Eenmetertwaalf

Verslag volgt...

Op snoek bij Johan

Zondag 31 oktober. Met Johan heb ik contact sinds ik mijn Flevocane BB1 heb aangeschaft. Zelf heeft Johan een Flevocane vlieghengel en een orginele BB1 van Pezon et Michel. Een keer samen vissen met onze splitcane BB1-tjes leek ons heel leuk. Johan nodigde mij in 'zijn' polders uit, en vismaten Danny en Yuki, beiden ook in het bezit van een splitcane spinhengel, zijn ook van harte welkom. Met vier man struinen door de polder met ultra lichte spinhengels van splitcane is anno 2010 iets unieks.

Op de valreep besluit vismaat Henk ook mee te gaan. Gezellig! Vissen in de polders van Utrecht, daar heb ik hele goede herinneringen aan. Johan blijkt niets te hebben overdreven als Danny en ik ons om 11.30 uur op de afgesproken plek in de polder melden: het ziet er fantastisch uit. Johan, Yuki en Henk zijn er dan al.

Naast splitcane hebben we ook Fair Play spinhengels meegenomen. Yuki, Danny en Henk de vijfgrammers van cobold, Johan een 220 cm lange tiengrammer van grafiet, en ik de tiengrammer van geel glasvezel. De keuze is snel gemaakt, we kiezen voor de spinhengels uit Amsterdam. Met onze splitcane drie en viergrammers en de daarbij passende spinnertjes valt door de wind helaas vandaag in de open polder haast niet te vissen. Wanneer de High five spinhengels van Yuki en mij klaar zijn is onstuimig weer geen probleem meer om met splitcane te gaan vissen. Een splitcane-dagje met meerdere splitcane bezitters tegelijk in de polder komt er vast en zeker.

Vissen met vijf man in de polder met Fair play spinhengels is natuurlijk ook iets wat je niet vaak tegen komt. Vandaag wordt het hoe dan ook een speciale visdag!

Wat een geweldig mooi water laat Johan ons zien, en de met de snoekstand blijkt het ook goed te zitten. Niet dat we ons te pletter vangen aan snoek, maar stuk voor stuk zijn de gelande snoeken prachtige vissen. Donker gekleurde vissen, van een mooi formaat die stuk voor stuk op onze hengeltjes prachtige sport geven .


Henk mag een mooie snoek aan deze dag bijschrijven, gevangen op de Terrible 35 mm spinner.







Danny vangt twee snoeken op de Terrible 35 mm spinner waarvan eentje een echte polderkrokodil is!





Na een aantal missers op de tiengrams PaKo S lepel geef ik aan Johan een door John van Gameren gemaakte Terrible 45 mm spinner. Hij vangt er twee snoeken op.





Zelf vang ik drie snoeken. De eerste op een 35 mm Succes Luxor spinner, de tweede op een tandem spinner gemaakt van twee kleine stompe wilgenbladen en de derde snoek op een 45 mm Terrible spinner. Spinners bedoeld voor de tiengrammer en gemaakt door onze gewaardeerde vismaat uit Schiedam.

En Yukisnoekie? De vissende nachtmerrie van iedere snoek, de man met een neus speciaal ontwikkeld voor snoek, ving vandaag geen snoek! Zelfs geen aanbeet van een snoek zat erin vandaag voor hem. Hoe het komt, ik weet het niet, hij deed niets verkeerd. Zo'n dag hoort erbij en overkomt ons allemaal wel eens.



Maar, Yuki is een volhouder en geeft nooit op. Vandaag is daar weer een goed voorbeeld van. In het laatste slootje wat we uitspinnen komt er dan toch die zo door hem begeerde aanbeet. Geen snoek, maar een baarsje, maar toch nog een vis!

Johan namens ons alle vier bedankt, volgende keer bij ons en dan wel met splitcane!

Groeten,
Peter

Wat een week!

