De drie Mosquito's

Zondag 29 juli. Toen ik zaterdag 25 februari Cor Spinhoven belde om te vertellen dat ik een mooie snoek gevangen had op The Edge stond ik daarna opeens met Raimond te praten. Een lezer van SddP die in de winkel bij Cor was om een nieuwe Mosquito spinhengel te kopen.

Aan zijn stem te horen was het een gedreven kerel. Het eerste contact was gelegd, en sindsdien  plaatst Raimond regelmatig een reactie onder de stukjes op SddP. Eind maart kreeg ik mailtje van Raimond of ik hem misschien een beetje op weg kon helpen; hij vroeg zich af hoe en waar hij moest vissen op het Twiske. Echte stek informatie was niet nodig, schreef hij er nog bij. Natuurlijk wilde ik hem helpen en op de betreffende visdag zijn onze zoon Frank en ik ook nog even bij hem wezen kijken. Ik heb toen meteen ook kennis gemaakt met zijn vaste vismaat Rob. De klik was er, en de mannen wilden graag een keertje komen struinen bij mij door de polders.

Vandaag is het dan zover, en komen de mannen deze kant op. Daarvoor moeten zij vanaf Raimonds huis anderhalf uur rijden, en Rob om bij Raimond te komen nog eens drie kwartier extra. Dat ze ruim een half uur vroeger dan afgesproken hier voor de deur staan geeft wel aan hoeveel zin ze erin hebben!

De Landrover van Raimond voelt zich ook thuis in de polder

Ik heb slechts een doel vandaag: deze mannen een onvergetelijke visdag bezorgen, met hopelijk voor beiden  een aantal snoeken en baarzen. Alle drie gaan we vissen met de speciaal voor de polder ontworpen CJW Mosquito LV spinhengels. Het grote voordeel van hun extra lengte tegenover de standaard kortere spinhengels kunnen zij nu zelf in de praktijk ervaren. Ook vissen met speciaal voor de polder ontworpen kunstaas, in de omgeving waar John en ik een hoop test- en ontwikkelings werk hebben gedaan, vinden de mannen prachtig.

Dat zij beiden aan het eind van deze visdag helemaal into vissen met de streamer op de ultra lichte spinhengel zijn geworden zegt genoeg!

Deze visdag begint al goed. In de eerste polder die we uitvissen vangen we snoek. Raimond vangt er zelfs drie, waarvan twee echte kroko's . Het voordeel van de 200 cm lange Mosquito 0LV driegrammer is hem meteen ook duidelijk geworden. Met een langere spinhengel is een snoek drillen een stuk eenvoudiger in een polder waar de oevers zompig zijn en er op veel plaatsen riet staat. Raimond heeft alle drie de snoeken op de streamer gevangen, en is na ruim twee uurtjes struinen al behoorlijk overtuigd van de mogelijkheden en de vangkracht van dit kunstaas in de polder.

Rob heeft in de eerste polder een paar tikken gevoeld op zijn kunstaas maar verlaat de polder zonder vis. Ik beloof hem dat er in de volgende polder waar we gaan vissen een snoek rond zwemt waar zijn naam op staat. Beloofd is beloofd, en nu moet ik dat dus ook gaan waarmaken.

Totaal ander water dan waar we net visten. Hier is het echt ondiep, en boven de waterplanten staat op veel plaatsen hooguit 10 cm water. Wat een verschil met slechts twee weken geleden toen ik samen John langs dit water struinde. Het sindsdien aanhoudende warme weer heeft de onderwaterwereld flink in bloei gezet. Geloof me Rob, hier zit snoek, en met een klein streamertje ga je ze ook zeker vangen. Met twee snoekjes en een baars voor Rob is dat uitgekomen.

Tot nu toe hebben we nog helemaal geen baars zien jagen. In de tweede polder was vissen met een klein spinnertje of lepeltje op baars niet te doen, maar in de eerste polder wel. Toen ik in de eerste polder met een lepeltje hoopte een baars over de streep te trekken, liet een snoek zich erdoor foppen.

