze nog steeds, en dat maakt het vissen op zeelt ook zo leuk. Toch klinkt het allemaal mysterieuzer dan het is. Het barst van de zeelten in de Noord en Zuid-Hollandse polders, en niet te vergeten de provincie Utrecht. Ze delen hun leefgebied samen met de karpers en de brasems. Vandaar dat de zeelt ook af en toe de klos is tijdens het vissen op karper.

Maar, vind je karper en brasem bijna in iedere poldersloot, zeelt dus niet. De zeelt heeft een voorkeur voor water met begroeiing, hoe meer hoe beter zelfs. Vooral polderwater dat bijna dicht staat met leliebedden is top. Overdag houdt de zeelt zich daaronder schuil. Behalve beschutting vindt de zeelt er ook voedsel in overvloed. Heel vroeg in de morgen, en laat in de avond komen ze onder het blad vandaan. Het laat zich raden dat je, wil je met succes gericht achter de zeelt aan, je dus héél vroeg of laat in de avond naar de waterkant moet.

Blikmais, maden en wormen (mestpiertjes!) zijn mijn favorieten om zeelt te mee vangen. Een cocktail van een maisje en een piertje werkt ook heel goed. Maden en wormen hebben een groot nadeel, en dat is dat de vaak in de polder in overvloed aanwezige baarsjes er niet vies van zijn.

Als je goed kijkt zie je soms gangenstelsels door de waterplanten lopen, vaak ontstaan door zwemmende eenden die de begroeiing uit elkaar gedrukt hebben. De zeelt doet dit ook tijdens zijn zoektocht naar voedsel. Zie je miniscule belletjes aan het oppervlak drijven (formaat speldenknop) die bijna een voor een uit elkaar ploppen, dan kan het niet missen: hier zwemt zeelt. Heb je zo'n water gevonden, wees er dan zuinig op.

Door een hark zonder steel aan touw door de waterplanten te trekken is het mogelijk een super zeeltstek te creeëren. De open plek tussen de waterplanten zal zeker gevonden worden door de aanwezige en van nature nieuwsgierige zeelten. In de omgewoelde bodem vinden ze dan makkelijk hun kostje en hopelijk ook ons aas! Zelf doe ik dat niet, omdat ik zo min mogelijk schade aan en in de natuur wil achterlaten na het vissen.

Gericht op zeelt, samen met Paul

Na de intro zal het duidelijk zijn dat ik vandaag achter de zeelt aan ga. Niet alleen, vismaat Paul gaat mee. De keuze is gevallen op de ochtend, en de wekker laat zich om 4.00 uur horen. Voor Paul is het alweer een aantal jaren geleden dat hij een zeelt heeft gevangen. Ik heb hem zeelt beloofd, hij moet er ruim een uur voor in de auto zitten om naar mij te komen, en na vrijdagavond heb ik er vertrouwen in.

Belofte maakt schuld, en gelukkig heb ik mijn belofte waar kunnen maken. Het is voor Paul zelfs een zeer bijzondere dag geworden!



De eerste zeelt na jaren voor Paul, is ook de eerste vis van deze morgen.




Is de zeelt tijdens het karpervissen een bijvangst, tijdens het gericht op zeeltvissen is dat andersom.



De kans op karper is altijd aanwezig tijdens het zeelten, maar een koi karper is wel een heel speciale bijvangst! De eerste verrassing van vanmorgen.

Behalve de zeelt en de prachtige koi karper ving Paul vandaag een ruisvoorn, een blei en een brasem. Aan het eind van de ochtend zou er nog een verrassing voor hem volgen.



De eerste zeelt voor mij vanmorgen laat even op zich wachten. Als een kind zo blij ga ik er mee op de foto. ;-) Mijn eerste van vandaag, de tweede gezamenlijk.



Gevolgd door een prachtige donkere brasem.

Daarna komt er nog een zeelt even boven water kijken. Stuk voor stuk mooie en gezonde vissen hier!

Maar deze ochtend zou aan het einde nog een verrassing in petto hebben voor Paul. Een fraaie snoek gevangen op twee maiskorrels, en keurig netjes in de hoek van de bek gehaakt. Met een snoek, een koi karper, een ruisvoorn, een blei, twee brasems en drie zeelten een ochtend vol variatie wat vissoorten betreft. De zeelt is vandaag nipt in de meerderheid. Om 10.30 uur houden we het voor gezien, het water lijkt ontdaan van haar zeelten.