#14102018 #fairplayhengel #grafietmedium #penn430ss #floatfishing #penvissen #boerenkarper #wildcarp #wiehetkleinenieteert #oldschool #oldskool #struinendoordepolder

#15102018 #fairplayhengel #grafietmedium #floatrod #penhengel #carprod #karperhengel #handmadeinholland #janschreinerenzoon #penn430ss #madeinusa #korstvissen #surfacefishing #korstvisseninhetdonker #carpstalkinginthedark #oldskool #oldschool #struinendoordepolder
Het zit erop, vanavond een mooie karper geland om het karper seizoen mee af te sluiten. Nu definitief overschakelen naar de roofvissen. Uiteraard net als bij het karpervissen zoveel mogelijk met Fair Play hengels 😉

#18102018 #fairplayhengel #tiengrammer #grafiet #delangetiengrammervangrafiet #luxorspinmolen #luxor1a #pike #snoek #102cm #opdegaestreamer #oldschool #oldskool #struinendoordepolder
Yihaaa!!!  102 cm op de Fair Play tiengrammer en 0,20mm nylon. En een streamer van ome Gerrit Elbertse!

Groeten van Peter

Ultra licht spinnen in Schiedam en omgeving

Zondag 1 augustus. Vanmorgen zitten Danny en ik om 6.45 uur in de auto richting Schiedam. We zijn op weg naar onze vismaat John. Het is al veel te lang geleden dat we met John gevist hebben. Ik kijk er naar uit om hem weer te zien, en vooral om weer samen te vissen. Gelukkig is er internet en zijn er in de tussen tijd stukjes geschreven door John en foto's van zijn vangsten op SddP geplaatst. Zo is hij er toch een beetje bij geweest.

Helaas heeft Yuki voor vandaag andere verplichtingen, en kan niet mee. We hebben je gemist vandaag Yuki!



Om even voor 8.00 uur parkeer ik de auto bij John voor de deur. Koffie, bijpraten, hengeltjes kijken, en dan heeft John heeft nog iets voor mijn verjaardag. Een door hem zelf gemaakte spinnerdoos! Wat ontzettend gaaf!!! In de spinnerdoos bevindt zich nog een verrassing: Sanborn spinnertjes voor de Rapier, de Floret en de vijfgrammer. Ik ben er heel blij mee.

Na de koffie gaan we vissen. Niet meteen naar de polder, maar eerst naar het stadswater. En wat voor een stadswater, de oude binnenstad is prachtig. Het water is kraakhelder, en volgens John zwemt er baars, snoek, roofblei (dat zou leuk zijn!) en ruisvoorn. Ook grote ruisvoorn van een formaat dat je bijna niet meer in de polder tegenkomt. Ik ben een en al oor.



Baars blijkt te kloppen, op zijn eerste worp haakt John al een gestreepte rover. Danny en ik kunnen natuurlijk niet achterblijven en volgen het goede voorbeeld van John. ;-)



Vissen tussen de oude pakhuizen en onder windmolens is geen straf. Zeker als bevestigd wordt wat John al eerder zei: hier zwemmen grote ruisers. Ik zie ze met mijn eigen ogen!

Twee grote ruisvoorns zwemmen gebroederlijk samen aan de oppervlakte. 'Kijk daar, twee bakken van ruisers', zeg ik tegen de vismaten. Het mini Beatle bug spinnertje werp ik over de ruisvoorns heen, start het op en laat het hun richting opsnorren. Een van de twee ruisers toont interesse, en zwemt er achter aan. Hij gaat ervoor! 'Hangen, grote ruiser!' klinkt het door de ontwakende stad.

Op de tweegrammer en een lijntje met een breeksterkte van 0,7 kg

Na het afgelopen jaar en ook dit jaar heel veel uren gestoken te hebben in ruisvoorn-spinnen is
hier de beloning. Een baksteen-grote en brede ruisvoorn gevangen op de spinner mag ik bijschrijven, of beter gezegd afstrepen, van de lijst met droomvangsten. Wat het nog mooier maakt: John en Danny zijn erbij! Met John heb ik het afgelopen jaar via de mail en de telefoon heel veel informatie uitgewisseld over ruisvoorn-spinnen. Vooral over de ruisvoorn spinnertjes; veranderingen werden door John doorgevoerd, en de spinnertjes werden steeds verbeterd. Uiteindelijk werden ze zo geperfectioneerd, dat het mogelijk werd om gericht op ruisvoorn te spinnen. Deze ruiser draag ik op aan jou John!