Er moet natuurlijk ook baars gevangen worden op deze dag, en dan bedoel ik niet slechts die ene die Rob ving. Nee, dat kan beter. En dus rijden naar een heel andere omgeving, met dieper water. Voor we daar gaan vissen, wil ik met de mannen eerst nog even een echte snoeksloot uitvissen.

Op de zwarte VGS SddP streamer

De snoeksloot maakt zijn naam waar, met twee snoeken voor Raimond en mij.  Rumoer in de oppervlakte doet jagende baars vermoeden, snel de streamer wisselen voor een klein lepeltje, en bingo!

Op de witte VGS SddP streamer

Op naar de beloofde baarzen, en leuk als alles volgens plan verloopt. Inderdaad, we vangen baarzen, zelfs flink wat baarzen. Blijft super gaaf vissen met kleine spinnertjes. De VGS Retro 22 mm spinner vist fantastisch op de Mosquito's 0LV's van Raimond en mij, maar ook Rob kan het spinnertje nog prima werpen en voelen draaien op zijn 1LV.

Waar baars zit, zit vaak ook snoek en na twee keer een snoek gemist te hebben op de spinner, wordt die door Raimond tijdelijk verwisseld voor een streamertje. Het blijkt naderhand de grootste snoek van vandaag te zijn, die is gevangen in het kleinste slootje wat we hebben uitgevist vandaag. Dat Rob later ook nog twee snoeken aan deze toch al geslaagde visdag toevoegt maakt het feest compleet.

Met 11 snoeken, waarvan 9 voor mijn gasten, is deze dag er eentje geworden om in te lijsten. Het is donker als we weer terug zijn waar we vanmorgen begonnen, ons huis. Met een grote glimlach wacht Francine ons op. 'Jullie zullen wel honger hebben...' Inderdaad, en met een dampende pan macaroni voor onze neuzen op tafel sluiten we deze dag af onder het genot van een biertje en een hoop mannenpraat.

Groeten,
Peter

Spirit of Amsterdam

Vrijdag 17 juli. Cor Spinhoven ervan overtuigen dat er een allround spinhengel moest komen, was niet zo moeilijk. Het lukte me ook om er een gedeelde greep van rubberkurk met reelringen doorheen te krijgen. Fuij SIC geleideogen erop, geen probleem! Dat het niet bij slechts een hengel moest blijven, en dat de verkoopprijs niet hoger mocht worden dan 365 Euro, daar moest ik Cor echt van overtuigen. Het is me allemaal gelukt, alleen wilde Cor dan wel de naam voor deze spinhengel uitkiezen.

Ik liep al een tijd rond met het idee dat een allround spinhengel voor de polder een goed idee zou zijn. Een lange spinhengel die het gat tussen de vijfgrammer (CJW Mosquito 1LV) en de tiengrammer (CJW Mosquito 3LV) zou opvullen. Dit ook om het kostenplaatje te drukken, het is tenslotte geen broodje wat je koopt.

Dat Cor liever twee hengels dan eentje verkoopt lijkt mij logisch. Maar in de tijd waarin we op dit moment verkeren is dat voor veel vissers een rib uit het lijf. Met een langere achtgrammer kun je bijna al het kunstaas vissen wat op zowel de vijf als de tiengrammer gevist kan worden. Uitgezonderd het kleinste kunstaas voor de vijf en het grootste voor de tien. Geen vlees-noch-vis hengel maar een volwaardige spinhengel voor de polder!

En mocht er dan toch een tweede spinhengel komen, dan dek je met de Mosquito 0LV het hele X-ultra lichte spinvissen. Deze twee spinhengels, meer heb je eigenlijk niet nodig.  Een Shimano 1000 werpmolentje met twee spoelen en de set is compleet.

