2012 met en in perfectie afgesloten

Zondag 30 december. Geen jaaroverzicht als laatste verslag van 2012, maar een visverslag. Wat niet wegneemt dat 2012 in alle opzichten een fantastisch jaar met de spinhengel is geweest. Het jaar afsluiten, uiteraard met de spinhengel in de hand is het mooiste om samen te doen met je vismaten. En Rob en Raimond zijn ondertussen meer dan vismaten voor mij geworden, net zoals John van Gameren die helaas vandaag moet werken.

We beginnen vanochtend in de polder. Helaas blijkt de polder die ik uitgekozen heb al bezet te zijn. We zien drie mannen met lange spinhengels struinen langs het water door het vroegere land van mijn opa. Tot ik met SddP begon werd hier behalve door mij nooit door anderen gevist. Afgelopen vrijdag werd ik vissend in een andere polder ook herkend door twee vissende lezers van SddP.

Toen ik nog op karper viste kon ik mij opwinden over 'stekkenpezers', maar nu doe ik dat niet meer. Ik denk mooi zo, en gun deze vissers hun succes. Er is meer dan water genoeg, en dus moet ik opzoek naar nieuwe uitdagingen. Altijd leuk!

De tweede polder die we aandoen hebben we wel helemaal voor ons zelf. Helaas werkt de aanwezige snoek daar niet mee, want slechts een klein snoekje liet zich foppen. Raimond is er terecht blij mee, want iedere vis groot of klein telt mee.


De kans is groot dat de meeste snoeken achter de witvis aan deze polder zijn uitgetrokken of zich ophouden op de diepere stukken water om te overwinteren. De polder laten we voor wat het is, en we gaan de luwte opzoeken. Goed voor onze lijf en leden, maar ook voor de snoeken is het daar beter uit te houden.

Ik probeer mij altijd zoveel mogelijk te verplaatsen in de vis waarop ik het voorzien heb. De duurste spinhengel, werpmolen en lijn voorzien van het beste stuk kunstaas dat er bestaat zijn waardeloos als er op een plek gevist wordt waar de vis zich op dat moment niet ophoud. En dus zoeken we ons *geluk (*bestaat niet, dat moet je zelf afdwingen) aan de rand van de polder.

Wie niet waagt wie niet wint. Maar wagen moet je wel met verstand doen. De tijd dat een goede spinhengel van glasvezel was, niet langer gemaakt kon worden dan 210 cm, en altijd voorzien moest zijn van hooguit vijf grote geleideogen incl. topoog ligt ver achter ons. Wat wel gebleven is is het kurkenhandvat met reelringen. De cone met rubberen stootdop  zoals die noodzakelijk was op spinhengels gemaakt van splitcane is niet meer nodig. Voordeel van grafiet is dat de spinhengels die daarvan gemaakt worden niet alleen langer zijn, maar ook gevoeliger dan hun glasvezel voorgangers. Gemaakt van dikwandig grafiet zijn ze ook nog eens veel beter bestand tegen blijvende schade als ze licht overbelast worden. Er kan dus met veel meer kunstaas gevist worden op een en dezelfde spinhengel als vroeger. Met de Spirit of Amsterdam is mijn droom van slechts een spinhengel voor allround gebruik in de polder uitgekomen in 2012. En dat ik op de laatste visdag van dit jaar op deze spinhengel, bespannen met Nanofil en een PaKo S lepel een dikke snoek mag bijschrijven is fantastisch. De aanbeet zelf was niet minder fantastisch een grote boeggolf volgde over een afstand van zeker vier meter de lepel om daarna er vol op te knallen.

In het tweede deel van deze visdag vangen we samen 13 snoeken. En daarmee eindigt de laatste keer struinen door de polder in 2012 met 14 snoeken.

2012 ligt nu bijna achter ons, en een nieuw jaar met nieuwe uitdagingen lonkt. Alle lezers wens ik een goede maar vooral ook veilige jaarwisseling, en natuurlijk een spetterend 2013 toe.

Groeten,
Peter Linzell

PaKo S lepel

72 cm snoek

Vrijdag 28 december. De PaKo S is een toplepel, en sinds kort onder een andere naam (Poask Mids Smel 10 gram) weer verkrijgbaar. Uiteraard ben ik benieuwd of deze lepel op de Spirit of Amsterdam gevist kan worden.