John lost nog een grote ruiser, maar daarna is de hoofdrol langs het stadswater voor de baars weg gelegd.


Tijd voor de polder!



Op een klein half uurtje rijden van de stad is de polder. Daar vissen blijkt vandaag een echte uitdaging.



Een uitdaging die John en ik met onze Rapiertjes graag aan gaan. Voor Danny met de vijfgrams Spinmatic is vissen langs, tussen, over en door de vegetatie in het water haast niet te doen. De spinnertjes die hij gebruikt zijn te groot.



De 12 mm JvG Colorado ruisvoorn spinner bewijst hier zijn vangkracht.



Behalve een flink aantal baarsjes voor John en mij vang ik in de polder ook nog twee ruisvoorns. In de open stukken lukt het Danny gelukkig ook om een paar baarsjes te strikken. In deze periode waarin veel polders bijna dicht liggen, is de Rapier samen met de kleinste spinnertjes die je daarop kunt vissen in het voordeel op de vijfgrammer, dat is duidelijk.


Terug naar Schiedam

Nee, we gaan nog niet stoppen en de heerlijke tomatensoep eten die Jolanda straks voor ons gaat maken. Aan de rand van Schiedam tussen de bebouwing is het water minder begroeid. Met de nadruk op minder, want ook hier heel veel waterplanten. Maar, er is ruimte genoeg om met de vijfgrammer en de daarbij passende spinnertjes te vissen. Ook hier weer gezond water, met een goed baarsbestand.



Leuk, de snoek geeft hier wel thuis. De eerste is klein, maar o zo mooi.

De nieuwe Shimano Sedona 500FD bevalt goed onder de Rapier!

De ruisvoorn is ook aanwezig, ik vang er nog twee bij en John lukt het ook om er eentje te strikken met een spinnertje. Dat brengt het totaal vandaag op zes ruisvoorns!

De ruimte om met iets grotere spinnertjes te vissen is aanwezig. Danny doet met de vijfgrammer weer volop mee, en vangt weer goed baars. Op een bijna dichtgegroeid meertje tussen de bebouwing laat hij zien hoe goed hij overweg kan met de Spinmatic. Het spinnertje moet hij daar door het wateroppervlak naar binnen vissen om zo te voorkomen dat het blad stil valt. Tot twee keer toe mist hij op deze manier de spinner binnen vissend een snoek.

Bij de derde poging van de snoek om het spinnertje te bemachtigen is het raak! En dan komt meteen de volgende uitdaging voor Danny. De snoek moet tussen de waterplanten gedrild worden.

Op de vijfgrammer en een lijntje met een breeksterkte van 1,2 kg!

Danny laat zich niet gek maken, blijft rustig en schrijft een prachtige snoek bij aan deze visdag. Gedrild op een Maxima lijntje met een breeksterkte van 1,2 kg! Niet veel later voegt Danny nog een klein snoekje toe aan de vangsten van vandaag.



Wat een topdag beleven we vandaag! Het houdt niet op met de cadeaus die het water hier prijs geeft. John krijgt het aan de Rapier met een dikke baars en beslist het duel tijdelijk in zijn voordeel.



We doen daarna nog een ander stukje Schiedam aan. Hier wel weer veel begroeiing zowel in het water als erlangs!



We vangen er nog een aantal gestreepte rovers, en gaan daarna op naar de soep en stokbrood bij John thuis. Onder het genot van een biertje praten we nog wat na. We komen tot de conclusie dat ultra licht spinnen toch wel een van de mooiste en vooral spannendste manieren van sportvissen is. Het ultieme spel tussen de visserman en rovers onder water. Een spel dat gespeeld wordt met ultra lichte spinhengels, kleine spinnertjes en dunne nylon lijntjes met een breeksterkte horend bij het opgegeven werpvermogen van de spinhengels. Dat laatste wordt door veel vissers met een korreltje zout genomen. Jammer, want de breeksterkte, en dus niet alleen de diameter van onze nylon is bepalend of er echt ultra licht gevist wordt. Vandaar dat ik vanaf nu de breeksterkte van het gebruikte nylon vermeld en minder aandacht zal geven aan de diameter daarvan!