De blanks voor de Mosquito's laat Cor bij Talon maken. Met de nadruk op maken. Dit zijn dus echt unieke blanks en door Cor ontworpen voor de Nederlandse poldervisserij. Voor een model Mosquito laat Cor meerdere blanks overkomen. Dan bepaalt hij na deze te hebben 'gevoeld' welke er uiteindelijk overblijft. Soms worden de overgebleven monster blanks verkocht aan collega hengelbouwers, maar vaak ook blijven ze onafgebouwd staan in Cor's winkeltje.

Die blanks komen van pas als iemand een afwijkend spinhengeltje zoekt. En ik was op zoek naar een afwijkend spinhengeltje! Niet eens voor mezelf, maar na regelmatig vragen te krijgen of je nu echt al die spinhengels nodig hebt, om goed uit de voeten te komen onder alle omstandigheden in de polder. Nee, The Edge heb je niet echt nodig en ook The Artist niet, maar de 0LV, 1LV en 3LV wel.  Moet er een weg gestreept worden dan zou dat de 1LV worden, enneh,  dan zou ik zelf de 0LV ruilen voor The Artist. Puur omdat er met die laatste heel goed met rubber gevist kan worden.

Tussen de monster blanks vandaan heb ik samen met Cor twee blankjes gevonden die uitstekend geschikt zijn om als achtgrammer door het leven te gaan. De blankjes zijn genummerd en kunnen aan de hand van hun code bijbesteld worden. De pittigste van de twee is het uiteindelijk prototype geworden. Want voor Cor de blankjes gaat bestellen moet deze spinhengel eerst het water gezien hebben. De grote vraag is natuurlijk of de gekozen afbouw voor de allrounder niet te extreem is. Over het vissen met de spinhengel in de polder hangt nog steeds het imago van een man met pijp en opgerolde overhemdsmouwen. Waar in het vliegvissen de ABU Delta reel met zijn afwijkende driehoekige vorm in de jaren 70 not done was, zie je nu de meest futuristische ontwerpen onder vlieghengels hangen. Maar ook synthetische bindmiddelen winnen aan populariteit bij de vliegvissers. Met stokkies soms in het achterdeel net iets dikker dan een cola rietje kunnen dikke streamers weg gezet worden als of het niets is. Ook onder vliegvissers is nog steeds een groep die volhoudt dat vroeger alles beter was. Maar, we praten dan wel over de minderheid.

Een paar jaar geleden werden hardchrome geleideogen bijna standaard gemonteerd op vrijwel alle spinhengels. De greep daarop moest van kurk met reelringen zijn, en een werpmolen moest geen slinger maar een kruk hebben en het liefst zwaar draaien. Als je met iets totaal anders kwam dan zat er echt een steekje los bij je. Toch hebben ondertussen flink wat spinvissers hun zware hardchrome geleideogen laten vervangen door dunne lichtgewicht nickel/titanium of gevoerde Fuij geleideogen. Men spreekt over een verbetering! Het eerste prototype allround spinhengel laat zien wat mogelijk is, en niet wat moet. Wijzigen kunnen voor het in productie nemen nog worden doorgevoerd. Want dat deze spinhengel er komen gaat dat staat vast.

230 cm lang, werpvermogen  8 gram

Gisteravond heb ik de spinhengel bij Cor opgehaald. Rond 22.00 uur trok ik stijf van de koffie de deur van zijn winkeltje achter mij dicht. Dat werd dus slecht slapen vannacht en om 6.00 uur zat ik opnieuw in de auto maar nu op weg naar de polder.

Een Shimano Rarenium 1000 werpmolentje met 0,08 mm Nanofil gaat onder de Spirit of Amsterdam. Ik hoop dat de lezers en toekomstige eigenaars vinden dat deze naam voor een spinhengel echt niet kan. ;-)

De VGS Duster streamer kun je er uitstekend op vissen

De grootste Traditional Pelikaan lepel ook!

En weg is de Suikerspin

Van 6.15 tot 11.30 uur heb ik getest met de hengel. De kunstaasjes die ik er op uitgeprobeerd heb zijn de VGS Duster streamer, Pelikaan 7 grams lepel,  VGS Suikerspin en als laatste een rood Ilure 3 lepeltje. Alle vier deze kunstaasjes kunnen uitstekend gevist worden op de Spirit of Amsterdam. De eerste test is dus positief.