Hangend onder de top van de Spirit voelt de lepel op de grens. De top buigt iets door op het gewicht van de lepel, maar werpen ermee is een genot. Omdat de spinhengel iets overbelast is, belandt de lepel als door een katapult afgeschoten keer op keer en heel precies op van te voren gekozen uitdagende plekjes.

Vis je de PaKo S te snel  naar binnen dan overtrekt hij de Spirit. Maar lepels zijn op hun best als je ze traag vist. En dat gaat prima met de PaKo S op de Spirit.

Groeten,
Peter

Even een frisse neus halen

Tweede kerstdag 2012. Zo net even voor het kerstdiner uit samen met Robin een frisse neus gehaald. Naast de Spirit of Amsterdam en een Shimano Biomaster 2000 alleen een Traditional I  lepel met een lengte van 82 mm en een gewicht van 9 gram meegenomen. Ik was er niet helemaal zeker van of de grootste uitvoering van de Traditional I  lepel goed gevist kan worden op de Spirit. Nou, dat gaat uitstekend!

Groeten,
Peter

De Spirit van Raimond is ingewijd

Zondag 23 december. Om even voor achten vanmorgen schuift Raimond hier aan achter de keukentafel. Natuurlijk voor de koffie, maar daarna wordt zijn nagel nieuwe Spirit of Amsterdam uit het foudraal geschoven. De eerste van de officiële productie, en om de toekomstige eigenaren tegemoet te komen heeft de gedeelde rubberkurken greep plaats gemaakt voor een volkurken greep. Verder is de Spirit op de kleur van de wikkelingen na gelijk gebleven aan het prototype.

Het prototype is de afgelopen maanden een vissend laboratorium  geweest. Onder alle denkbare omstandigheden is deze ingezet, met een berg nieuw, maar ook bestaand kunstaas. Voor de Spirit heeft John van Gameren speciaal een aantal streamers ontwikkeld, deze zijn getest, en de gene die goed zijn bevonden komen binnenkort op zijn site (of staan er al). Ook pluggen en lepels hebben te kust en te keur zwemles gehad. Kilometers Nanofil, nylon en Powerpro zijn door de Fuji Sic oogjes gegaan, en deze zijn nog steeds als nieuw. Mijn voorkeur blijft dan ook uitgaan naar de Fuji's voor de Spirit, maar Cor kan indien gewenst ook de Recoil's (zijn handelsmerk) monteren.

Even terug naar de blank. Deze is slank, maar gemaakt van dikwandig IM6 grafiet. Het resultaat daarvan is een spinhengel die onder druk buigt tot in het kurk, geen strakke bezemsteel is, en daardoor zelfs kunstaasjes bedoeld voor de driegrammer nog uitstekend werpt. IM6 grafiet is taai en uitermate geschikt om spinhengels van te bouwen. Zeker bij het naar binnen tikken van streamers aan rekloze lijnen krijgt de hengel flink op zijn donder.

Deze spinhengel doet, als je hem in de hand neemt, een beetje denken aan de Fair Plays van titanium/grafiet. De blanks werden door Cor (dus niet Schreiner) uit Nieuw Zeeland geïmporteerd. Over het titanium in de blanks is Cor niets bekend, en daarom wil ik daar ook verder niet op ingaan. Wat ik wel weet is dat ik de afgebouwde blanks toen uitstekende maar wel ontzettend dure spinhengels vond. De productie van deze blanks is verplaatst van Nieuw Zeeland naar China en helaas is daarmee de kwaliteit ook minder geworden. Daarom is het doek voor deze uitermate goede spinhengels gevallen. Dat de truuk hem in de wanddikte zat mag ik wel verklappen, en dat Cor de blanks leverde weet bijna iedereen al. Respect ook voor Cor dat hij deze serie spinhengels toen niet onder zijn eigen naam en afgebouwd volgens de CJW standaard in de prijslijst heeft opgenomen.

Raimond heeft al een keer met mijn proto Spirit gevist, maar vandaag is het menens en gaat het productie model naar de waterkant. Onder zijn Spirit gaat een Stella 2500FE opgespoeld met 0,08 mm Nanofil. Slechts een kunstaasje gaat hij gebruiken en dat is de Suikerspin streamer, die speciaal ontwikkeld is voor deze spinhengel.