Groeten,
Peter

Tachtig centimeter snoek op 0,7 kg Maxima

Zondag 15 augustus 2010. Om 7.30 hebben Yuki, Henk en ik bij John thuis in Schiedam afgesproken. De wekker gaat ook deze zondag weer op een niet-christelijke tijd af. Deze keer gaan we niet in Schiedam en omgeving vissen, maar een tiental kilometers verderop, in Rotterdam.



Er is slecht weer voorspeld voor later op de dag, en de beschutting die de bebouwing en begroeiing bieden is dan meer dan welkom. Zeker als er ultra licht gespind wordt. John heeft jaren in Rotterdam gewoond en gevist, en kent het meeste stadswater daar dan ook als zijn broekzak.
Yuki heeft vandaag zijn schoonvader Henk meegenomen. Henk is een karpervisser, maar dankzij Yuki's verhalen besmet geraakt met het ultra lichte virus. Een prima kerel, die tot in zijn tenen gemotiveerd is om zich deze prachtige manier van vissen meester te maken. Henk zijn eerste ultra lichte spinhengel is hoe kan het ook anders de Spinmatic vijfgrammer. De allround ultra lichte spinhengel, waarop verschillende maten kleine spinnertjes, lepeltjes en plugjes gevist kunnen worden. Op zijn Shimano 1000 werpmolentje is Maxima met een breeksterkte van 1.2 kg gespoeld. Een ideale combinatie om ervaring met het ultra lichte spinnen op te doen. Spinstangen en onthakingsmateriaal heeft Henk zelf meegebracht, van John krijgt hij nog een paar Beatle bug spinnertjes gemaakt voor de vijfgrammer en zo is zijn uitrusting compleet.

Yuki, John en ik gaan met de Rapier vissen, en alle drie met een Shimano 500 model werpmolentje. De spoeltjes van onze werpmolentjes zijn alle drie voorzien van Maxima nylon met een breeksterkte van 0,7 kg. Vissen gaan we met spinnertjes vanaf een bladmaat van 12 mm tot 18 mm. De 12 mm met een Colorado blad en tot 18 mm met een Indiana blad. Bij ons alle vier is de uitrusting dus perfect op elkaar afgestemd. Er wordt ultra licht gespind, binnen de grenzen van wat er met ons materiaal mogelijk is! Dat lijkt logisch maar wordt niet door iedereen begrepen. Met bijvoorbeeld 12% nylon van een bekend Japans merk wordt wel dun maar niet ultra licht gespind. Deze lijn heeft bij 12% al een breeksterkte van 2.3 kg! Een groot nadeel is verder de minimale rek die dit soort lijnen vaak als aangeprezen eigenschap heeft. Nogmaals, misschien ten overvloede: onze spinhengels zijn echte tweegrammers en een echte vijfgrammer. Spinhengels met een progressieve buiging, en heel belangrijk, ze beschikken over voldoende massa om de haak goed te zetten.

Tot zover ons materiaal, tijd om te gaan vissen, want daar is het toch echt voor bedoeld! De stad Rotterdam blijkt behalve een beschutte omgeving om in te vissen ook een prima visstand te bezitten.







De eerste sloot (iets anders kan ik het niet noemen) die we uit spinnen levert ons vieren een flink aantal baarsjes op.




John en Yuki vangen er samen ook nog eens drie kleine snoekjes.

De andere slootjes die we uit willen spinnen staan pot dicht met waterplanten of zijn bedekt met een groene deken van kroos. Zo erg veel dat vissen daarin gewoon onmogelijk wordt. Het ziet er wel allemaal heel goed uit, dus van de herfst kom ik daar nog graag een keer terug.

Met de auto's rijden we naar de rand van Rotterdam en daar kan bijna overal wel goed gevist worden.



Het barst ervan de baarsjes en baarzen! De toppen van onze hengeltjes veren regelmatig op en neer onder het verzet van de gestekelde rovers.

Ik ga proberen een ruisvoorn aan deze dag toe te voegen. Altijd leuk als alle drie de rovers op een gezamelijke visdag worden gevangen. Verderop heeft John ze zien azen aan de oppervlakte, eens kijken of ik ze kan verleiden met een 12 mm JvG ruisvoorn spinnertje. De interesse is er wel, maar een ruisvoorn haken lukt me vandaag niet. Ze zwemmen wel achter het spinnertje aan, maar laten het steeds op het laatste moment afweten.

