KOFFIE !!!

Donderdag 11 mei. Toen vanmorgen om exact 04.00 uur m'n wekker afliep,  'dacht ik' ; KOFFIE! Koffie is naast een pepmiddel ook de sleutel tot het hebben van een goed gesprek.  Bij het woord koffie moet ik vooral denken aan Cor Spinhoven. Hoeveel bakken koffie zal ik daar door de jaren heen wel niet gedronken hebben? Liters koffie, dat is zeker!

Het bakkie troost van vanmorgen doet wonderen en rond half vijf trek ik fris en fruitig onze voordeur achter me dicht. Op naar de polder! Als ik even voor vijven in de polder aangekomen zachtjes de autodeur sluit, verkeerd alles daar nog in een diepe rust. Het is nog nacht en vooral ook nog pikkedonker op dat moment. Eerst voeren, dan optuigen, net zoals koffie drinken, is dit een standaard ritueel voor mij om een penvisdag ehhh... ochtendje mee te beginnen.

Iedere keer verbaas ik me opnieuw hoe in wat voor ontzettend rap tempo het licht wordt. Binnen een half uur is het volledig dag geworden in de groene wereld. De vogels komen tot 'leven' , de onderwater wereld nog niet. Tintelende handen en tenen verklappen dat de temperatuur bij de overgang van donker naar licht even flink gezakt is. Niet veel later breekt de zon door en in no time verdwijnen de laatste mistflarden uit het landschap en wordt het meteen een stuk aangenamer buiten.

Dit is penvissen (voor mij), voor dag en dauw aan het water staan. En of dat nu een stadsvijver of een polder is, dat eerste uurtje is misschien wel het mooiste van de hele dag. Zelfs een visdag zonder een tikkie of stootje, kan na zo'n ochtend als geslaagd de boeken ingaan.

82 cm niet over, maar onder de vis gemeten.

Deze ochtend gaat zeker als geslaagd de boeken in. Alles zit mee, al laat die eerste beet best lang op zich wachten. Dat ik halverwege de ochtend na een ongelooflijk spannende dril, - waarbij de karper onder de brug door zwom - door een aardige mevrouw op de foto gezet zou worden met een schubkarper van 82 cm stond niet in het script, maar het gebeurde wel.

Daarna vang ik nog een mooi poldermodel, maar om eerlijk te zijn, was ik er al klaar mee voor vandaag. KOFFIE!

Deze polder ligt tussen Volendam en Heiloo in. Ik besluit daarom een bakkie te doen bij Handy Fish. Bert Schouten is er ook, zo kan ik meteen voorzichtig vragen of hij al aan mijn penhengel begonnen is. Je leest het goed! Bert heeft jaren gewerkt in de winkel van Jan en John Schreiner, en daar geleerd hoe je een echte hengel bouwt. Dat Bert in zijn werkplaats  (geen atelier dus!) blanks bewaard heeft, waar destijds een aantal van de bekendste FP hengels van vervaardigd zijn weet niet iedereen. En toen Bert mij vertelde ook de blanks te hebben liggen waarop de Winston 355 (de goede blanks) werd afgebouwd, moest en zou hij er een (als het aan mij lag) maken voor mij. Hij heeft ja gezegd! Een exacte kopie van het orgineel, met bus en gemaakt door de man die deze hengels ooit zelf gebouwd en verkocht heeft in de winkel van de Schreiners. Een echte Winston 355 dus, maar wel volledig nieuw en uiteraard voorzien van het Handy Fish logo. De Winston 355 is een van de fijnste penhengels, (allround klassieke karperhengel) waarmee ik tot nu toe gevist heb. Van John van Gameren heb ik er jaren geleden een te logeren gehad, en was opslag verliefd op deze fantastische hengel. Ik kon er letterlijk mee lezen en schrijven.

Onder het genot van een bakkie vers gezette koffie scharrel ik nog vier echte Schreiner karperpennetjes bij elkaar en een grote klos Maxima nylon gaat ook mee terug naar Volendam.


-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

STRUINEN DOOR DE POLDER MET BAS

Zondag 14 mei. Ook deze keer stond de wekker om 04.00 uur. Maar ik was al wakker! Vissen met Bas, de laatste keer dat dat gebeurde is meer dan tien jaar geleden. Bas, de baarzen fluisteraar uit Heiloo, en wie terug leest zal Bas in de vroege verslagen op SddP tegen komen. Met zijn rode pet! Geen baars, maar karper deze keer voor Bas. Dat Bas in het verleden veel op karper gevist heeft, en al z'n spullen bewaard heeft komt natuurlijk goed uit.

Bas tussen het fluitenkruid en de boterbloemen. 

Penvissen is de basis voor iedere manier of techniek van karpervissen. Dat verleer je nooit! En dat Bas het nog steeds in de vingers heeft zou vanmorgen blijken. Samen vangen we in slechts een paar uurtjes struinen negen polder torpedo's. Een mooi resultaat, vooral als je bedenkt dat onze lijnen geregeld uit het water zijn geweest. Zo konden we even ongestoord bijpraten, aten we koeken en dronken we gezellig samen KOFFIE!

Gr,

Peter