Ik kies voor de grootste Pelikaan lepel en al snel lijkt dat een goede keus. Een mooie snoek wordt bijgeschreven aan deze visdag. Maar op dat moment had ik liever gehad dat Raimond hem gevangen had.

De komende uren daarna vangen we niks, nada, noppes. En met een klein snoekje als eerste vis op de nieuwe Spirit zijn we dan ook heel blij vandaag.

Het tweede kleine snoekje voor mijn vismaat is niet minder welkom. En ook dit slag rovertjes geeft voldoende actie op de achtgrammer. En naar de huidige trend is een achtgrammer nog steeds een hele lichte spinhengel.

Yes! Soms krijg je waar je niet eens op durft te hopen. Een dikke snoek is over de Suikerspin geschoven, en deze keer wordt wel alles van het materiaal gevergd. De kers op taart van deze visdag is een snoek van 74 cm.

Het toetje is een heel klein snoekje. Met vijf snoeken, waarvan vier voor mijn vismaat, een visdag om in te lijsten.

Groeten,
Peter

Koud en heel veel koffie

Donderdag 20 december. Vandaag komt John een dag deze kant op. Deze keer niet alleen om te vissen, maar vooral ook om kennis te maken met de winkels van Ton Temming en Cor Spinhoven. Twee mannen die in de hengelsport hun strepen verdiend hebben.

Maar eerst gaan we natuurlijk samen vissen. De zuidoosten wind voelt koud aan en belooft weinig goeds, als het om het vangen van snoek gaat. Ik vraag daarom ook aan John: 'wil je naar de polder of wil je een snoek vangen?' Uiteraard wil John het laatste, en daarom gaan we twee uurtjes in de luwte van de bebouwing vissen.

De snoeken lagen zo vast als een huis vandaag, maar ondanks dat hebben we toch vis gevangen. Twee uurtjes werpen met de streamer en de tubefly leveren ons drie snoekjes op.

Op naar de koffie en koek en even opwarmen bij ons thuis, en daarna gaan we naar de koffie in Utrecht. In de winkel van Ton kijkt John zijn ogen uit. Het schap met ultra licht en licht kunstaas is in de aanloop naar de kerstviering leeggeplunderd, maar er hangt gelukkig nog genoeg voor ons.

mini No Knot connectors

Behalve lepeltjes worden ook bindmaterialen op de vliegvisafdeling aangeschaft. Traditional hengelsport is het Mekka voor de poldervisser die graag met licht materiaal op pad gaat. Dat weet John nu ook!

Na Utrecht gaan we naar Amsterdam. De kleinste en gezelligste hengelsportzaak van Nederland. Daar drink je geen koffie maar een bakkie stookolie. En wie er voor iets anders dan een hengel heen gaat komt van een koude kermis thuis. Cor Spinhoven  heeft maar 1 drive, en dat zijn hengels en nog eens hengels.

Koffie drinken tussen de afgebouwde hengels, blanks en muren gevuld met visfoto's is iets wat elke sportvisser een keer in zijn leven gedaan moet hebben. Kom je binnen dan staat rechts de droogmolen en kijk je recht voor je uit dan zie je de werkplaats. Eerst koffie, en na wat Mosquito's te hebben rond getrokken, nemen John en ik een kijkje in de werkplaats en snuffelen wat tussen de blanks. De ladenkast boven bij de trap wordt natuurlijk ook aandachtig geïnspecteerd. De lades zijn gevuld met geleideogen in vele soorten en maten, cones, reelhouders, rvs stootringen enz.

Met twee Belgen (geen mop) praten we honderduit, en een herken ik meteen van zijn blog 'Jagen, vissen en nog veel meer'. Maar er is nog een reden waarom wij hier zijn. Het eerste productie exemplaar van de Spirit of Amsterdam is klaar, en Raymond heeft die gekocht. Zondag komt hij hier vissen, en dus neem ik zijn Spirit vanavond voor hem mee.

Deze dag is omgevlogen en ik had John zo graag ook nog de winkel van Henk Peeters laten zien. De nestor van de hengelsport en de eigenaar van de oudste hengelsportzaak van Nederland. Volgende keer dan maar...

Groeten,
Peter

Never change a winning team?