De Ilure 3 Spoon leverde me flink wat baarzen op vanmorgen

Wat ook leuk is, is dat alle vier de kunstaasjes vanmorgen vis hebben opgeleverd. Drie van de vier snoeken van vanmorgen waren tussen de 50 en 65 centimeter lang, en deze rovers konden zich van hun beste kant laten zien op de achtgrammer.

Wordt vervolgt!

Groeten,
Peter

Gamba's zijn om van te smullen

Zondag 22 juli. Gisteren heb ik een bakkie koffie gedronken bij Cor Spinhoven en daarbij uiteraard ook gepraat over de allround spinhengel voor de polder. Het ziet ernaar uit dat deze spinhengel er ook echt gaat komen... De VGS Duster streamertjes die hier s'morgens op de mat vielen moesten daardoor een dag wachten om naar de waterkant te gaan.

Vanmiddag is het dan zover, de Duster streamertjes gaan naar de polder. Meteen voor mij ook de gelegenheid om te kijken waar ik zondag a.s. met SddP lezers Raimond en Rob nog goed kan vissen, of dat het er dicht gegroeid is met waterplanten. Wat de spinhengel voor de Duster streamer betreft, ik twijfelde tussen de Mosquito 0LV en 1LV. Die eerste is het geworden.

De Duster even goed nat maken en gaan met die banaan. Bij de eerste worp blijkt dat dat ding gewoon heel traag onder de oppervlakte naar binnen getikt kan worden. Dat had ik niet verwacht, en ik heb daarom ook juist voor een wat diepere en schonere polder gekozen. Je kan daar zelfs nu nog prima met een plugje vissen zonder dat de dregjes constant vuil oppikken. De natte roze Duster doet me denken aan een gekookte gamba, door zijn kleine ronde oogjes en vormgeving.

Lekker klooien met dat ding, dat zelfs de neiging vertoont tot links/rechts uitslaan als je het met korte en harde tikjes naar binnen vist. De zon schijnt en dankzij mijn polariserende zonnebril kan ik het streamertje goed volgen. Ook de bodem kan ik zo goed zien, en daardoor kan ik indien gewenst de streamer hoger of lager naar binnen vissen. Nu nog niet belangrijk, de gamba doet zijn werk nog geen 10 centimeter onder het wateroppervlak.

Stom eigenlijk, ik sta gewoon te dromen, ben voor mijn gevoel met een klein radiografisch bootje bezig en daardoor bijna vergeten dat ik aan het vissen ben. Ondertussen ben ik een hek over geklommen en sta dicht langs  het water tussen kniehoog gras. Hooiland, noemen we dat, en daar mag je niet zomaar doorheen struinen. Zo langs het kantje kan het weinig kwaad. Ik besluit een foto te maken van waar ik nu sta, heerlijk om zo vissen tussen het hoge gras. Een hogere vorm van ontspannen bezig zijn is er bijna niet, ik ben niet ver weg van lekker wegdoezelen liggend op mijn rug tussen het gras, en alleen een grote grasspriet om zachtjes op te kauwen ontbreekt nog.

Het streamertje vliegt opnieuw door de lucht richting de overkant. Tik, tik en.... T*ring! Alsof een emmer van de bodem is opgestegen, alsof het zwarte gat in het universum echt bestaat, maar dan hier in deze poldersloot. Weg is het streamertje, maar ook de vredige en perfecte wereld waarin ik me net nog bevond staat op zijn kop. Voor resetten heb ik geen tijd, de Mosquito 0LV is dan al van een rechte roede veranderd in iets dat aan een hoepel doet denken.

Nog geen drie minuten later ligt de snoek netjes voor mij op het gras, maar ik sta dan nog steeds te trillen op mijn benen. Met 'slechts' 68 cm verre van een monstersnoek, maar deze aanbeet zal ik voorlopig niet meer vergeten.

