Tachtig centimeter snoek op 0,7 kg Maxima

Zondag 15 augustus 2010. Om 7.30 hebben Yuki, Henk en ik bij John thuis in Schiedam afgesproken. De wekker gaat ook deze zondag weer op een niet-christelijke tijd af. Deze keer gaan we niet in Schiedam en omgeving vissen, maar een tiental kilometers verderop, in Rotterdam.



Er is slecht weer voorspeld voor later op de dag, en de beschutting die de bebouwing en begroeiing bieden is dan meer dan welkom. Zeker als er ultra licht gespind wordt. John heeft jaren in Rotterdam gewoond en gevist, en kent het meeste stadswater daar dan ook als zijn broekzak.
Yuki heeft vandaag zijn schoonvader Henk meegenomen. Henk is een karpervisser, maar dankzij Yuki's verhalen besmet geraakt met het ultra lichte virus. Een prima kerel, die tot in zijn tenen gemotiveerd is om zich deze prachtige manier van vissen meester te maken. Henk zijn eerste ultra lichte spinhengel is hoe kan het ook anders de Spinmatic vijfgrammer. De allround ultra lichte spinhengel, waarop verschillende maten kleine spinnertjes, lepeltjes en plugjes gevist kunnen worden. Op zijn Shimano 1000 werpmolentje is Maxima met een breeksterkte van 1.2 kg gespoeld. Een ideale combinatie om ervaring met het ultra lichte spinnen op te doen. Spinstangen en onthakingsmateriaal heeft Henk zelf meegebracht, van John krijgt hij nog een paar Beatle bug spinnertjes gemaakt voor de vijfgrammer en zo is zijn uitrusting compleet.

Yuki, John en ik gaan met de Rapier vissen, en alle drie met een Shimano 500 model werpmolentje. De spoeltjes van onze werpmolentjes zijn alle drie voorzien van Maxima nylon met een breeksterkte van 0,7 kg. Vissen gaan we met spinnertjes vanaf een bladmaat van 12 mm tot 18 mm. De 12 mm met een Colorado blad en tot 18 mm met een Indiana blad. Bij ons alle vier is de uitrusting dus perfect op elkaar afgestemd. Er wordt ultra licht gespind, binnen de grenzen van wat er met ons materiaal mogelijk is! Dat lijkt logisch maar wordt niet door iedereen begrepen. Met bijvoorbeeld 12% nylon van een bekend Japans merk wordt wel dun maar niet ultra licht gespind. Deze lijn heeft bij 12% al een breeksterkte van 2.3 kg! Een groot nadeel is verder de minimale rek die dit soort lijnen vaak als aangeprezen eigenschap heeft. Nogmaals, misschien ten overvloede: onze spinhengels zijn echte tweegrammers en een echte vijfgrammer. Spinhengels met een progressieve buiging, en heel belangrijk, ze beschikken over voldoende massa om de haak goed te zetten.

Tot zover ons materiaal, tijd om te gaan vissen, want daar is het toch echt voor bedoeld! De stad Rotterdam blijkt behalve een beschutte omgeving om in te vissen ook een prima visstand te bezitten.







De eerste sloot (iets anders kan ik het niet noemen) die we uit spinnen levert ons vieren een flink aantal baarsjes op.




John en Yuki vangen er samen ook nog eens drie kleine snoekjes.

De andere slootjes die we uit willen spinnen staan pot dicht met waterplanten of zijn bedekt met een groene deken van kroos. Zo erg veel dat vissen daarin gewoon onmogelijk wordt. Het ziet er wel allemaal heel goed uit, dus van de herfst kom ik daar nog graag een keer terug.

Met de auto's rijden we naar de rand van Rotterdam en daar kan bijna overal wel goed gevist worden.



Het barst ervan de baarsjes en baarzen! De toppen van onze hengeltjes veren regelmatig op en neer onder het verzet van de gestekelde rovers.

Ik ga proberen een ruisvoorn aan deze dag toe te voegen. Altijd leuk als alle drie de rovers op een gezamelijke visdag worden gevangen. Verderop heeft John ze zien azen aan de oppervlakte, eens kijken of ik ze kan verleiden met een 12 mm JvG ruisvoorn spinnertje. De interesse is er wel, maar een ruisvoorn haken lukt me vandaag niet. Ze zwemmen wel achter het spinnertje aan, maar laten het steeds op het laatste moment afweten.