De zeelt is behalve een mooie en mysterieuze vis ook een sportvis van formaat. Als bijvangst tijdens het karpervissen komt de zeelt vaak niet echt uit de verf. Hengels met een testcurve van rond de 1 lbs zijn ideaal voor deze visserij. Lichter is gezien de begroeiing in het water, en de altijd aanwezige kans op karper af te raden.

Groeten,
Peter

Gericht op zeelt

Vrijdag 6 juni. De laatste keer dat ik echt gericht op zeelt heb gevist is alweer twee jaar geleden. De zeelten die ik daarna heb gevangen zijn welkome bijvangsten geweest tijdens het karpervissen. Daar moet verandering in komen, en vanavond gaat dat gebeuren. Ik ben een van de gelukkige vissers die een water achter de hand heeft met een goed zeeltbestand. Geen zware hengel, grote werpmolen en dikke nylon. De 1 ponds Hardy Richard Walker Avon en de kleine ABU Cardinal 52 gevuld met 20% nylon zijn het zeelt 'wapen' voor vanavond.




Drie zeelten en een brasem zorgden vanavond voor flink spektakel aan het lichte materiaal. De eerste twee zeelten heb ik op de foto vastgelegd, de laatste, een kleintje mocht meteen weer zwemmen.

Gericht op vissen zeelt, absoluut voor herhaling vatbaar.

Groeten,
Peter

Efgeeco Pakaseat

Zondag 1 juni. Twee weken geleden heb ik van vismaat en vriend Frits een orginele Efgeeco Pakaseat cadeau gekregen. Een struinstoeltje en tas in éen, handig te vervoeren door middel van een schouderband. Een klassieker uit het aardappel-tijdperk.



Vanavond gaat de Pakaseat voor de eerste keer mee de polder in. In de tas van het stoeltje zitten behalve het aas, een doosje met pennetjes, haakjes etc. en de Mitchell werpmolen opgeborgen. De Classic 1 karperhengel en een groot landingsnet maken de uitrusting compleet. Mijn oude en vertrouwde hoedje is weer in ere hersteld en gaat ook mee.

Helemaal op de klassieke toer, en achter de wilde karper aan, dat is het plan voor deze avond. De eerste wilde karper van dit jaar moet ik nog vangen, hopelijk komt daar vanavond verandering in.


Geweldig weer, een geweldige avond!Vissen in de vaarten van 'mijn' oude vertrouwde polder, ver weg van de bewoonde wereld, is op zich al heerlijk. Het weer doet vanavond ook zijn best, en maakt het tot een geweldige avond.



Voerplekjes en kleine openingen in het riet worden gemaakt, om later ombeurten te worden afgevist. Lekker relaxed maar toch actief vissen, genieten van het vissen en alles er omheen. Deze polder heeft het allemaal, en... er zwemmen echte wilde karpers rond.



De eerste komt al vrij snel, een mooie puntgave vis en bere sterk. De moeite van een lange wandeling en een flinke klimpartij over hekken al meer dan waard. De toch al heerlijke avond is dan al meer dan geslaagd.

De avond loopt al op zijn eind als ik het voor de tweede keer aan de glasvezel stok krijg met een karper. Deze karper rost met gemak een flink aantal meters door de slip van de oude Mitchell. De ruimte is er, hij mag gaan en de Mitchell laat zich goed horen.

Na eerst zonder succes de rietkragen aan de overkant te hebben opgezocht, probeert de karper nu onder mijn kant om een veilig heenkomen te vinden. Dit is een oude vis, dat voel je aan alles. Wat een kracht, snelheid en uithoudingsvermogen. Op geen manier te vergelijken met uitgezette soortgenoten of verwilderde afstammelingen daarvan.



Eenmaal op de kant bewonder ik de karper eerst. Wat opvalt is de enorme staartwortel die deze vis heeft. Daarna gaat het meetlint eronder, en dat stopt bij 69 cm. Met recht een beer van een wilde karper.

Frits, bedankt voor de Pakaseat, ik ben er heel blij mee!

Groeten,
Peter