Ik ben klaar wakker en weer helemaal terug op deze wereld. Het staaldraadje wordt meteen maar vervangen, want waar de Mosquito nu weer keurig zijn kaarsrechte houding heeft aangenomen, is het staaldraadje blijvend vervormd.

Nog geen vijf minuten later is het weer raak. Kleiner dan de snoek van net, maar ook nu weer een kneiterharde aanbeet  op de streamer. Ik moet hier weg, dat is het eerste dat in me op komt. Pas volgende week kom ik terug met Raimond en Rob.

De tweede polder is een ander verhaal. Ik struin helemaal door naar achteren om te zien hoe het water er daar bij ligt. Dat wordt niet op prijs gesteld door de aanwezige hazen, die geregeld voor mij uit letterlijk het hazenpad kiezen.

Gelukkig kan ook hier met de streamer nog goed gevist worden, met ander kunstaas wordt het een stuk moeilijker. De zon staat ondertussen op zijn hoogst en het is nu echt heerlijk om helemaal in je eentje hier rond te struinen. Een nadeel, een snoek vangen wordt er daardoor zeker niet makkelijker op.

De derde en ook de kleinste snoek van vandaag is voor mij dan ook een bonus, op een dag die toch al niet meer stuk kon.

Struinen door de polder, met de ultra lichte spinhengel is ook hartje zomer heerlijk!

Groeten,
Peter

Een allround spinhengel voor de polder?

Een van de leuke dingen van een blog hebben is dat er regelmatig berichten in mijn mailbox zitten van lezers. Een deel van die berichten zijn vragen, en uiteraard beantwoord ik die altijd en met plezier. Een vraag die me regelmatig gesteld wordt is welke spinhengel 'moet' ik kopen, en dan vooral ook, waarom moet ik die dan kopen. Een simpele vraag, maar het antwoord daarop is niet zo simpel.

Waar vist de vraagsteller; polder en stadswater, of op groter water, of allebei? Wat voor vis zwemt er rond en waar heeft de vraagsteller het voornamelijk op voorzien? Wat is het gemiddelde formaat van deze vissen, wat is je favoriete kunstaas, en uiteraard, heb je al ervaring met de ultra lichte spinhengel?  Een beginnende spinvisser een anderhalfgrammer aanraden is gekkenwerk, maar ook een driegrammer is dan veel te licht om goed ervaring mee op te doen. Daarbij zijn deze hengeltjes ook nog eens beperkt inzetbaar, en zijn zeker geen allround kunstaas/spinhengeltjes.

Ook zijn er vissers die liever slechts één echte goede spinhengel kopen en het daarbij willen laten. De redenen daarvoor zijn uiteenlopend. Kijk ik naar mezelf en zou ik (slechts) twee spinhengels mogen houden die ik op dit moment bezit, dan zou ik kiezen voor de The Artist en de Mosquito 3LV. Bijna al het kunstaas wat ik vis, maar ook al het water dat ik bevis kan ik af met deze twee spinhengels onder alle omstandigheden en in alle jaargetijden.

Moeilijk wordt het pas als ik slechts een spinhengel zou mogen houden! Dan vallen The Artist en de Mosquito 3LV beiden af. Maar wat moet ik dan... De Mosquito 1LV is dan de beste optie. Zit precies tussen The Atist en de Mosquito 3LV in, voor wat betreft het vermogen, maar ook qua lengte. Lees ik de eerste verslagen terug op SddP dan is er een groot scala aan kunstaas te vissen op deze spinhengel, en is hij voor mijn visserijen bijna overal inzetbaar. Maar niet altijd... Voor dicht begroeide polderslootjes in de zomer, of harde wind tijdens de herfst heb ik een zwaardere spinhengel nodig. Maar ook tijdens een dagje op Kroko jacht bij m'n maatje John op groot water gebruik ik liever een zwaardere spinhengel, dan de Mosquito 1LV. Een vijfgrammer is gewoon geen allround spinhengel, helaas.