Zondag 16 december. De dunnere maten PowerPro vinden is niet makkelijk. Onder de 0,10 mm zijn ze bijna nergens op voorraad. Bij Eurotackle wel, en 1 dag na mijn bestelling had ik twee klossen in huis. De 0,08 mm voor de Spirit of Amsterdam en de 0,06 mm voor de Mosquito 1LV. 

PowerPro is nog steeds nieuw voor mij, en daarom heb ik besloten om vandaag de 0,08 mm op de 1LV te gebruiken. Het echte vertrouwen in deze lijn moet nog komen. 

Vandaag komt Raimond hier vissen. Naast een hoop gezelligheid heeft hij ook voor mij bij Hennie Kruidenier de nieuwe 7-strand Knot2Kinky  en super kleine speldjes meegenomen.

Namen van de winkeliers noem ik omdat een lezer uit Woerden er alles aan doet om SddP als een door een enkele hengelsportzaak, hengelbouwer en kunstaas maker gesponsord blog neer te zetten. Ik zeg: zet je computer uit en ga net zoals wij lekker vissen, in plaats van verzuren achter je beeldscherm. :-)

Een dag vissen van donker tot donker levert ons vandaag samen zes snoeken op. Vier daarvan voor mijn vismaat, waaronder twee beste snoeken. Na een lange dag vissen zijn de 7-strand Knot2Kinky draadjes nog als nieuw en ook mijn PowerPro heeft zich goed gehouden. Dit was de eerste lange sessie met PowerPro voor mij, Raimond vist uiteraard gewoon met Nanofil. De volgende keer als ik met de Mosquito 1LV op pad ga, ga ik met de 0,06 mm PowerPro aan de slag, het vertrouwen in deze lijn is er nu.



Maandag 17 december. Ik kan het niet laten, vandaag toch nog even een uurtje op pad. De 1LV moet daarvoor plaats maken voor de Spirit of Amsterdam, en alleen een lepel en een tubefly gaan mee. Maar ik heb nog iets gewijzigd, van de 7-strand Knot2Kinky heb ik een bijna 80 cm lange onderlijn gemaakt. Voor mijn gevoel valt de knalgele PowerPro (te) goed op onder water, en ik heb gisteren tot 4 keer toe een snoek op het laatste moment zien afhaken.

De Tubefly prik ik in de schoeiing om hem goed nat te maken voor ik ermee ga vissen. Daarom begin ik met de lepel. Bij de tweede worp is het al raak!

De lepel maakt daarna plaats voor de Tubefly en ik besluit om Raimond te bellen. Met de telefoon tussen mijn oor en linker schouder is Raimond getuige van de tweede snoek van vanmiddag.

                                                                                      Kijk ook even naar de lange onderlijn en het kraak heldere water

Of het door de extreem lange onderlijn komt weet ik niet, maar waar ik gisteren last had van afzwaaiers, en mijn tweede snoek pas in het donker ving, gaan ze vandaag zonder te aarzelen voor mijn kunstaas. De derde snoek van vanmiddag is een dikke 80-er. Alle drie de vissen zijn binnen een half uur gevangen. Daarna is de koek op en na een dikke drie kwartier hou ik het voor vandaag voor gezien.


*UPDATE*

Dinsdag 18 december. Ik ben nu toch wel echt benieuwd hoe de 0,06 mm PowerPro het doet. Een uurtje kan ik vandaag vrij maken om daar achter te komen. De Mosquito 1LV gaat mee, en de 0,06 mm PowerPro heb ik op de Raranium 1000FA gespoeld.

Ik begin met de grootste Pelikaan lepel en die kan ik nu een stuk verder werpen dan afgelopen zondag toen ik met 0,08 mm PowerPro op de Mosquito 1LV viste.

Na een klein snoekje wordt de lepel gewisseld voor een witte SddP streamer met dubbele zonkerstaart. Al snel daarna mag ik daarna een mooie snoek bijschrijven. Niet verkeerd voor een uurtje testen, dacht ik toen nog.

Maar er zat nog een snoek in verschiet, en een beste ook nog. Het meetlint gaf 73 cm aan, en daarmee was deze snoek net iets korter dan mijn 80 cm lange Knot2Kinky onderlijn.

Groeten,
Peter