Hardcore snoek vissen!

Zondag 10 maart. Het is weer winter, en dit weerbeeld hebben we nu al vier maanden. Zolang er water open ligt kan er gevist worden, en wordt er dus ook gevist.

Niet alleen door mij, Raimond denkt daar net zo over. Als ik eerlijk ben, hou ik wel van dit weer en krijg hiervan nog meer zin om naar het water te gaan.

Twee keer de Spirit of Amsterdam, twee Shimano werpmolens, maar wel opgespoeld met verschillende lijnen. Raimond vist vandaag met 0,10 mm Daiwa Tournament Braid en ik met 0,10 mm Nanofil. Grotere streamers zijn de afgelopen weken succesvol gebleken, en dus kiezen we daar vandaag ook voor. Bij temperaturen rond het vriespunt en een ijskoude oostenwind is het niet verstandig om te gaan experimenteren.

Toch even kort, nu het roofvis seizoen bijna ten einde is. De afgelopen twee jaar hebben we flink met kunstaas geëxperimenteerd op de lichte en ultra lichte spinhengels. Voor het gericht vissen op snoek met spinhengels tot een vermogen van maximaal tien gram in de polder, zijn er twee kunstaasjes die er met kop en staart boven uit steken; de lepel en de streamer. Om met de lepel te beginnen, de PaKo PS en S, maar nog beter zijn de Traditional Pelikaan en Traditional I lepels gebleken. Petje af voor Ton Temming, jammer alleen dat Ton geen standaard langere ul spinhengels voor de polder in de collectie heeft. Streamers: VGS, GAE maar ook bij Hengelsport Volendam kocht ik een aantal uitstekende streamers. Streamers hebben ook nog eens het voordeel dat deze zelf gebonden kunnen worden.

Opvallend was dat ik met Nanofil meer last van ijsvorming in de Fuji Sic geleideogen had, dan Raimond met Daiwa Tournament Braid op dezelfde geleideogen. Dat hadden wij zelf precies andersom verwacht. De Tournament Braid transporteert minder water richting de hengel dan Nanofil, en net zoals Nanofil bevriest het niet.

Wat wij ook niet verwacht hadden was dat er vandaag vier snoeken geland zouden worden, en behalve dat ook nog eens zeker vier missers van snoeken. Waar Raimond de meeste missers voor zijn rekening nam, had ik het geluk aan mijn zij vandaag. Alle vier gingen de rovers gingen vol voor een grote, (eigenlijk voor de Mosquito 3LV  bedoelde) rood/witte GAE streamer. Deze streamer viste ik met halen naar binnen, waarbij ik de streamer geregeld tot op de bodem liet zakken. De aanbeten kreeg ik vooral vlak bij de bodem, waarvan drie keer op een slappe lijn, terwijl de streamer nog naar beneden zakte.

Met een pan snert voor onze neuzen wordt deze winterse visdag met een goed gevoel afgesloten!

Groeten,
Peter