Gelukkig heb ik dat probleem niet, ik kijk naar buiten voor ik ga vissen en kan kiezen met welke spinhengel(s) ik vandaag ga vissen. Ik ben door de jaren heen bijna voor 100% roofvisser met de spinhengel geworden en heb dus niet het probleem dat ik voor zeelt, karper en brasem enz. hengels nodig heb. Ik heb me gericht op slechts een tak van de hengelsport en me er in gespecialiseerd.

Maar zou ik ooit een allround spinhengel mogen ontwerpen, dan zou dat een hengel van rond de 7,5 ft (rond de 230 cm en uiteraard van grafiet) worden. Een achtgrammer zou het dan moeten worden, die daardoor dus precies tussen de Mosquito 1LV en 3LV  invalt. Met een overlap naar twee kanten voor wat betreft het te vissen kunstaas. Je kunt er heel goed een Zaansepolder spinner met een blad van 25 mm op vissen als kleinste spinnertje, maar ook een 45 mm terrible spinner als grootste spinner. Alles wat daartussen in zit kan er dus ook prima op gevist worden. Denk ik aan streamers, dan zijn de mogelijkheden opeens onbeperkt geworden. Vanaf bijvoorbeeld de kleine SddP streamer tot de Suikerspin aan toe, en daartussen in zijn zoveel streamers te verkrijgen...

Lepels voor de polder een bijna vergeten kunstaas, maar sinds een jaar of vijf weer helemaal in beeld. Pako PS, Pako S en Pako 6 kun je vissen op een achtgrammer. Niet meer te koop, maar ik heb ze nog! Kijk eens bij Traditional; het schap hangt er vol met prachtige lepeltjes voor de polder, maar ook voor de achtgrammer. De Pelikaan lepels in zowel de vijf en zeven gram uitvoering zou ik erop vissen, maar er hangen nog veel meer lepeltjes bij Temming aan de pennen die uitstekend op de in mijn ogen allround spinhengel gevist kunnen worden.

Dan zijn er nog de ABU Toby's in 7 en 10 gram, die kun je er ook goed op vissen en een uitstapje naar de Nieuwe Waterweg, het OVM of de pier van IJmuiden behoren zeker tot de mogelijkheden met deze spinhengel!

Plugjes, te veel om op te noemen, kijk maar eens naar Rapala. Deze firma maakt voor de achtgrammer al een ongelofelijke hoeveelheid plugjes. Langwerpig, bol, twee-delig, drijvend, zinkend, maar ook voor de oppervlakte visserij. Voor al deze plugjes en technieken heeft de achtgrammer voldoende vermogen maar vooral ook de body om deze optimaal te kunnen vissen.

Kom ik bij de ideale lijn voor deze spinhengel, dan zegt het boekje 0,18 mm nylon. Kan, maar ik zou kiezen voor 0,08 mm NanoFil op de achtgrammer. Een molen is niet zo moeilijk, een 1000 model past eronder, maar ook een 2500 model.

Hoe zou ik deze spinhengel het liefst afgebouwd zien? Rubberkurk, geloof me, dat spul ligt ontzettend goed in de hand. Laat ik eens gek doen, waarom niet! Nadeel is dat het  is iets zwaarder is dan gewoon kurk, maar omdat het veerkrachtiger is dan kurk beschadigt het op de lange duur niet door de reelringen - want die moeten erop komen. Het gewichtsverschil is simpel op te lossen door een gedeelde greep te monteren. De hengel oogt dan ook nog eens lekker hip, en dus helemaal van deze tijd. Originele Fuji SIC ogen maken het plaatje af, alleen de kleur van de wikkelingen, daar ben ik nog niet uit...

Stof tot nadenken dus!

Groeten,
Peter

Traditional Twinspin

WTF!

Dinsdag 17 juli. De naam Twinspin doet me denken aan een spinhengeltje met twee verschillende toppen. Gelukkig is dat niet zo, en heeft Ton Temming geen ultra lichte spinhengel ontworpen waarmee je op papier dankzij de twee toppen alle takken van het ultra lichte spinnen zou afdekken. Want dat is nog steeds onmogelijk!