Dan maar wat klein baarsjes onder de kant proberen te verleiden. Yuki staat naast me als ik het spinnertje langs de kant naar binnen vis. We zien beiden tegelijk dat een enorme snoek achter het spinnertje aan zwemt. En opeens is het spinnertje uit beeld. De snoek is er letterlijk overheen geschoven! In een reflex sla ik aan, maar dat is niet meer nodig. Hij hangt! Dit was niet mijn bedoeling, maar nu zit ik vast aan een enorme snoek. Het spinnertje is gemonteerd op een stukje fluorcarbon - als dat maar goed gaat... De snoek heeft dan ook al door dat er iets niet klopt, en laat dat merken ook. Daar sta je dan, met je Rapiertje krommend tot in de kurken, en een lijntje van 0,7 kg dat met een rotgang door de slip van de werpmolen wordt getrokken. Echt, je hebt de eerste seconden helemaal niets in te brengen. Druk uitoefenen met zo'n licht hengeltje en lijntje gaat al helemaal niet. De snoek is aan zet, het enige wat ik kan en moet doen is rustig blijven. Dat lukt me wonderbaarlijk genoeg wel, maar m'n vismaten hebben er meer moeite mee. Gelukkig zijn ze erbij en beleven we dit met z'n vieren. Henk heeft de dril gefilmd, als het lukt zet ik het filmpje later op SddP.

In mijn achterhoofd hield ik er steeds rekening mee dat de snoek door de dunne fluorcarbon zou bijten. Ik viste op ruisvoorn en baars en niet op snoek, en dit had ik al helemaal niet verwacht. De fluorcarbon blijft heel, en bij de vierde poging lukt het John de snoek in het landingsnet te krijgen. De vierde poging was met Yuki's net, want mijn eigen netje bleek vandaag te klein.




De snoek is op de kant, en pas nu besef ik het echt. Wat een enorme vis, en dan op de Rapier en met een lijntje met een breeksterkte van 0,7 kg. Ik sta te trillen op m'n benen! Alle drie de mannen feliciteren me, en alle vier zijn we blij dat het gelukt is om deze snoek te landen. Meten is weten: de snoek blijkt 80 cm lang te zijn. Mijn grootste vis tot nu toe op de Rapier, en de meest enerverende snoekdril tot nu toe. Je moet niet gericht gaan vissen op grote snoek met zo'n hengeltje en lijntje, maar als het je overkomt dan is het een geweldige ervaring. Het spinnertje en het stukje fluorcarbon knip ik van de lijn en berg ik op. Die bewaar ik samen als een herinnering aan dit moment.



Normaal gesproken vis je de rest van de dag vis verder in een roes. De baarzen laten dat niet toe, en er zitten hele fraaie exemplaren tussen. Alle vier vangen we lekker, ook Henk met zijn Spinmatic.



Beginnersgeluk of niet, ook Henk krijgt het aan de stok met een mooie snoek. Gelukkig beschikt hij wel over voldoende viservaring, want dat heeft hij nu wel even nodig. Drillen met een vijfgrammer met 1,2 kg breeksterkte nylon is echt iets heel anders dan drillen met een stevige karperstok.



Henk laat zich niet te grazen nemen door de groene rover en blijft rustig! Een snoek goed vasthouden is ook nieuw voor hem, en dat mag zijn schoonzoon doen. Duidelijk is ons dan dat een nieuwe verslaafde aan het ultra lichte spinnen er na vandaag is bijgekomen. Gefeliciteerd Henk, en welkom bij de club!

Na de snoek van Henk gaan we al vissend terug richting de auto's. De baarzen houden ons dan ook nog geregeld bezig. Bijna bij de auto's aangekomen is het nogmaals goed raak aan mijn Rapiertje. Heel even spookt er weer een snoek door mijn hoofd.



Het blijkt een hele beste baars te zijn, en voor mij ook meteen de laatste vis van vandaag. De vismaten vangen er nog een paar baarsjes bij, en ik stond erbij en keek ernaar. Wat een visdag, wat een vissen, en vooral wat een fantastische vismaten. Mannen jullie zijn toppers!

Groeten,
Peter