Zondag 22 juli. Vanmorgen belde Jan-Willem mij tijdens een wolkbreuk vanuit zijn boot. Hij had geexperimenteerd met een nieuwtje op verticaal gebied. Op een stuk fluorocarbon van ongeveer 60 cm lengte wordt een speciaal model haak geknoopt, en op 15 tot 20 cm onder die haak komt een loodje. Dat loodje wordt niet vastgeknoopt, maar vastgeklemd. Als de omstandigheden daarom vragen kan er vliegensvlug van lood (gewicht) gewisseld worden. Het fluorcarbon wordt met een wartel verbonden aan de hoofdlijn. Op de haak wordt een flexibel shadje bevestigd. De haak wordt niet door de shad heen gehaald, om halverwege de shad naar buiten te komen, nee, de shad wordt (denkbeeldig) in de neus gehaakt. Het experiment is geslaagd, want hij had goed gevangen. En ook niet onbelangrijk: je kunt voor deze techniek Ultra Lichte-kunstaashengeltjes gebruiken! Er hoeft namelijk niet gejojood te worden met de shad. Minimaal bewegen is de truuk bij dit systeem. Of ik zin heb om het vanavond uit te proberen???? Om 17.30 uur zit ik bij Jan-Willem, Conny en hun twee banjers aan tafel te genieten van een heerlijke maaltijd. Nog bedankt Conny!
Rond 18.00 uur lopen we naar de boot van Jan-Willem. Niet zomaar een boot, de benaming 'varend bankstel' zou beter op zijn plaats zijn. Een "dikke" aluminium LUND, voorzien van tapijt en twee royale draaibare zetels, een 50 PK Mercury 4-takt, elektromotor en dieptemeter.
Eenmaal op de plaats van bestemming aangekomen laat Jan-Willem zien hoe er gevist moet worden. Het is even wennen, verticalen zonder het kunstaas van de bodem te tikken en weer te laten zakken. Juist het afzak-moment levert vaak de vis op. Dat het werkt blijkt al snel, want het topoog van Jan-Willem's Mosquito 1 is nog net niet onder water getrokken, zó rond staat het hengeltje.
Tergend langzaam manouvreert Jan-Willem de boot over een taluudje. Visten we net nog op bijna 5 meter water, nu gaan we richting de drie meter. Bonk! Een snoeiharde tik, en ook ik heb mijn eerste vis gevangen op dit systeem. Een klein snoekbaarsje, maar wat een fun op de UL-kunstaashengel. Op de foto kun je het systeem goed zien, het loodje hangt onder mijn hand.
Rond 18.00 uur lopen we naar de boot van Jan-Willem. Niet zomaar een boot, de benaming 'varend bankstel' zou beter op zijn plaats zijn. Een "dikke" aluminium LUND, voorzien van tapijt en twee royale draaibare zetels, een 50 PK Mercury 4-takt, elektromotor en dieptemeter.
Eenmaal op de plaats van bestemming aangekomen laat Jan-Willem zien hoe er gevist moet worden. Het is even wennen, verticalen zonder het kunstaas van de bodem te tikken en weer te laten zakken. Juist het afzak-moment levert vaak de vis op. Dat het werkt blijkt al snel, want het topoog van Jan-Willem's Mosquito 1 is nog net niet onder water getrokken, zó rond staat het hengeltje. 
Tergend langzaam manouvreert Jan-Willem de boot over een taluudje. Visten we net nog op bijna 5 meter water, nu gaan we richting de drie meter. Bonk! Een snoeiharde tik, en ook ik heb mijn eerste vis gevangen op dit systeem. Een klein snoekbaarsje, maar wat een fun op de UL-kunstaashengel. Op de foto kun je het systeem goed zien, het loodje hangt onder mijn hand.
Nu heb ik de slag te pakken, en samen vangen we op het meer en de daarbij behorende jachthaven behalve nog een paar snoekbaarsjes ook een aantal baarzen.
Daarna gaan we het op een kanaal proberen, en ook hier komen geregeld baarzen tijdelijk in de boot. Vissen vanuit je "luie stoel" is iets heel anders dan struinen door de polder, maar het materiaal dat we gebruiken is wel voor de polder bedoeld.
De avond vloog voorbij. Een avond waarop onze grafietsprieten de "kleinere" rovers van het grote en diepe water veranderden in vechtersbazen van formaat. Groeten, Peter
Daarna gaan we het op een kanaal proberen, en ook hier komen geregeld baarzen tijdelijk in de boot. Vissen vanuit je "luie stoel" is iets heel anders dan struinen door de polder, maar het materiaal dat we gebruiken is wel voor de polder bedoeld. 
De avond vloog voorbij. Een avond waarop onze grafietsprieten de "kleinere" rovers van het grote en diepe water veranderden in vechtersbazen van formaat. Groeten, Peter 
3 opmerkingen:
Super Peter, gaaf toch zo vanuit de boot met je UL-hengeltje.
Dat doen wij al jaren, maar dan gewoon met minishads e.d.
Vanwaar de nieuwe methode, werd er slecht gevangen op de oude methode??
Groet,
Bas
Hoi Bas,
Dat UL-verticalen vanuit de boot is zeker gaaf!
De oude methode werkt nog steeds, maar het is altijd leuk om iets nieuws/anders uit te proberen.
Groeten,
Peter
Een groot voordeel van het dropshot vissen komt met het minder snel vastraken op de bodem. Vooral onder of in de nabijheid van bruggen wil dit nog wel eens het geval zijn. En met een bellyboot kom je op plaatsen waar het met een boot nauwelijks mogelijk is.
Verder denk ik met grotere V staartjes te kunnen vissen aan de mosquito 0 met het dropshotten in vergelijk met het verticalen zonder de controle te verliezen over de shad. Dit is een veronderstelling en moet nog getest worden.
Maar verticalen met dergelijke lichte hengels is een super visserij. Een snoekbaars van 50 cm weet vele meters lijn te pakken in zijn eerste run.
Succes met de visserij,
Klaasjan.
Een reactie posten