Enigszins van de eerste schrik bekomen blijkt de naam Twinspin van toepassing te zijn op een spinnertje. Ook nu is het toch weer schrikken want zoiets mafs heb ik nog nooit gezien. De eerste gedachte is dat de Chinees die deze spinnertjes in elkaar gezet heeft geen tekening kan lezen. Of dat Ton gewoon heeft vergeten de tekening  mee te sturen naar China.

De Twinspin spinner is niet gebouwd op een dun stukje roestvast draad, maar de body is gemaakt van twee warteltjes, twee splitringen, en twee spinnerblaadjes, daarachter een forse enkele haak met daarop twee mini spinnerblaadjes. De spinnerblaadjes tussen de warteltjes in zijn ook nog eens binnenstebuiten gemonteerd. Dus met de holle kant aan de buitenkant.

'Ton is aan de crack', zou je bijna denken bij het zien van deze creatie. En dan bedoel ik bij crack niet die spinmolen waardoor in het verleden menige grote snoek dankzij de haperende en stoterende slipwerking eerder zijn vrijheid kreeg dan bedoeld.

Om weer terug te gaan naar de Twinspin(ner): het ding blijkt niet in China gemaakt te zijn, is zelfs al uitvoerig getest en blijkt ook nog vis te vangen. Althans, dat zegt Ton... Om het nog gekker te maken, hij moet gevist worden op een X-UL spinhengeltje. In Ton's geval het lichtste Pelikaan spinhengeltje, maar de Fair Play Rapier, CJW The Edge en Mosquito 00 zijn natuurlijk ook uitstekend geschikt.

Afgelopen vrijdag toen ik bij Traditional was heb ik er een gekocht. Vanavond na het eten ga ik het stuk blik eens goed aan de tand voelen.

Naast de Twinspin spinner kan ik ook meteen de ultra dunne spinstangetjes uitproberen. Deze laatste zijn nog dunner dan de bekende J-B ultra lichte spinstangen uit Frankrijk. De CJW The Edge, een 500 model werpmolentje met 0,12 mm nylon erop maken mijn uitrusting compleet.

Bij een ultra licht tandem spinnertje ben ik gewend dat je dat heel traag naar binnen kunt vissen. Na de eerste worp komt de Twinspinner op deze manier naar binnen gevist zonder te draaien terug. Na een harde haal met The Edge krijg ik er na de tweede worp leven in. De gevoelige top van The Edge geeft trillingen door. Maar na een kleine meter binnen draaien is de Twinspinner weer een dood stuk blik.

Na de derde worp wordt na een flinke tik uit de top de Twinspinner met een voor mij gevoel iets te hoge snelheid naar binnen gevist. Hij doet het! Maar ook deze keer weigert de Twinspinner dienst. Of toch niet! Een baarsje blijkt de schuldige te zijn.

Gelukkig kan ik de Twinspinner na de volgende worp tot onder de top van mijn spinhengeltje draaiend naar binnen vissen. Gedurende het eerste half uur vang ik op deze manier (in een snel tempo naar binnen gevist) vissend flink wat mini baarsjes.

Eens kijken wat er gebeurt als ik de Twinspinner met flinke halen naar binnen vis, ook wel de huppeltechniek genoemd. De gestreepte rovertjes worden er in ieder geval helemaal wild van.

Weer een worp, en na de tweede of derde tik met de hengeltop wordt er aan de andere kant van de lijn plots keihard teruggetikt. Even voor de duidelijkheid, ik vis met een anderhalfgrammer en 0,12 mm nylon.
Een snoekje zet het kleine slootje compleet op zijn kop, de brasems die net nog onder de overkant op zoek waren naar voedsel schieten als wilden door het slootje heen. Kicken!

Rond 22.00 uur vinden de baarsjes het genoeg geweest. De aanbeten lopen terug, een teken om richting Francine en een late bak koffie te gaan.

Groeten,
Peter