Dan maar wat klein baarsjes onder de kant proberen te verleiden. Yuki staat naast me als ik het spinnertje langs de kant naar binnen vis. We zien beiden tegelijk dat een enorme snoek achter het spinnertje aan zwemt. En opeens is het spinnertje uit beeld. De snoek is er letterlijk overheen geschoven! In een reflex sla ik aan, maar dat is niet meer nodig. Hij hangt! Dit was niet mijn bedoeling, maar nu zit ik vast aan een enorme snoek. Het spinnertje is gemonteerd op een stukje fluorcarbon - als dat maar goed gaat... De snoek heeft dan ook al door dat er iets niet klopt, en laat dat merken ook. Daar sta je dan, met je Rapiertje krommend tot in de kurken, en een lijntje van 0,7 kg dat met een rotgang door de slip van de werpmolen wordt getrokken. Echt, je hebt de eerste seconden helemaal niets in te brengen. Druk uitoefenen met zo'n licht hengeltje en lijntje gaat al helemaal niet. De snoek is aan zet, het enige wat ik kan en moet doen is rustig blijven. Dat lukt me wonderbaarlijk genoeg wel, maar m'n vismaten hebben er meer moeite mee. Gelukkig zijn ze erbij en beleven we dit met z'n vieren. Henk heeft de dril gefilmd, als het lukt zet ik het filmpje later op SddP.

In mijn achterhoofd hield ik er steeds rekening mee dat de snoek door de dunne fluorcarbon zou bijten. Ik viste op ruisvoorn en baars en niet op snoek, en dit had ik al helemaal niet verwacht. De fluorcarbon blijft heel, en bij de vierde poging lukt het John de snoek in het landingsnet te krijgen. De vierde poging was met Yuki's net, want mijn eigen netje bleek vandaag te klein.




De snoek is op de kant, en pas nu besef ik het echt. Wat een enorme vis, en dan op de Rapier en met een lijntje met een breeksterkte van 0,7 kg. Ik sta te trillen op m'n benen! Alle drie de mannen feliciteren me, en alle vier zijn we blij dat het gelukt is om deze snoek te landen. Meten is weten: de snoek blijkt 80 cm lang te zijn. Mijn grootste vis tot nu toe op de Rapier, en de meest enerverende snoekdril tot nu toe. Je moet niet gericht gaan vissen op grote snoek met zo'n hengeltje en lijntje, maar als het je overkomt dan is het een geweldige ervaring. Het spinnertje en het stukje fluorcarbon knip ik van de lijn en berg ik op. Die bewaar ik samen als een herinnering aan dit moment.



Normaal gesproken vis je de rest van de dag vis verder in een roes. De baarzen laten dat niet toe, en er zitten hele fraaie exemplaren tussen. Alle vier vangen we lekker, ook Henk met zijn Spinmatic.



Beginnersgeluk of niet, ook Henk krijgt het aan de stok met een mooie snoek. Gelukkig beschikt hij wel over voldoende viservaring, want dat heeft hij nu wel even nodig. Drillen met een vijfgrammer met 1,2 kg breeksterkte nylon is echt iets heel anders dan drillen met een stevige karperstok.



Henk laat zich niet te grazen nemen door de groene rover en blijft rustig! Een snoek goed vasthouden is ook nieuw voor hem, en dat mag zijn schoonzoon doen. Duidelijk is ons dan dat een nieuwe verslaafde aan het ultra lichte spinnen er na vandaag is bijgekomen. Gefeliciteerd Henk, en welkom bij de club!

Na de snoek van Henk gaan we al vissend terug richting de auto's. De baarzen houden ons dan ook nog geregeld bezig. Bijna bij de auto's aangekomen is het nogmaals goed raak aan mijn Rapiertje. Heel even spookt er weer een snoek door mijn hoofd.



Het blijkt een hele beste baars te zijn, en voor mij ook meteen de laatste vis van vandaag. De vismaten vangen er nog een paar baarsjes bij, en ik stond erbij en keek ernaar. Wat een visdag, wat een vissen, en vooral wat een fantastische vismaten. Mannen jullie zijn toppers!

Groeten,
Peter